Τώρα που το παιχνίδι τελείωσε οριστικά, δίνει μια μεγάλη συνέντευξη στο People που θα κυκλοφορήσει το Σάββατο και οι περιγραφές του είναι συγκλονιστικές. Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, η μετανάστευση του στο Ιράν όπου δούλευε από τα 11 του, ο θάνατος του πατέρα και της αδερφής του και τα 20 χρόνια που έχει να δει τη μητέρα του.

Ο Ζαχίρ αναφέρεται επίσης και στη ζωή μέσα στο MasterChef και στο πως τον υποδέχτηκαν οι υπόλοιποι. Μιλάει, χωρίς να ονοματίζει, για δύο άτομα που του φέρθηκαν με αρκετά προσβλητικό τρόπο.

«Ο πατέρας μου και η αδερφή μου σκοτώθηκαν το 2009 στον πόλεμο. Η μητέρα μου ζει στο Αφγανιστάν με τον αδελφό μου, στο χωριό που γεννήθηκα. Η μητέρα μου είναι αρκετά ταλαιπωρημένη. Έχω είκοσι χρόνια να τη δω. Ένα ταξίδι, όμως, στο Αφγανιστάν μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, αφού ο πόλεμος συνεχίζεται. Αν πεθάνει και δεν τη δω, θα έχω μια ζωή τύψεις, όπως έχω για τον πατέρα μου και την αδερφή μου.

Η μητέρα μου ανυπομονεί να με αγκαλιάσει. Όποτε μιλάμε, μου λέει «Το όνειρο μου είναι να σε δω. Δεν αντέχω άλλο μακριά σου. Όταν πήγα στην οντισιόν, δεν ήθελα να πω την ιστορία της ζωής μου. Δεν ήθελα να τη μοιραστώ, για να μη γυρίσει κάποιος να πει πως πήραν το Ζαχιρ στο παιχνίδι επειδή τον λυπήθηκαν και όχι επειδή είναι καλός μάγειρας.

Αυτούς τους τρεισήμισι μήνες είχα το άγχος μήπως ο κόσμος με θεωρήσει έναν κακομοίρη και δυστυχισμένο άνθρωπο. Αυτό ίσως και να επηρέασε το κομμάτι της απόδοσης μου στη μαγειρική. Θεωρούσα πως είχα ξεφτιλιστεί στον κόσμο και ότι όλοι γελάνε μαζί μου. Μάλιστα, τόσο στο Χρήστο όσο και στον Παντελή είχα πει ότι ήθελα να φύγω από το MasterChef. Υπήρξαν κάποιες φορές που δύο συγκεκριμένα άτομα με πρόσβαλαν και αισθάνθηκα πολύ άσχημα».

https://www.youtube.com/watch?v=GNCofyT7A0Y