Τα χέρια του όπως είπε ήταν σαν να πήγαιναν μόνα τους… Τραβούσε γραμμές, σκίαζε μάτια και δημιούργησε τη μορφή ενός άνδρα γηραιού με ήρεμη έκφραση και μια απλότητα συναισθημάτων στο πρόσωπο, τον οποίο κοιτώντας τον ολοκληρωμένο δεν του θύμιζε κάποια γνώριμη μορφή από το περιβάλλον του. Οι φίλοι του όμως αναγνώρισαν τον γέροντα Παΐσιο…

«Δεν είμαι αγιογράφος και σίγουρα δεν είμαι ζωγράφος, θα έλεγα πως είμαι ένας εικαστικές καλλιτέχνης», ο Γονίδης.