Το… άγχος που ομολογούσαν στελέχη του οικονομικού επιτελείου μετά την ολοκλήρωση του πρώτου και μάλλον χαλαρού κύκλου διαπραγματεύσεων με τους εκπροσώπους των δανειστών οφείλεται στους όρους που τέθηκαν με το κλείσιμο του γύρου. Οτι θα πρέπει να έχουν κλείσει το 90% της τέταρτης αξιολόγησης όχι τον Μάιο αλλά πριν από την ετήσια σύνοδο του ΔΝΤ από τις 20 έως τις 22 Απριλίου, δηλαδή σε λιγότερο από 45 ημέρες.

Εκτός από τους ποσοτικούς υπάρχουν και οι ποιοτικοί στόχοι, αφού κανένα από τα μεγάλα θέματα δεν θα πρέπει να μένει ανοιχτό. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθεί ότι τα προβλήματα που εντοπίστηκαν αφορούν τομείς όπου η έμφαση δίνεται στην εφαρμογή και δεν περιορίζεται πλέον σε μια ψηφοφορία με διαδικασίες κατεπείγοντος στη Βουλή.

Κοινοτικές πηγές διαμηνύουν ότι στην αντίθετη περίπτωση οι Ευρωπαίοι θα πάρουν το μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν έχει ούτε και τώρα την «ιδιοκτησία» του προγράμματος. Συνεπώς θα πρέπει να συζητηθούν πρόσθετες εγγυήσεις τόσο σε ό,τι αφορά την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων (αυξημένη εποπτεία) όσο και σε ό,τι αφορά τη διασφάλιση επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων με πρόσθετα μέτρα, με πρώτα στη σειρά τα μέτρα της διετίας 2019 -2020.
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι αυτή τη φορά πρέπει να ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις σε κομβικά σημεία του ελληνικού προγράμματος όπως: η εκκαθάριση των «κόκκινων δανείων», η αποπολιτικοποίηση του Δημοσίου, η φορολογική διοίκηση, οι αποκρατικοποιήσεις να φέρουν σαφή αποτελέσματα. Οι στόχοι σε καθένα από τα θέματα αυτά είναι συγκεκριμένοι:

• Στους πλειστηριασμούς ο μέσος μηνιαίος ρυθμός θα πρέπει να φτάσει τους 700-750 και να υπάρξει σαφές αποτέλεσμα και στον εξωδικαστικό μηχανισμό ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ενώ η αναθεώρηση του νόμου Σταθάκη πρέπει να τελειώσει μέχρι το τέλος Μαρτίου.

• Οι νέες αντικειμενικές αξίες πρέπει να είναι έτοιμες το αργότερο μέχρι και τις αρχές Απριλίου.

• Οι εισπράξεις από έσοδα αποκρατικοποιήσεων θα πρέπει να φτάσουν το 1 δισ. ευρώ μέσα στο πρώτο εξάμηνο του χρόνου και σε επίπεδο δράσεων να έχουν προχωρήσει οι αποκρατικοποιήσεις ενεργειακών εταιριών (ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ) ενώ θα πρέπει να ολοκληρωθεί η παραχώρηση του Ελληνικού και της διαχείρισης της Εγνατίας Οδού.

• Στο Δημόσιο το αργότερο μέχρι και τον Ιούνιο θα πρέπει να έχουν τοποθετηθεί οι νέοι γενικοί γραμματείς και οι γενικοί διευθυντές σε όλα τα υπουργεία.

• Μέχρι και τα μέσα Απριλίου θα πρέπει να έχει λήξει και το θέμα της νέας μορφής συλλογικών διαπραγματεύσεων αλλά και η έναρξη απονομής των καθυστερούμενων συντάξεων του νόμου Κατρούγκαλου.

Ολα αυτά θα εξετάζονται από απόσταση με την ανταλλαγή στοιχείων και υπομνημάτων ώστε οι δανειστές να παρακολουθούν συνεχώς την εξέλιξη σε κάθε θέμα.

Η πρόοδος των 88 προαπαιτουμένων θα τρέχει παράλληλα με αυτήν για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Μάλιστα, η δέσμευση των Ευρωπαίων για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα θα είναι ένας ακόμη λόγος να ασκούν συνεχή πίεση για την εφαρμογή των μέτρων της τέταρτης αξιολόγησης ειδικά τώρα που μετρούν λίγες μέρες πριν επανέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και η άποψη της γερμανικής κυβέρνησης.

Μάλιστα, οι ίδιες πηγές απέκλειαν -σε κάθε περίπτωση- το ενδεχόμενο της μη εφαρμογής των μέτρων της διετίας 2019-2020 αφού έχουν ενταχθεί και στο πρόγραμμα του ESM μαζί βέβαια με τα αντίμετρα. Προς επίρρωση τούτου ανέφεραν και την «προαγωγή» του θέματος από μια συνθήκη το 2016 σε βασικό προαπαιτούμενο της τέταρτης αξιολόγησης. Οτι, δηλαδή, αν το ΔΝΤ κρίνει ότι δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι, μπορεί να επιβάλει την πρόωρη εφαρμογή του αφορολογήτου το 2019 μαζί με τη μείωση των συντάξεων και η Ελλάδα με τη σειρά της να το νομοθετήσει.

ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟ ΤΟ ΔΝΤ

Αμφισβητεί το πρωτογενές πλεόνασμα του 2019 χωρίς νέα μέτρα

Από την πλευρά του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα περιμένει τυπικά τα αποτελέσματα του ΑΕΠ για το πρώτο τρίμηνο του χρόνου για να στηρίξει τα επιχειρήματά του για την πρόωρη εφαρμογή των μέτρων της επόμενης διετίας.

Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών έδειχναν ανήσυχα ομολογώντας ότι οι προβλέψεις του ΔΝΤ δεν έχουν αλλάξει πολύ σε σχέση με αυτές του 2016. Το Ταμείο επιμένει ότι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος 2,8% του ΑΕΠ για το 2018 είναι μάλλον σίγουρη, αλλά για το 2019 χωρίς νέα μέτρα η Ελλάδα δεν μπορεί να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 1,5% του ΑΕΠ. Συνεπώς θα χρειαστεί νέα μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ για να πετύχει το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ που προέβλεπε στις τελευταίες εκτιμήσεις που έκανε τον περασμένο Νοέμβριο. Η «διαφορά» που προκύπτει είναι η καθαρή δημοσιονομική απόδοση της περαιτέρω περικοπής των 2 από τις 12 συντάξεις που παίρνουν οι «παλιοί» συνταξιούχοι που εισπράττουν ακόμη προσωπική διαφορά μαζί με τη μείωση, κατά 650 ευρώ, της έκπτωσης φόρου που θα χάσουν εκτός από τους συνταξιούχους οι μισθωτοί και οι αγρότες.

Παράλληλα θα έχει ένα λόγο παραπάνω να επιβάλει και την αρχική του θέση. Οτι δηλαδή η εφαρμογή τους θα πρέπει να αναβληθεί μέχρι και το 2023 οπότε και ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα μειώνεται στα επίπεδα του 2,5% του ΑΕΠ.

Η γαλλική πρόταση για σύνδεση της αποπληρωμής του χρέους με την ανάπτυξη της οικονομίας θα χρησιμοποιηθεί για να αποδεχθεί το Ταμείο τη λύση με δόσεις που θα φέρουν για την ελάφρυνση του χρέους οι Ευρωπαίοι αλλά όχι για να αποφύγει η Ελλάδα τα μέτρα της επόμενης διετίας. Τούτο διότι, τουλάχιστον για τους Ευρωπαίους, ο στόχος της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος στο 3,5% του ΑΕΠ ως το 2022 είναι -προς το παρόν- αδιαπραγμάτευτος.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]