Ο ηθοποιός με καταγωγή από τη Νάξο, που μεγάλωσε στην Κυψέλη και φοίτησε μεταξύ άλλων στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας έχει πολύ μεγάλες επιτυχίες στο θέατρο, όντας το 2001 ο πρώτος νέος ηθοποιός που τιμήθηκε με το βραβείο Χορν για την ερμηνεία του στη Φρεναπάτη του Τ. Κούσνερ σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού, ενώ έχει σημαντική παρουσία και στον κινηματογράφο.
Το τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε καλύτερα τη φετινή σεζόν με τη διπλή του παρουσία στο γυαλί (πρωταγωνίστησε και στη σειρά «Άγιος Παΐσιος, Από τα Φάρασα στον Ουρανό») και τον αγάπησε από την πρώτη στιγμή.
Ο Δημήτρης Ήμελλος σε αποκλειστική συνέντευξή του στο allyou.gr μίλησε για την πορεία του στον χώρο της υποκριτικής, για την επιτυχία του Σασμού, για την προσπάθειά του να βρει τον δολοφόνο του Στεφανή, που, όπως τόνισε, είναι για εκείνον θέμα τιμής και για τον μεγάλο του έρωτα στη σειρά με τη Μαρίνα Βρουλάκη.
Πώς ο Δημήτρης Ήμελλος από φοιτητής Νομικής μεταπήδησε στην υποκριτική; Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά η ηθοποιία;
Ναι ήταν ένα φλερτ από το σχολείο, από τον καιρό που ήμουν μαθητής στη Σχολή Αναβρύτων. Κάναμε εκεί παραστάσεις και ήταν ένα πρώτο φλερτ, το οποίο μετά συνεχίστηκε στο εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου. Τότε βέβαια δεν είχα κανένα σκοπό, ήταν ένα απλό χόμπι όλο αυτό. Άλλωστε ήμουν στη Νομική και ήταν προδιαγεγραμμένη η μοίρα μου. Εγώ επρόκειτο να γίνω δικηγόρος, δεν το θεωρούσα δουλειά το θέατρο, το θεωρούσα μία δραστηριότητα, όπως και το ποδόσφαιρο, γιατί ήμουν και ποδοσφαιριστής. Κάποια στιγμή όμως συναντήθηκα με τον Στάθη Λιβαθινό σε ένα σεμινάριο και με τους δασκάλους μου στη Ρωσία, που τους είχε φέρει και εκεί διαπίστωσα ότι αυτό είναι τελικά μία επιστήμη. Αυτό με τράβηξε, ότι στο μυαλό και στην ψυχή μου έπαψε να είναι απλή τέχνη. Είδα ότι είναι κάτι μου έχει μία μεθοδολογία, μία εργασία από πίσω και είναι μία κατασκευή, η οποία με ενδιέφερε να τη δω επαγγελματικά. Εγώ άλλωστε δεν είχα κάποια σχέση με την τέχνη. Η οικογένειά μου ήταν επιστημονική.
Η φοίτησή σας στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας κατά πόσο καθόρισε τη μετέπειτα σχέση σας µε το θέατρο;
Στην καριέρα σας έχετε επικεντρωθεί στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Φέτος, όμως, έχετε διπλή παρουσία στην ελληνική τηλεόραση στις σειρές Σασμός και Άγιος Παΐσιος. Πώς προέκυψε η συνεργασία σας;
Το γεγονός ότι παίχθηκαν την ίδια σεζόν είναι εντελώς συμπτωματικό. Κι αυτό γιατί η σειρά του Αγίου Παϊσίου γυρίστηκε δύο χρόνια πριν. Οπότε δεν συνέπιπταν. Οι απαιτήσεις στη σειρά του Αγίου Παϊσίου δεν ήταν μεγάλες γιατί ήταν μία σειρά με λίγα επεισόδια. Κατά καιρούς συμμετείχα σε κάποιες τηλεοπτικές σειρές αλλά για πολύ λίγο διάστημα καθώς δεν μου το επέτρεπε ο χρόνος της εργασίας μου. Και πιο πριν είχα κάνει ένα πέρασμα στη Ζωή εν Τάφω, στον Καρυωτάκη. Έτσι και στον Παΐσιο είχα μία τέτοια συμμετοχή, δύο εβδομάδες τον Αύγουστο και τέλος. Δεν είχα ποτέ σκέψεις να συμμετέχω σε καθημερινή σειρά, καθώς δεν θα μπορούσα να το συνδυάσω με το θέατρο. Όπως πέρυσι λόγω της πανδημίας που είχε πλήξει τα θεατρικά δρώμενα είχα βρεθεί απλώς με μία δουλειά με τον Δημήτρη Τάρλοου στην παράσταση «ο Κοτζάμπασης του Ασπρόπυργου» που ανέβηκε στο Εθνικό από την προηγούμενη χρονιά και η οποία θα επαναλαμβανόταν και φέτος. Οπότε δεν είχα φέτος πρόβες να κάνω, είχα μόνο μία παράσταση το βράδυ. Δεν είχαμε να παράγουμε έργο λόγω της πανδημίας. Έτσι είχα τον χρόνο να πω το ναι σε μία σειρά που με ενδιέφερε. Οπότε αποδέχτηκα την πρόταση να συμμετάσχω στον Σασμό και έτυχε τη φετινή σεζόν να παιχτεί και ο Παΐσιος.
Ο Σασμός γνωρίζει τεράστια επιτυχία και ο κόσμος το παρακολουθεί φανατικά. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η μεγάλη επιτυχία της σειράς; Όταν σαν πρότειναν να παίξετε στη σειρά πιστεύατε πως θα έχει τέτοια απήχηση;
Από την αρχή γνωρίζατε πως θα υποδυθείτε τον Αντώνη Φραγκιαδάκη ή σας είχαν προτείνει κάποιον άλλο ρόλο;
Δεν μου είχαν προτείνει κάτι άλλο. Τον Αντώνη Φραγκιαδάκη μόνο. Μου είπαν αυτόν τον ρόλο θέλουμε να υποδυθείτε δεν σας θέλουμε για κάτι άλλο. Ούτε οντισιόν δεν μου έκαναν. Με ρώτησαν αν μπορώ να το κάνω μόνο.
Είσαστε από τους πιο αγαπητούς πρωταγωνιστές του Σασμού… Ο κόσμος τι σας λέει στον δρόμο όταν σας συναντάει. Σας χαροποιεί που ο κόσμος σας δείχνει την αγάπη του;
Μολονότι δεν έχετε καταγωγή από την Κρήτη άπαντες έχουν εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι έχετε καταφέρει να υιοθετήσετε την ντοπιολαλιά της Κρήτης.
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής και η βασική συνθήκη σε αυτή τη σειρά είναι η Κρήτη. Έτσι λοιπόν από την πρώτη στιγμή που αποδέχτηκα την πρόταση να συμμετέχω στον Σασμό έπρεπε να δουλέψω την ντοπιολαλιά γιατί είναι ο τόπος. Θεωρούσα απαράδεκτο να συμμετέχω σε μία σειρά για την Κρήτη και να μιλάω όπως μιλάνε στην Αθήνα. Πάντα με ενοχλούσε αυτό όταν το παρακολουθούσα σε σειρές στην τηλεόραση και ότι η ντοπιολαλιά συνεχώς συνδεόταν με τα κωμικά στοιχεία μίας υπόθεσης. Με ενοχλούσε αυτό. Πιστεύω ότι είναι μία σοβαρή ιστορία. Είμαι και λάτρης της γλώσσας, οποιασδήποτε γλώσσας και ειδικά των ντοπιολαλιών. Με απασχολούν, υπάρχουν καινούργιες λέξεις, που εμπλουτίζουν το λεξιλόγιο, τη μουσικότητα της σκέψης, της επικοινωνίας και αυτό το θεωρώ ένα πάρα πολύ γοητευτικό στοιχείο. Έχω βέβαια και μία καταγωγή από τη Νάξο, η οποία με βοήθησε πάρα πολύ, καθότι έχω κοινά ακούσματα από παιδί. Έτσι λοιπόν και εγώ προσπάθησα να συνδυάσω την εμπειρία μου, την ενασχόληση με την κρητική διάλεκτο, δεδομένου ότι ήμουν και θαμώνας της Κρήτης για τα τελευταία δέκα χρόνια καθώς έχω φίλους Κρητικούς. Προσπάθησα λοιπόν να φέρω ένα καλό αποτέλεσμα ώστε ο άλλος να ταξιδεύει στην Κρήτη. Βέβαια πιστεύω ότι ένας Κρητικός καταλαβαίνει ότι δεν είμαι Κρητικός. Σε αυτό το σημείο υπάρχουν κέρδη και ζημιές και ευελπιστείς ότι τα κέρδη θα είναι περισσότερα. Το ταξίδι στην Κρήτη έχει σημασία, ο τηλεθεατής να ταξιδεύει στο νησί. Γι’ αυτό και επέμεινα τόσο πολύ στη διάλεκτο.
Έχετε πολλές σκηνές με τη Μαρίνα – κατά κόσμον -Μαρία Πρωτόπαππα. Πώς είναι η συνεργασία μαζί της;
Η συνεργασία μας είναι όπως φαίνεται, εξαιρετική. Η Μαρία είναι ένας άνθρωπος που θαυμάζω. Είναι και ένας λόγος που την έκανα, ήξερα ότι η Μαρία θα ήταν το ζευγάρι μου στη σειρά. Την θαύμαζα από πριν και δεν περίμενα τον Σασμό για να την εκτιμήσω, την γνωρίζω πάρα πολλά χρόνια στο θέατρο.
Τι ρόλο θα παίξει ο Αντώνης Φραγκιαδάκης στη σειρά; Θα καταφέρει να πιάσει τον φονιά του Στεφανή;
Αυτό είναι ο προορισμός της ζωής του. Τώρα πια που έρχεται το αίσιο τέλος στα προσωπικά του, στη σχέση του με τη Μαρίνα, είναι το κύκνειο άσμα του. Η σύλληψη του φονιά του Στεφανή είναι το τελευταίο του ένσημο για να βγει στη σύνταξη (γέλια). Αυτό περιμένει και σε αυτό ευελπιστεί. Δεν μπορεί να πάρει σύνταξη και να κάθεται σπίτι του γνωρίζοντας ότι ο φονιάς ενός συγχωριανού του κυκλοφορεί ελεύθερος. Είναι θέμα προσωπικής τιμής η σύλληψή του. Τώρα το πώς θα γίνει δεν μπορώ να σας το πω. Είναι θέματα των σεναριογράφων και δεν το ξέρω να σας το πω ακριβώς. Το λέω αλήθεια. Νομίζω πάντως ότι το τέλος του Φραγκιαδάκη και από τη σειρά και από την αστυνομία συνδέεται με τη λύση του αινίγματος του θανάτου του Στεφανή.
Στον Σασμό βιώνετε ένα μεγάλο έρωτα με τη Μαρίνα. Τελικά πού θα οδηγηθεί αυτός ο έρωτας;
Νομίζω ότι θα έχει αίσιο τέλος. Η σειρά λέγεται Σασμός, οπότε το τέλος θα είναι λυτρωτικό για όλους. Τα φτιάχνουν στο τέλος οι άνθρωποι και λύνονται όλα τα θέματα. Σασμός θα υπάρχει και νομίζω σύντομα και με τη Μαρίνα για να μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους μαζί.
Θα θέλατε να βιώσετε και στην πραγματικότητα έναν τόσο μεγάλο έρωτα όπως αυτόν του Φραγκιαδάκη με τη Μαρίνα;
Εγώ νομίζω ότι οι έρωτες της ζωής μας είναι μεγάλοι. Και τους έχουμε ζήσει, αλλά από εκεί και πέρα οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος είχε μία συνθήκη με έναν έρωτα που η ζωή του τον απαγόρευσε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Είχε τεράστια υπομονή να τον περιμένει. Όλοι όταν βιώνουμε αυτό το συναίσθημα είναι ο μεγάλος ερωτάς μας. Εντάξει και εγώ είμαι σε μία ηλικία, άλλωστε ο Φραγκιαδάκης δεν ερωτεύτηκε τώρα τη Μαρίνα, αλλά στα 25 του. Απλώς η ζωή και η αναμονή τον έθρεψε ολοένα και περισσότερο. Αυτό που έχω να πω είναι ότι η προσμονή και η ελπίδα για τα πράγματα ίσως είναι μεγαλύτερη και από τα ίδια τα πράγματα.
Εκτός από την τηλεόραση τι άλλο έχετε στα σκαριά; Θα συμμετάσχετε σε κάποια παράσταση;
Θα είμαι στον Αίαντα του Σοφοκλή στην Επίδαυρο με το Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του Αργύρη Ξάφη. 29 και 30 Ιουλίου είναι οι παραστάσεις μας στην Επίδαυρο και μετά θα φύγουμε για Κύπρο και θα επιστρέψουμε κατόπιν στη Θεσσαλονίκη για δύο παραστάσεις, ενώ ακολούθως θα συνεχίσουμε στην Αθήνα.
Την περίοδο του κορωνοϊού ο κλάδος σας δοκιμάστηκε αρκετά… Πώς βιώσατε εσείς το κλείσιμο των θεάτρων;
Ήταν μία πάρα πολύ δύσκολη εμπειρία παρ’ όλο που εγώ υπήρξα τυχερός υπό την έννοια ότι βρέθηκα σε χώρους που μπορούσα να δουλεύω. Είχαμε μία δυνατότητα απόδρασης από αυτό που λέμε αποκλεισμό, καθώς έτυχε να είμαι στο Εθνικό Θέατρο και να κάνουμε την παράσταση «ο Κοτζάμπασης του Ασπρόπυργου». Έτσι μπορούσαμε να πηγαίνουμε εκεί και να κάνουμε πρόβες παρ’ όλο που δεν παρουσιάστηκε στο κοινό η παράσταση αλλά σε live streaming. Ήμουνα στη διεργασία των προβών αλλά δύο παραστάσεις που είχαν πριν σταμάτησαν λόγω κορωνοϊού. Ένιωθες ότι άναβες τις μηχανές και μετά τις έκλεινες. Ήταν πολύ κουραστικό. Στο τέλος όμως επειδή ο Δημήτρης Τάρλοου πήρε την παράσταση στο θέατρό του είχαμε την ευτυχία να τη δούμε την παράστασή μας και με φυσική παρουσία θεατών. Έτσι αυτό το γεγονός μετρίασε την αναμονή που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια. Οπότε θεωρώ εαυτόν τυχερό…
Aν γινόταν ο Δημήτρης Ήμελλος πρωθυπουργός για μία ημέρα ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα άλλαζε;
Πρωθυπουργός γίνεται αυτός που το επιζητά. Για να αλλάξεις κάτι και να γίνεις πρωθυπουργός πρέπει να κάτι να ζητάς μέσα από αυτό. Η πολιτική αφορά το τώρα, η τέχνη αφορά τον άνθρωπο μετά από 200 χρόνια, όπως λέει και ο Τσέχωφ. Εγώ, μέσω αυτού που κάνω, νιώθω ότι ασκώ πολιτική, μακροπρόθεσμη. Αν μπορούσα να ήμουν Θεός θα έσπερνα στον άνθρωπο ένα σπάνιο ταλέντο, την υπομονή. Αυτό είναι που χρειάζεται. Κανένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα αν ο άνθρωπος δεν έχει υπομονή.
Ένα σχόλιο θα ήθελα για τα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης και όχι μόνο από γνωστούς ηθοποιούς που είδαν το φως της δημοσιότητας τον τελευταίο χρόνο…
Ο χώρος μας είναι ένας χώρος του πλανήτη γη και όχι του πλανήτη Άρη. Οτιδήποτε συμβαίνει στον χώρο μας συμβαίνει και στους άλλους χώρους. Απλά στον δικό μας ό,τι συμβαίνει φαίνεται. Έτσι αυτό προβάλλεται πάρα πολύ. Το ίδιο πράγματα συμβαίνει και στον δικό σας χώρο και σε όλους τους χώρους. Και επειδή είναι ένας χώρος που φαίνεται πάρα πολύ γίνεται ταυτόχρονα μία χωματερή για να αδειαστούν οι κάδοι όλων των χώρων. Είναι κάτι το οποίο συμβαίνει δυστυχώς, δεν είναι το θέμα ο χώρος μας. Οπουδήποτε μεσολαβεί εξουσία του ανθρώπου προς τον άνθρωπο. Η εξουσία είναι το θέμα και όχι ο χώρος.
Πηγή: allyou.gr
Ειδήσεις σήμερα
Δολοφονία στην Αίγινα: Γνωστή ηθοποιός το θύμα – Έχει προσαχθεί ο γιος τη
Είναι επίσημο: Η Σακίρα και ο Πικέ ανακοίνωσαν τον χωρισμό τους
Κυβέρνηση: «Σε αδιέξοδο οι Τούρκοι» – Οι Κούρδοι ως πρόσχημα για την κλιμάκωση της έντασης
Ροή Ειδήσεων 
