Επιστρέφετε με ένα νέο κύκλο επεισοδίων…
Αγγελος Γιακουμίδης: Εχοντας ολοκληρώσει σχεδόν τα γυρίσματα του δεύτερου κύκλου, μπορώ να πω πως διαφοροποιείται σε μεγάλο βαθμό από τον πρώτο. Πρώτα απ΄ όλα, σε αυτά τα δύο χρόνια που πέρασαν άλλαξε ο κόσμος ολόκληρος, και αυτό αποτυπώνεται και στο ποδόσφαιρο. Στο πώς εκφράζει ο κόσμος τα συναισθήματά του, στην ανάγκη που έχει να διηγηθεί την ιστορία του, στην ακόμα μεγαλύτερη δίψα της εκτόνωσης των βιωμάτων του μέσα στο γήπεδο. Στη δεύτερη σεζόν, ο άξονας της ιστορίας δεν είναι ένα μεγαλοπρεπές ντέρμπι, γνωστό στους περισσότερους φίλους του ποδοσφαίρου, παρά η ανθρώπινη πλευρά του αθλήματος, μέσα από λιγότερο γνωστές, μα σίγουρα πιο προσωπικές ιστορίες, που στα δικά μας μάτια έχουν ανεκτίμητη αξία και δίνουν μια ενδιαφέρουσα οπτική στην ποδοσφαιρική κοσμοθεωρία.

Γιώργος Λέντζας: Ο δεύτερος κύκλος είναι πιο ώριμος, πιο στοχαστικός και πιο ιδιαίτερος. Εχοντας καλύψει όλα τα μεγάλα παιχνίδια την πρώτη σεζόν, στη δεύτερη η αφήγηση γίνεται πιο αφαιρετική, το ποδόσφαιρο από πρωταγωνιστής γίνεται το όχημα παρατήρησης μιας κοινωνίας. Ισως έχοντας κερδίσει το στοίχημα της πρώτης σεζόν, στη δεύτερη σεζόν να είμαστε πιο απελευθερωμένοι και εμείς. Ισως αλλάξαμε και εμείς και θέλαμε να πούμε άλλη ιστορία τώρα. Σίγουρα αλλάξαμε βασικά. Αν έπρεπε να το θέσω σχηματικά, την πρώτη σεζόν μάς ενδιέφερε να τη δουν, τη δεύτερη σεζόν μάς ενδιαφέρει να τη διηγηθούμε. Την πρώτη σεζόν ταξιδεύαμε για την μπάλα, τη δεύτερη μας ταξιδεύει αυτή. Εχουμε καλύψει ένα εύρος ιστοριών σε 8 χώρες, 11 επεισόδια που με αφορμή το ποδόσφαιρο πραγματεύονται τον πόλεμο, τον έρωτα, το μίσος, την αγάπη, την απώλεια, την προσφυγιά, τον ρατσισμό, την επιτυχία, την αποτυχία, τις δικτατορίες και τις δημοκρατίες, την αστυνομική βία και την οπαδική βία. Ο κόσμος άλλαξε μετά την πανδημία, και αυτές είναι οι σημειώσεις μας για τη νέα εποχή. Στο «Football Stories» μιλάμε για όλα όσα μας αφορούν. Θέλουμε να ανοίξουμε διάλογο με τον θεατή.

Κάποια επεισόδια θα αφορούν στο Μουντιάλ;
Α.Γ.: Μετά από πάρα πολλή σκέψη, πήραμε την απόφαση να μην παρακολουθήσουμε κάποιο παιχνίδι του Μουντιάλ, κυρίως γιατί αισθανόμασταν πως δεν ήταν στο πνεύμα της εκπομπής, όπως εξήγησε και ο Γιώργος. Πώς να χωρέσεις ένα ολόκληρο Μουντιάλ σε ένα, άντε δύο επεισόδια, χωρίς να ρισκάρεις είτε να μην το αποδώσεις όπως πρέπει σαν αφήγηση είτε να παραγκωνίσεις άλλες ιστορίες, τις οποίες είχαμε σκοπό να αφηγηθούμε. Επιπρόσθετα, οι χρόνοι ολοκλήρωσης των γυρισμάτων, αλλά και πρεμιέρας του πρότζεκτ, δεν μας επέτρεπαν κάτι τέτοιο.

Γ.Λ.: Κανένα επεισόδιο δεν θα αφορά στο Μουντιάλ φέτος, αν και το ακουμπάμε ιστορικά. Το κόνσεπτ παραμένει η διερεύνηση της κοινωνίας μέσα από την έχθρα δύο ομάδων που συνθέτουν το εκάστοτε ντέρμπι, κάτι που δεν μπορεί να γίνει με αφορμή το Μουντιάλ. Η βασική ιστορία παραμένει για εμάς το πώς είναι δυνατόν, μια πόλη και οι άνθρωποί της, ενώ δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, για 90 λεπτά να ξεχνάνε τα πάντα και να μετατρέπονται σε εχθρούς. Οι ιστορίες που λέμε για το Μουντιάλ, κατά βάση εξυπηρετούν ιστορικά την αφήγησή μας. Καταπιαστήκαμε ας πούμε με το ματς της Ντροπής στη Χιλή του Πινοσέτ ή με τον πόλεμο των 100 ωρών που ξέσπασε με αφορμή το ποδόσφαιρο, ανάμεσα σε Ελ Σαλβαδόρ και Χιλή. Και τα δυο περιστατικά, τοποθετούνται στο Μουντιάλ.

Ποιο ταξίδι, που έχετε κάνει μέχρι τώρα, σας εντυπωσίασε και ποιο σας σόκαρε περισσότερο;
Α.Γ.: Οι δυσκολίες και τα ευτράπελα που έχουμε αντιμετωπίσει σε αυτό το πρότζεκτ, θα μπορούσαν άνετα από μόνα τους να υποστηρίξουν δύο σεζόν ενός spinoff του «Football Stories». Οταν, σε πολύ μεγάλο βαθμό, η έκβαση μιας ιστορίας εξαρτάται από διάφορους αστάθμητους παράγοντες, όπως είναι για παράδειγμα ένας σύνδεσμος οπαδών που καλά καλά δεν μιλάτε την ίδια γλώσσα, περιμένεις να αντιμετωπίσεις το πιο παράδοξο σενάριο. Παρ’ όλα αυτά, το κοινό βίωμα είναι πως σε διάφορες χώρες, ανεξάρτητα από το επίπεδο ποιότητας ζωής ή κάποιου άλλου στερεοτυπικού χαρακτηριστικού που μπορούμε να αποδώσουμε (π.χ. αλλιώς έχουμε στο μυαλό μας το Ελ Σαλβαδόρ και αλλιώς τη Σουηδία), περισσότερο απρόβλεπτες και επικίνδυνες ήταν οι δυνάμεις καταστολής, παρά οι οπαδοί. Στα σκηνικά που με σόκαραν λοιπόν, διότι στην πορεία αντιλήφθηκα πως είναι ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο άσχετα από το πού βρίσκεσαι, ήταν το πόσο προκλητικοί και με το χέρι έτοιμο για να τραβήξουν το κλομπ ήταν οι αστυνομικοί, αλλά και οι σεκιουριτάδες. Από τη Χιλή και το Ελ Σαλβαδόρ, μέχρι τη Σουηδία, την Ισπανία και τη Βοσνία, βρεθήκαμε αντιμέτωποι πολλές φορές με έξαλλους αστυνομικούς, γλιτώσαμε από τυφλά χτυπήματα με κλομπ, ακόμα και από σύλληψη στη Βοσνία, επειδή τολμήσαμε σαν προσκεκλημένοι δημοσιογράφοι να μη φάμε νταηλίκι από διμοιρίτη που μας έδιωξε κακήν κακώς από την κερκίδα μας!

Γ.Λ.: Κάθε επεισόδιο κινείται στον δικό του μικρόκοσμο, οπότε επειδή συνήθως μου παίρνει πολύ καιρό να κατασταλάξω, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι ακόμη. Στη Βοσνία μιλήσαμε για το πώς το ποδόσφαιρο προσπαθεί να ενώσει ανθρώπους που ήταν θύτες ή θύματα εγκλημάτων πολέμου. Στο Ελ Σαλβαδόρ πήγαμε όσο γινόταν πόλεμος του κράτους με τις συμμορίες, με τον στρατό να βρίσκεται στον δρόμο, στη Χιλή η πολιτική και η αστυνομική βία βρίσκονται στο επίκεντρο ενδιαφέροντος ενός οπαδού, λόγω των κατάλοιπων της εποχής Πινοσέτ, ενώ στην Ισλανδία δείξαμε πώς μια χώρα με 300 κάτι χιλιάδες κατοίκους, κατάφερε να φτιάξει κοινωνικές και ποδοσφαιρικές δομές που οδήγησαν σε επιτυχία, τόσο στο Γιούρο όσο και στο Μουντιάλ. Κάθε επεισόδιο έχει τη δική του ξεχωριστή ταυτότητα. Από δυσκολίες άλλο τίποτα, αυτό που λέμε για πλάκα μεταξύ μας είναι ότι το Football Stories είναι ένα πρότζεκτ όπου αν όλα πάνε βάσει σχεδίου, μάλλον δεν έχουμε βγάλει καλό επεισόδιο. Από προβλήματα με ΜΑΤ μέσα σε γήπεδο, επειδή δεν μας γούσταραν, μέχρι συμπλοκές οπαδών που βρεθήκαμε στη μέση, και από προβληματικά logistics μέχρι επικινδυνότητα σε δρόμους και πυροβολισμούς.

Ποιος είναι ο στόχος σας μέσα από αυτό το πρότζεκτ;
Α.Γ.: Νομίζω πως ο στόχος του «Football Stories» ξεπερνάει το ίδιο το αντικείμενό του, τουλάχιστον κατ΄ εμέ. Ιδανικά, θα ήθελα αυτή η εκπομπή να γίνει η αφορμή να ανοίξει μια συζήτηση για το πώς αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο του ποδοσφαίρου στην ελληνική κοινωνία, καθώς και την εύκολη καραμέλα που τόσο βολικά επαναλαμβάνεται όταν χρειαστεί, για τον τυπικό Ελληνα οπαδό που είναι το μαύρο πρόβατο της κοινωνίας και η πηγή όλων των κακών. Εχει αποξενωθεί τόσο ο κόσμος από την εικόνα ενός γεμάτου γηπέδου, πόσο μάλιστα με την παρουσία και των δύο πλευρών στις κερκίδες, που η υγιής, ειλικρινέστατη και άρρητη σχέση κάποιου με την ομάδα του χωρίς να χρεώνεται τα μύρια όσα, μοιάζει με όνειρο. Στο Football Stories προσπαθούμε να δείξουμε την αληθινή πλευρά του ποδοσφαίρου, με τα καλά της και τα κακά της, και έχουμε δει με τα μάτια μας πως τα καλά είναι πολύ περισσότερα και για όσα κακά, αν υπάρχει ειλικρινής διάθεση, υπάρχουν και λύσεις να δοθούν. Γνωρίζουμε πως όλα αυτά υπάρχουν και στην Ελλάδα, αλλά είναι πιο εύκολο να μένουν στο περιθώριο και να χρεώνονται ή να χειραγωγούνται, παρά να αναδειχθούν στην καλύτερή τους εκδοχή.

Γ.Λ.: Να μεταφέρουμε την πληροφορία για το πώς είναι οι κοινωνίες έξω, να φυτέψουμε το ερέθισμα για το τι ποδόσφαιρο θέλουμε. Κατά βάση όμως, να δημιουργήσουμε μια ταξιδιωτική εκπομπή, που για 45 λεπτά θα ψυχαγωγήσει, θα προβληματίσει, θα συγκινήσει, θα εκνευρίσει, αν θέλεις, καμιά φορά αυτόν που τη βλέπει. Κάποτε μια κυρία στα αλλαντικά ενός σούπερ μάρκετ μού είπε μια ατάκα για το Football Stories, που την έκανα ευαγγέλιο: Κάνατε μια εκπομπή για να βλέπουμε, όχι μια εκπομπή για να χαζεύουμε. Αυτό θα ήθελα και για τη δεύτερη σεζόν, ακριβώς αυτό.

*Από την έντυπη έκδοση ΤΥΠΟΣ TV

Ειδήσεις σήμερα

Αριστοτέλης Ωνάσης – Σοκαριστική αλήθεια: Γιατί δεν παρευρέθηκε στην κηδεία του γιου του

Την έπιασε από τα μαλλιά στο Ποσειδώνιο – Ο άγνωστος καυγάς της Καίτης Γαρμπή με την Δέσποινα Βανδή

Καλλιστεία 2022: Πρώην παίκτρια του «Big Brother» αναδείχθηκε Σταρ Ελλάς