Το σπάσιμο των πιάτων είναι μία παράδοση που κάνει πλέον διεθνή «καριέρα» και δεν νοείται ταινία με αναφορά στην Ελλάδα που να μην εμπεριέχει τουλάχιστον μία αντίστοιχη σκηνή.
Την τρέχουσα περίοδο, οι βιοτεχνίες με γύψινα πιάτα που προορίζονται για σπάσιμο ετοιμάζονται εντατικά για το Πάσχα και το εορταστικό γλέντι, είτε στα μπουζούκια, είτε ακόμη και κατ’ οίκον. Πρωταθλήτρια για πέρσι το καλοκαίρι αναδείχθηκε η Σαντορίνη όπου έλληνες και ξένοι τουρίστες έσπαγαν κάθε εβδομάδα (πάνω στο ντέρτι, τον καημό, το γλέντι τους και τον… γάμο τους) περισσότερα από 5.000 γύψινα πιάτα. Ακολούθησαν η Μύκονος, η Πάρος, η Κρήτη και η Ρόδος.
Ο 49χρονος Κώστας Γκέντζος από τη Θεσσαλονίκη, διατηρεί τη μοναδική (πλέον) βιοτεχνία κατασκευής γύψινων πιάτων στη Βόρεια Ελλάδα που προορίζονται για σπάσιμο. «Δεν προλαβαίνουμε τις παραγγελίες. Γίνεται ο κακός χαμός. Τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό, το σπάσιμο πιάτων ανθεί», δήλωσε στον ΕΤ την ώρα που κατασκεύαζε γύψινα πιάτα. Σύμφωνα με τον ίδιο, από το 2010 μέχρι και σήμερα ο κλάδος σημειώνει… ανοδική πορεία και εξηγεί ότι τα πρωτεία στις πωλήσεις διατηρεί η Σαντορίνη, καθώς εκεί παντρεύονται πολλοί ξένοι και στο «πακέτο» που κλείνουν συμπεριλαμβάνεται ελληνικό γλέντι και φυσικά σπάσιμο πιάτων.
Ενδεικτικά το 2009 είχε πουλήσει 300.000 γύψινα πιάτα, ενώ τις τελευταίες χρονιές ξεπερνά σταθερά τις 500.000!!! Όπως λέει, η τιμή πώλησης διαφέρει ανάλογα με την παραγγελία και τον τόπο αποστολής. Κυμαίνεται γύρω στα 0,20 ευρώ το τεμάχιο, ενώ στα μπουζούκια κάθε πιάτο διατίθεται μεταξύ 0,50 και ενός ευρώ, ανάλογα με τον πελάτη. «Αν κάποιος σπάσει 100 πιάτα, θα το πληρώσει ένα ευρώ το τεμάχιο. Αν σπάσει 1.000 τότε η τιμή πέφτει στο μισό», είπε.
Τη βιοτεχνία, η οποία βρίσκεται στην περιοχή των Διαβατών, έστησε το 1982 ο πατέρας του. «Ως κλάδος γνωρίσαμε και πολύ καλές εποχές. Για 15 χρόνια, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 έως τα μέσα της επόμενης δεκαετίας, το σπάσιμο πιάτων ήταν μία πολύ συχνή συνήθεια στη διασκέδαση του Έλληνα. Τότε, υπήρχαν στη Θεσσαλονίκη 53 βιοτεχνίες που κατασκεύαζαν γύψινα πιάτα για σπάσιμο. Μετά ήρθε ο νόμος Παπαθεμελή, ο περιορισμός του ωραρίου λειτουργίας των μπουζουξίδικων, με αποτέλεσμα να σβήσει το φαινόμενο και να μπει λουκέτο στις περισσότερες βιοτεχνίες», λέει στον eleftherostypos.gr.
Όταν πριν από μερικά χρόνια ο πατέρας του βγήκε στη σύνταξη, ο κ. Γκέντζος –ο οποίος ασχολείται και με τις μετακομίσεις- είχε δίλημμα αν θα πρέπει να συνεχίσει τη λειτουργία της βιοτεχνίας ή να την κλείσει. Ως μία απέλπιδα προσπάθεια έβαλε αγγελία στο διαδίκτυο. «Πίστευα ότι με την οικονομική κρίση το σπάσιμο των πιάτων είχε μπει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Πόσο λάθος έκανα! Το τηλέφωνο άρχισε να χτυπά ασταμάτητα. Ζητούσαν πιάτα όχι μόνο μπουζουξίδικα, αλλά καφενεία, εστιατόρια, ταβέρνες και κλαμπ. Μάλιστα, άρχισε να εμφανίζεται ενδιαφέρον και από το εξωτερικό», πρόσθεσε ο 49χρονος βιοτέχνης!
Να σημειωθεί ότι ο κ. Γκέντζος εκτός από την Ελλάδα προμηθεύει με πιάτα την αγορά της Κύπρου, της Βηρυτού, του Ντουμπάι, της Ολλανδίας, της Γερμανίας, της Πολωνίας και της Ισπανίας. «Στο εξωτερικό και ειδικά εκεί όπου υπάρχει έντονο ελληνικό στοιχείο, υπάρχει μεγάλη ζήτηση. Για τους άλλους λαούς, το θέαμα είναι τουλάχιστον περίεργο. Ενώ για τους έλληνες του εξωτερικού, είναι ένα ακόμη στοιχείο που τους συνδέει με τη πατρίδα», πρόσθεσε. «Υπάρχει ένα ελληνικό μαγαζί στη Μαδρίτη, η ταβέρνα Greca, ο ιδιοκτήτης της οποίας μου ζητά συνεχώς πιάτα. Τείνει να γίνει μόδα και στην Ιβηρική χερσόνησο», είπε.
Πάντως, ορισμένα μπουζουξίδικα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λάρισα και Πάτρα στήνουν τρελά γλέντια μιμούμενα το σενάριο της ταινίας «Το Βιετνάμ» (Ηλία ρίχ’ το), το οποίο βασιζόταν σε πραγματικό γεγονός. «Πλέον, αναπαριστούν την ταινία και, εκτός από χιλιάδες πιάτα, σπάνε ακόμη πλακάκια και λεκάνες», κατέληξε.
Ειδήσεις σήμερα
Άκρως αποκαλυπτική η Μελέτη: «Έφυγα από την Ελλάδα σχεδόν κυνηγημένη» [Βίντεο]
Νίκος Μπάρκουλης: Ο γιος του Αντρέα Μπάρκουλη μεγάλωσε κι έγινε ταξιτζής – Η σημερινή του εικόνα