Σε ένα διάλειμμα ανάμεσα στις εφημερίες, ο 34χρονος Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος, ο οποίος από τον Μάρτιο του 2019 εργάζεται στη Β’ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική του νοσοκομείου, «ανοίγει την καρδιά» του στον «Ε.Τ.». Περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στην κλινική, τον τρόπο με τον οποίο τη διαχειρίζονται οι συνάδελφοί του και ξεδιπλώνει τα «έντονα συναισθήματα» που βιώνουν δίπλα στους ασθενείς με κορονοϊό.

«Είναι πραγματικά τεράστιος ο όγκος των ασθενών με κορονοϊό που νοσηλεύονται στο “Ιπποκράτειο”. Περισσότεροι από 300. Oλοι τους έχουν αυξημένες ανάγκες περίθαλψης, οξυγονοθεραπείας, συνεχούς παρακολούθησης. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να βλέπεις νέους ανθρώπους, 40 έως 50 χρόνων, να είναι σε τόσο βαριά κατάσταση, με πνευμονία και με μη επεμβατικό αερισμό.

Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας έχουν γεμίσει σε σημαντικό βαθμό. Η κατάσταση της υγείας αρκετών ασθενών επιδεινώνεται γρήγορα και εμφανίζουν βαριά λοίμωξη και επιπλοκές από την πνευμονία. Τέτοιες καταστάσεις δεν είχαμε ζήσει στο νοσοκομείο πριν από την πανδημία», λέει. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στο «Ιπποκράτειο» είναι το γεγονός ότι τα ¾ του μεγάλου νοσοκομείου ασχολείται με την περίθαλψη ασθενών με κορονοϊό. «Είναι ύπουλος ιός. Οι ασθενείς του χρήζουν ανάγκης πολυήμερης νοσηλείας. Συνήθως, περισσότερες από 15 μέρες. Eχουμε φτάσει στο σημείο να δίνουμε εξιτήριο σε ασθενείς που δεν έχουν αναρρώσει πλήρως, αλλά θεωρούμε ότι είναι σε σχετικά καλή κατάσταση και θα μπορέσουν να ακολουθήσουν τη θεραπεία σπίτι τους, προκειμένου να “απελευθερώσουμε” κρεβάτια για να κάνουμε νέες εισαγωγές. Με όσους συνεχίζουν τη θεραπεία στο σπίτι τους είμαστε σε διαρκή επικοινωνία, προκειμένου να είμαστε σίγουροι ότι πηγαίνουν καλά», τόνισε.

Oπως είναι φυσικό, η πίεση που ασκείται στο ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό έχει και συναισθηματική διάσταση. «Η κλινική στην οποία εργάζομαι περιθάλπει ασθενείς με κορονοϊό. Είναι λογικό οι συγγενείς τους να ζητούν να ενημερωθούν για την πορεία της υγείας τους. Παρά τον τεράστιο φόρτο εργασίας, οφείλουμε να τους ενημερώνουμε. Οπως κάνουμε άλλωστε όταν η κατάσταση της υγείας των ασθενών επιδεινώνεται και θα πρέπει να τους μεταφέρουμε τα δυσάρεστα νέα, τα οποία για τη δική μας κλινική είναι η μεταφορά των συγκεκριμένων ασθενών στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Πολλές φορές γινόμαστε “αγγελιαφόροι” των συγγενών μεταφέροντας στους ασθενείς μηνύματα όπως: “Oλα θα πάνε καλά”, “κουράγιο”, “θα τα καταφέρεις”», προσθέτει.

Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Σταυρόπουλος ξεκαθαρίζει ότι το ηθικό του προσωπικού παραμένει σε «καλό επίπεδο», αν και παραδέχεται ότι αρκετοί συνάδελφοί του έχουν ζητήσει τη βοήθεια ειδικών, όπως είναι ψυχίατροι, προκειμένου να διαχειριστούν τη δύσκολη κατάσταση. «Είναι πραγματικά παρήγορο ότι οι συνάδελφοι διακατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης. Αν και έχουν κολλήσει τον ιό αρκετοί από αυτούς, κανείς δεν παραπονιέται για την κούραση. Η δουλειά είναι τόσο σκληρή, εντατική και επίπονη που δεν υπάρχει χρόνος για σκέψεις και ειδικά για αυτές που αφορούν την κούραση», είπε. Σε ό,τι αφορά το αίσθημα του φόβου, ο 34χρονος ήταν κατηγορηματικός: «Δεν φοβάμαι». Ωστόσο, έσπευσε να προσθέσει ότι είναι πολύ προσεκτικός. «Υπάρχει ένας προβληματισμός γύρω από το συγκεκριμένο θέμα. Ωστόσο, αν είσαι προσεκτικός και χρησιμοποιείς με τον σωστό τρόπο τον εξοπλισμό, τότε θεωρώ ότι δεν υπάρχει κίνδυνος να εκτεθείς στον ιό», είπε. Σε αυτό το σημείο, έθιξε το θέμα του ιατρικού εξοπλισμού και το πόσο σκληρό είναι να εργάζεται κάποιος κάτω από αυτές τις συνθήκες. «Φορώντας στολή, μάσκα και γάντια όλη την ώρα είναι πολύ δύσκολο ακόμη και να εξετάσεις τον ασθενή. Ο ιδρώτας τρέχει. Η μάσκα θολώνει. Δεν μπορείς να δεις καλά. Οταν τελειώνεις τη βάρδια και βγάζεις από πάνω σου τη φόρμα, είσαι μέσα στον ιδρώτα. Σαν να είχες βγει από το… μπάνιο», τονίζει.

Σε ό,τι αφορά τα λάθη που έγιναν στη Θεσσαλονίκη, με αποτέλεσμα να βιώσει με πολύ σκληρό τρόπο το δεύτερο κύμα της πανδημίας, ο γιατρός του «Ιπποκρατείου» θεωρεί ότι είναι πολλά και σε διάφορα επίπεδα. «Να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη. Θα πρέπει όλοι να αντιληφθούν ότι το σύστημα υγείας πιέζεται σε απίστευτο βαθμό. Η νόσος είναι βαριά και κανείς δεν είναι προστατευμένος απέναντί της. Πρέπει να προφυλαχθούμε όλοι», λέει. Εκτιμά ότι με βάση τα τελευταία δεδομένα στη Θεσσαλονίκη καταγράφεται -επιτέλους- μία επιπεδοποίηση σε ό,τι αφορά τον αριθμό των κρουσμάτων. «Αυτό είναι ένα ενθαρρυντικό σημάδι που ήρθε μετά από σχεδόν τέσσερις εβδομάδες σκληρών μέτρων! Εχουμε ακόμη αρκετό δρόμο μπροστά μας για να δούμε βελτίωση στο σύστημα υγείας, καθώς τα κρούσματα είναι ακόμη πολλά, τα νοσοκομεία παραμένουν γεμάτα, ενώ ο χρόνος νοσηλείας των ασθενών είναι πολυήμερος», υπογράμμισε.

Τέλος, σε ό,τι αφορά την προσωπική του… αποσυμπίεση, ο κ. Σταυρόπουλος είπε ότι επιτυγχάνεται με χαλαρή μουσική και παρέα το… αναμμένο τζάκι. «Είναι τα δύο στοιχεία που με αποφορτίζουν από μία έντονη ημέρα στο νοσοκομείο. Οι μπαταρίες φορτίζουν και την επόμενη μέρα η “μάχη” συνεχίζεται στη B’ Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική…», κατέληξε.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου