Έτσι, η κορυφαία υψίφωνος του προηγούμενου αιώνα, αφήνει πίσω την μυθική της πορεία και τις κλασικές της ερμηνείες στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου από την Σκάλα του Μιλάνου στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, τις διθυραμβικές κριτικές, τον δεκαετή γάμο της με τον βιομήχανο Τζιοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι, τη θυελλώδη σχέση με τον άλλο μεγάλο Έλληνα της εποχής Αριστοτέλη Ωνάση, ώστε να κηδευτεί τέσσερις ημέρες μετά στον Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό του Αγίου Στεφάνου στο Παρίσι, να αποτεφρωθεί, και δύο χρόνια αργότερα οι στάχτες της να σκορπιστούν στο Αιγαίο Πέλαγος.

Ελάχιστο διάστημα πριν τον θάνατο της δίνει την τελευταία της συνέντευξη στον φίλο της δημοσιογράφο Πήτερ Ντραγκάτζ, στην οποία εξομολογείται αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα, κάνοντας χιούμορ με το μαγειρεύει πριν την συνέντευξη :“Μπορείς, εξάλλου με την άδειά μου, να γράψεις ότι το ψάρι ήταν χθεσινό, πράγμα που θα ενισχύσει στα σίγουρα την ανόητη φήμη ότι η Κάλλας είναι τσιγκούνα. Ναι Πήτερ, ξέρω ότι με θεωρούν άτεγκτη στο θέμα των χρημάτων, αλλά πες τους δεν είναι αλήθεια. Εγώ πιστεύω ότι απλά είμαι προσεκτική. Ο φόβος που με βασάνιζε πάντοτε, ήταν ότι θα πεθάνω φτωχιά. Έχω δουλέψει πολύ σκληρά για να αποκτήσω αυτά που έχω σήμερα, και δεν βρίσκω το λόγο που θα πρέπει να τα σκορπάω”.

Μπορεί η μεγάλη ντίβα να θεωρεί τον εαυτό της αποτυχημένο ; Για την ίδια ναι :“Που απέτυχα ;Μα απέτυχα να ολοκληρωθώ σαν γυναίκα, γιατί αυτό που πάντα επιθυμούσα περισσότερο από την επιτυχία, ήταν να γίνω μητέρα και να αποκτήσω πολλά-πολλά παιδιά. Τώρα βέβαια είναι πολύ αργά. Αλλά αν ξανάρχιζα από την αρχή θα έκανα τουλάχιστον έξι παιδιά, τέσσερα αγόρια και δύο κορίτσια. Εμείς οι Έλληνες βάζουμε την οικογενειακή μας ζωή πάνω από κάθε τι άλλο. Αλλά αν άρχιζα πάλι από την αρχή”.

Παρακάτω η μεγάλη Ελληνίδα εξηγεί πως μια σκληρή κριτική την πείσμωσε κάνοντας την να χάσει τα μισά της κιλά :“Αδυνάτισα γιατί, όπως όλες οι γυναίκες, ήθελα να είμαι ελκυστική και όχι, όπως εσύ λες, μια χοντρή σοπράνο. Κατάλαβα ότι η φωνή δεν έφτανε όταν ένας Ιταλός κριτικός της όπερας έγραψε, μετά από μια παράσταση της Άιντα που έδωσα στη Βερόνα, πως του ήταν σχεδόν αδύνατο να βρει τη διαφορά ανάμεσα στα πόδια των ελεφάντων που ήταν πάνω στη σκηνή, και στα πόδια της Άιντας, που το ρόλο της έπαιζα εγώ. Έκλαψα με πικρά δάκρυα για πολλές ημέρες όταν διάβασα αυτό το άρθρο. Ήταν σκληρό. Απαίσιο. Αλλά τότε αποφάσισα ν’ αδυνατίσω”.

Η συνέντευξη τελειώνει με την μεγάλη μας υψίφωνο να “προφητεύει” το τέλος της με μια υπέροχη παρομοίωση για το πως αισθανόταν τα τελευταία χρόνια της ζωής της :“Η συστολή και η ανασφάλεια που με χαρακτηρίζουν με κάνουν να φαίνομαι υπεροπτική. Είναι ένας τρόπος αυτοπροστασίας των ντροπαλών ανθρώπων. Όπως όλοι, θέλω να με επαινούν και να με ενθαρρύνουν συνέχεια, γιατί από τη φύση μου είμαι μάλλον απαισιόδοξη. Και μη ξεχνάς, ότι μόνο το ευτυχισμένο πουλί κελαηδάει ενώ το δυστυχισμένο χώνεται στη φωλιά του και πεθαίνει”.

Ειδήσεις σήμερα