Γράφει η Ευανθία Καρρά
Ο καλλιτέχνης σε αυτό το κατάστημα ειδικεύεται στο να κάνει τατουάζ με έντονα χρώματα, που παραπέμπουν σε καρτούν και έχουν έντονο το στοιχείο της φύσης. Δηλαδή σχέδια εμπνευσμένα από τη ιαπωνική παράδοση.
Η μέθοδος όμως που χρησιμοποιεί χάνεται στα βάθη της ιστορίας, στα οποία θα ψάξει το νέο τεύχος του ET Magazine στο EleftherosTypos.gr. Για την ακρίβεια, ένας πολύ μικρός αριθμός Ιαπώνων κάνει τατουάζ με τη μέθοδο «tebori», δηλαδή με το χέρι.
https://www.instagram.com/p/l458FEiQTR/?utm_source=ig_embed
Γιατί συμβαίνει αυτό σε μία χώρα όπου τα τατουάζ εμφανίστηκαν από την εποχή του χριστιανισμού;
Για την ακρίβεια, τα πρώτα τατουάζ εμφανίστηκαν στην Ιαπωνία τουλάχιστον πριν από 2.000 χρόνια. Τότε γίνονταν με τη βοήθεια ράβδων που είχαν ενσωματωμένη βελόνα. Τα εργαλεία του tebori μπορεί να μοιάζουν πρωτόγονα για τη σημερινή εποχή, αλλά η φιλοσοφία είναι παρόμοια: Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν τις ράβδους με το μελάνι χειροκίνητα αφήνοντας ένα μόνιμο σημάδι στην ανώτερη στοιβάδα του δέρματος, είτε για καλλωπιστικούς λόγους είτε για τιμωρία.
Τα μοντέρνα εργαλεία τατουάζ μπορούν να ρυθμιστούν προκειμένου να μπει το μελάνι στο επιθυμητό βάθος του δέρματος. Οι καλλιτέχνες του tebori το καταλαβαίνουν βασιζόμενοι μόνο στην αίσθηση. Μάλιστα ο Ρουέγκεν δηλώνει πως κάνει το τατουάζ βάσει και της «διαίσθησης» του, παρόλο που σχεδιάζει τα περιγράμματα.
Ντεγκρέτσια: Η αμηχανία ενός επώνυμου με ονομασία προέλευσης... - Η μακρά ιστορία από την αρχή
Διαβάστε εδώ όλα τα θέματα του ET Magazine
Τα εργαλεία του Ρουέγκεν είναι αποθηκευμένα σε μία υφασμάτινη σακούλα και διαφέρουν ελάχιστα από εκείνα που χρησιμοποιούνταν πριν από 2.000 χρόνια. Βασική διαφορά είναι πως ο Ρουέγκεν, αλλάζει τις βελόνες σε κάθε πελάτη για λόγους υγιεινής. Κρατώντας και στηρίζοντας τη ράβδο με τη βοήθεια του αντίχειρα «σκάβει» το δέρμα και δημιουργεί το σχέδιο.
Σύμφωνα με τον ίδιο, στα τατουάζ που γίνονται με τη μέθοδο tebori, τα χρώματα είναι πιο «ζωντανά» ενώ το σχέδιο δεν ξεθωριάζει. Επίσης η χειροκίνητη μέθοδος τον βοηθά να δημιουργεί ομαλότερες διαβαθμίσεις στις σκιές, χρησιμοποιώντας ένα μελάνι.
Και παρόλο που μοιάζει πιο επίπονη σαν τεχνική, σύμφωνα με τον Ρουέγκεν δεν είναι. Μάλιστα έχουν συμφωνήσει και πελάτες του, αλλά η διαφορά με τον σύγχρονο τρόπο είναι πως τα tebori διαρκούν περισσότερο ενώ συνήθως χρεώνονται με την ώρα και όχι με το σχέδιο.
https://www.instagram.com/p/BsuqIASFCrq/
Ένας από τους πελάτες του, ο 34χρονος Ρογιότα Σακάι έχει τατουάζ στα χέρια, το στήθος και την πλάτη του, όλα έχουν γίνει με τη μέθοδο tebori. Ο Σακάι αποφάσισε να απευθυνθεί στον Ρουέγκεν επειδή έχει την ικανότητα να αποτυπώνει πιο διακριτικά τα χρώματα και τις σκιές.
https://www.instagram.com/p/BsuYMw2gKA7/
Απειλείται η παράδοση – Το τατουάζ είναι ιατρική επέμβαση
Ο Ρουέγκεν ξεκίνησε την καριέρα του στο πλευρό ενός καλλιτέχνη tebori. Μέσα σε ένα χρόνο έγινε επαγγελματίας και ο δάσκαλος του τον έστελνε να κάνει τατουάζ σε μέλη της ιαπωνικής μαφίας, της Γιακούζα*. Χρειάστηκαν επτά χρόνια δουλειάς για να νιώσει έτοιμος προκειμένου να ανοίξει το δικό του στούντιο.
«Χρειάζεται πολύ μεγαλύτερο χρόνο να μαθητεύσεις δίπλα σε έναν καλλιτέχνη tebori από το να μάθεις τη μηχανή τατουάζ. Νομίζω επειδή παίζουν ρόλο πολλοί παράμετροι όπως η γωνία, η ταχύτητα, η δύναμη και ο χρόνος για ένα σχέδιο. Πρέπει να ελέγχεις όλα αυτά μαζί ταυτόχρονα», λέει ο Ρουέγκεν.
https://www.instagram.com/p/Bst_olbFz0u/
Η τέχνη του φαίνεται πως απειλείται. Παρόλο που η κουλτούρα του τατουάζ έχει εξαπλωθεί, το ενδιαφέρον για τα tebori έχει μειωθεί. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι το 70% των πελατών του Ρουέγκεν δεν είναι Ιάπωνες.
«Οι Ιάπωνες δεν ενδιαφέρονται αν θα κάνουν τατουάζ με μηχανή ή tebori», αναφέρει.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Κοινωνιολογίας Μιέκο Γιαμάντα, οι Ιάπωνες δεν έχουν πλέον ενδιαφέρον για την παράδοση όσον αφορά τα τατουάζ.
https://www.instagram.com/p/BssnjTHFk9b/
Επίσης, τα tebori απειλούνται από τον… νόμο. Στην Ιαπωνία, με απόφαση του υπουργού Υγείας το 2001, τα τατουάζ θεωρούνται ως ιατρικές επεμβάσεις! Και αυτό διότι -τουλάχιστον αυτό είναι το σκεπτικό της απόφασης για τη θέσπιση του νόμου- η βελόνα μπαίνει στο δέρμα. Αυτό σημαίνει πως χωρίς πτυχία από τον ιατρικό χώρο, όσοι δραστηριοποιούνται στα τατουάζ βρέθηκαν ξαφνικά στην παρανομία!
Τα στούντιο τατουάζ στην Ιαπωνία εντοπίζονται εύκολα στο διαδίκτυο, αλλά είναι καμουφλαρισμένα στον έξω κόσμο. Για παράδειγμα, το κατάστημα του Ρουέγκεν δεν διαφέρει από οποιοδήποτε άλλο διαμέρισμα στην περιοχή. «Χρειαζόμαστε νόμους για τα τατουάζ. Γιατί δεν κάνουμε παρόμοιους με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ;» διερωτάται.
Ταμπού λόγω Γιακούζα
Η Ιαπωνία έχει… προβληματική σχέση με τα τατουάζ. Παρόλο που χρονολογούνται από την αρχαιότητα, τον 18ο αιώνα ξεκίνησαν να εξαπλώνονται στους κατοίκους σαν μέρος της κουλτούρας.
https://www.instagram.com/p/Bq27pzWgeKW/
Τότε ήταν δημοφιλής στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις ενώ νομιμοποιήθηκαν από την κυβέρνηση το 1868. Σε μία προσπάθεια εκμοντερνισμού, απαγορεύτηκαν οι πρακτικές του παρελθόντος για τα τατουάζ και υιοθετήθηκαν πιο σύγχρονες για εκείνη την εποχή.
https://www.instagram.com/p/BqhDuJsAlwg/
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε άρση της απαγόρευσης αρχαίων πρακτικών αλλά τα τατουάζ θεωρούνταν ως σημάδι του οργανωμένου εγκλήματος (Όταν ο Ρουέγκεν ήταν νέος, οι μισοί και πλέον πελάτες του ήταν μέλη της Γιακούζα, πλέον αρνείται να συνεργαστεί μαζί τους).
https://www.instagram.com/p/Bary_uHFDZA/
«Οι Ιάπωνες τη σημερινή εποχή έχουν μεγαλύτερη ανοχή σε ανθρώπους με τατουάζ εξαιτίας των μουσικών και των αθλητών που έχουν. Αλλά οι άνθρωποι που έχουν τατουάζ σε εμφανή σημεία μπορούν πραγματικά να προκαλέσουν φόβο και να χάσουν μέχρι και τη δουλειά τους. Οπότε συνηθίζουν να τα κρύβουν», λέει ο Γιαμάντα.
https://www.instagram.com/p/Bsh5sYMHpAl/
Μέχρι και σήμερα, σε πολλά δημόσια λουτρά και γυμναστήρια απαγορεύεται να πηγαίνουν άνθρωποι με τατουάζ σε εμφανή σημεία. Ο λόγος; Οι κάτοικοι θεωρούν πως προσβάλλονται επειδή τα μέλη της Γιακούζα επί σειρά ετών είχαν οικειοποιηθεί τα αρχαία tebori.
https://www.instagram.com/p/BHjSoTNjhq6/?utm_source=ig_embed
Και ενώ η σχέση των ανθρώπων στην Ιαπωνία είναι «προβληματική» με τα τατουάζ, ο Ρουέγκεν λέει πως για το tebori η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη αφού ταυτόχρονα δεν θεωρείται ασφαλές λόγω των βελόνων.
«Ο τρόπος που κάνω τατουάζ είναι ίδιος με τη μηχανή. Οι βελόνες είναι μίας χρήσης και φοράω γάντια. Αλλά οι άνθρωποι πιστεύουν πως το tebori δεν είναι ασφαλές, πως είναι βρώμικο, πρωτόγονο», σχολιάζει ο Ρουέγκεν και καταλήγει: «Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε στην παρούσα χρονική περίοδο είναι μια καμπάνια για την βιομηχανία μας. Να καλέσουμε τον κόσμο να βοηθήσει κάνοντας δωρεές με το μήνυμα: Σώστε τα τατουάζ στην Ιαπωνία».
Εν κατακλείδι, δεδομένο είναι πως η σχέση που έχουν οι Ιάπωνες με τα τατουάζ είναι προβληματική και είναι διαφορετική από αυτή που έχουμε στην Ευρώπη και δη στην Ελλάδα, μία χώρα που θεωρείται οπισθοδρομική όσον αφορά τη δερματοστιξία, καθώς μέχρι σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να μην προσληφθούν σε μία θέση εργασίας αν έχουν τατουάζ σε εμφανή σημεία.
**Γιακούζα: Είναι η Ιαπωνική Μαφία που ξεκίνησε να οργανώνεται την εποχή της ύφεσης, το 1930. Είναι η μεγαλύτερη οργάνωση του είδους της με 80.900 μέλη σε όλο τον κόσμο. Στη Γιακούζα δραστηριοποιούνται 150.000 άνθρωποι. Σε αντίθεση με τη σικελική μαφία, η Γιακούζα ενεργεί από γνωστά γραφεία και όχι στα κρυφά.
Γιακούζα στα Ιαπωνικά σημαίνει «8-9-3» (Για-Κου-Ζα). Πρόκειται για το χειρότερο φύλλο στο ιαπωνικό παιχνίδι Χάνα Κούντα, αντίστοιχο του Μπλακ τζακ.
Όσον αφορά την προέλευση της υπάρχουν πολλές θεωρίες: Η πρώτη θέλει να έρχονται από μία τάξη εκκεντρικών σαμουράι (kabuki-mono) του 17ου αιώνα, ενώ η ίδια η Γιακούζα υποστηρίζει ότι προέρχεται από τους machi-yokko (υπηρέτες της πόλης), σαμουράι που προστάτευαν τους πολίτες από τους kabuki-mono. Oι περισσότεροι από τους σύγχρονους Γιακούζα προέρχονται από δύο κοινωνικές τάξεις: Τους τεκίγια (έμποροι που πουλούσαν λιανικώς παράνομα, κλεμμένα ή κακής ποιότητας αγαθά) και τους μπακούτο (εμπλέκονταν ή συμμετείχαν σε τυχερά παιχνίδια).
Τα σύγχρονα μέλη της Γιακούζα φορούν κοστούμια, οδηγούν ακριβά αυτοκίνητα ενώ πρώτο και βασικό τους γνώρισμα είναι τα τατουάζ. Ίσως και αυτός να είναι ο βασικός λόγος που οι Ιάπωνες έχουν προβληματική σχέση με τη δερματοστοιξία αφού την έχουν συνδέσει με τους εγκληματίες.
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]