Η μικρή του Αριάννα έχει απ΄ό,τι φαίνεται αλλεργίες σε συγκεκριμένα υλικά. Γι΄αυτό μαζί με τον μπαμπά της αποφεύγουν κουζίνες που δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς αυτά τα υλικά.

Όπως αναφέρει ο Σωτήρης Κοντιζάς στη δημοσίευση του, κάνει μια συγκεκριμένη κίνηση κάθε φορά που βρίσκεται σε κάποιο εστιατόριο για φαγητό. Γράφει σε ένα χαρτάκι τις αλλεργίες της κόρης του και το δίνει στο σέρβις. Φροντίζει έτσι να ξέρει η κουζίνα τι δεν πρέπει να βάλει στο πιάτο ή τι να προτείνει από το μενού.

«Όταν έγραφα το προηγούμενο ποστ για τις αλλεργίες ήξερα ότι αναφέρομαι σε ένα θέμα που αγγίζει πολύ κόσμο. Ομολογώ όμως ότι δεν περίμενα αυτή τη συγκινητική, αλλά και αγωνιώδη ανταπόκριση από τόσους από εσάς. Τα σχόλια και τα μηνύματα έδωσαν αφορμή για περαιτέρω συζήτηση.

Κρατώ πολλά από όσα διάβασα: σημειώνω τις προτάσεις σας για εστιατόρια και ιστοσελίδες που προσπαθούν. Επειδή όμως δεν έχουν μόνο τα εστιατόρια υποχρεώσεις, αλλά και όλοι όσοι έχουν αλλεργία, επανέρχομαι με μερικές σκέψεις-συμβουλές από προσωπική πείρα. Τι κάνω εγώ όταν επιλέγω να φάω έξω με την οικογένειά μου;

Επειδή η Αριάννα έχει έντονη αλλεργία στο ψάρι, αποφεύγω τις ψαροταβέρνες.  Είναι δύσκολο να σου εγγυηθεί ένας επαγγελματίας που στο 80% του μενού του έχει ψάρια και θαλασσινά πως δε θα υπάρξει καμία απολύτως επιμόλυνση, ακόμα κι αν σου φτιάξει μπριζόλα.

Αποφεύγω γενικά τα μέρη που η επιμόλυνση είναι σχεδόν αναπόφευκτη, γιατί αντιλαμβάνομαι και τη δική τους δυσκολία να μου προσφέρουν ασφαλή επιλογή. Δεύτερον, γράφω σε χαρτί τις αλλεργίες της Αριάννας και τις δίνω στο σέρβις, καθώς είναι πολλές και δεν μπορώ να περιμένω να τις θυμάται και να τις μεταφέρει με απόλυτη ακρίβεια ο σερβιτόρος, και να τις συγκρατήσει όλες η κουζίνα. Με αυτόν τον τρόπο φυλάω τα νώτα μου και διευκολύνω και τους μάγειρες. Τρίτον, δείχνω κατανόηση όταν είναι ώρα αιχμής και υπάρχει πίεση στην κουζίνα.

Λίγη υπομονή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, βγαίνουμε για να χαλαρώσουμε! Τέταρτον, δεν περιμένω να μου αλλάξουν όλα τα πιάτα βάσει των αλλεργιών μας, γιατί αντιλαμβάνομαι ότι αυτό ούτε εύκολο είναι, ούτε έχει πάντα νόστιμο αποτέλεσμα. Ζητώ να μου δώσουν 2-3 ασφαλείς επιλογές.

Ίσως να μην είναι ακριβώς αυτό που θα ήθελε να φάει, όμως της εξασφαλίζει δύο βασικά πράγματα: ότι θα είναι ασφαλής και ότι θα μπορεί να φάει κι εκείνη χωρίς άγχος και πολύωρες διαπραγματεύσεις. Με καλή διάθεση, οργάνωση και προσπάθεια και από τις δύο πλευρές, νομίζω τό ‘χουμε! (υ.γ. τα γράμματα στη φωτό είναι της Δέσποινας, τα δικά μου δε θα τα καταλαβαίνατε ούτε εσείς, ούτε κανείς στην κουζίνα)».