Ο Ραμόν Τσάο διετέλεσε σημαντικό ρόλο στα γράμματα, τις τέχνες και τη δημοσιογραφία σε μια εποχή που το φρανκικό καθεστώς κυριαρχούσε, απειλούσε και σκότωνε αν χρειαζόταν.

Γεννημένος στο Λούγο της Γαλικίας, ο Ραμόν Τσάο,  ασχολήθηκε από μικρός με τη μουσική. Στα 20 του πήγε στη Γαλλία για να τελειοποιήσει τις σπουδές του στο πιάνο, έχοντας την υποτροφία της ισπανικής κυβέρνησης. Στο Παρίσι επέλεξε τον δρόμο της καλώς εννοούμενης επανάστασης και μετέδιδε ραδιοφωνικά χρησιμοποιώντας το γαλιθιανό ιδίωμα, το οποίο ο Φράνκο είχε απαγορεύσει.

Επίσης ήταν τακτικός συνεργάτης σε πολλά γαλλικά έντυπα, υπήρξε κριτικός λογοτεχνίας στην εφημερίδα Le Monde και συνεργάσθηκε και με την Le Monde Diplomatique.

Το 1991 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Ιππότη των Τεχνών και των Γραμμάτων της Γαλλικής κυβέρνησης. Η συγγραφική του παραγωγή περιλαμβάνει περίπου είκοσι βιβλία. Αυτά που ξεχωρίσουν είναι το Prisciliano de Compostela και το La pasión de la Bella Otero.

Ο ίδιος ίδρυσε και προώθησε το βραβείο «Χουάν Ρούλφο», που απονέμει από το 1982 το Radio France Internationale. Παράλληλα, συνέδραμε στη δημιουργία και οργάνωση του Ινστιτούτου Θερβάντες των Παρισίων, το Σπίτι της Λατινικής Αμερικής, το Μεξικανικό Ινστιτούτο των Παρισίων, το Ισπανικό Κολέγιο, την ισπανική έκδοση της Le Monde Diplomatique, την Λατινική Ένωση και το ίδρυμα FondaChao.

Αυτό που αξίζει να αναφερθεί για τον Ραμόν Τσάο είναι ότι σε σχετικά μεγάλη ηλικία γέμισε το σώμα του με τατουάζ. Κάθε ένα απ΄αυτά έκρυβε μια ιστορία πόνου από την ισπανική δικτατορία και όχι μόνο.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]