Γράφει ο Αθανάσιος Ε. Δρούγος*

Η άσκηση θα διαρκέσει μέχρι τις 7 Μαρτίου με έμφαση στις περιοχές του Αιγαίου, καθώς και από τη Μαρμαρίδα έως τον κόλπο της Μερσίνας (περιοχή Αλεξανδρέττας) και από εκεί προς τις κατεχόμενες και νοτιότερες περιοχές της Κύπρου. Η άσκηση είχε διεξαχθεί κανονικά και εκτεταμένα το 2019 ενώ δεν πραγματοποιήθηκε το 2020 λόγω COVID-19. Μαζί με τις ασκήσεις «Εφεσος» και «Ντενίζ Γκορντού» είναι από τις μεγαλύτερες και δοκιμάζονται πολλά επιμέρους σενάρια σε εφαρμογή του δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας». Επιπρόσθετες δυνάμεις πεζοναυτών από τις ναυτικές βάσεις της Φώκαιας και της Σμύρνης, την υποβρυχιακή βάση Μπαρτίν και την υποστηρικτική βάση του Ισκεντερούν συμμετέχουν πλήρως στην άσκηση.

Το συγκεκριμένο δόγμα στηρίζεται σε σκέψεις γνωστών απόστρατων ανώτατων αξιωματικών του ναυτικού της γειτονικής χώρας και ειδικά των ναυάρχων εν αποστρατεία Τζεμ Γκιουρντενίζ και Τζιχάτ Γιαϊγτζί, οι οποίοι είναι επικεφαλής σε «δεξαμενές σκέψης» (όπως το Κέντρο Ναυτικών και Στρατηγικών Σπουδών στην Κωνσταντινούπολη) και είναι σχεδόν καθημερινά στα τουρκικά ΜΜΕ μαζί με άλλους συναδέλφους τους, όπως οι Μπουλέντ Μποστάνογλου, Αντέμ Κουτλού, Εμίν Μπίλγκελ, Οζντέν Ορνέκ, και έχουν ιδιαίτερη επιρροή στην κοινή γνώμη. Είναι κυρίως αξιωματικοί με εθνικιστική-ισλαμογενή τάση, υποστηρίζουν τη στενή σχέση με τις υπερκαυκάσιες και κεντροασιατικές χώρες, τη στροφή της Τουρκίας προς τα μουσουλμανικά κράτη, καθώς και τη μη προσκόλληση στο ΝΑΤΟ, ενώ συνδέονται με ορισμένους πολιτικούς ηγέτες σχετικά μικρών κομμάτων, αλλά με ισχυρή σχέση και επιρροή στους κύκλους του κυβερνώντος κόμματος AKP αλλά και στο συμμαχικό κόμμα MHP του εθνικιστή ηγέτη Νεβλούτ Μπαχτσελί.

Προεκτάσεις

Το δόγμα έχει προεκτάσεις στην πράξη με την υπολογίσιμη ανάπτυξη του τουρκικού πολεμικού ναυτικού με σειρά εξοπλιστικών προγραμμάτων (σε συνεργασία με τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ισπανία), καθώς και με άνοιγμα βάσεων-ναυτικών συνεργασιών (και όχι μόνο) με Κατάρ, Σομαλία, Λιβύη, Αλβανία, Πακιστάν κ.λπ. Επιδιώκει τη μόνιμη παρουσία της Τουρκίας από τη Μαύρη Θάλασσα και τη συνεργασία με την Ουκρανία μέχρι τη Θάλασσα του Αντεν και το Κέρας της Αφρικής, την έντονη παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο (ειδικά στις δυτικές περιοχές της Λιβύης) καθώς και σε άλλες γεωγραφικές περιοχές. Η Αγκυρα για την απόκτηση συνεργασιακών εμπειριών ουσιαστικοποιεί το δόγμα στην τάση σύστασης ναυτικού «ανοικτής θάλασσας» ενώ παράλληλα εμφανίζεται παρούσα στις πλείστες ασκήσεις και αποστολές του ΝΑΤΟ δηλαδή σε πολυεθνικές ναυτικές δυνάμεις όλων των κατηγοριών.

Τα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου είναι βασικός χώρος των συγκεκριμένων αναθεωρητικών και διευρυμένων εκτασιακά επιχειρησιακών σχεδίων, για αυτό και ήδη έχει αυξηθεί η παρουσία drones και κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή της Κυπριακής ΑΟΖ ενώ στα άμεσα πλάνα του τουρκικού ΓΕΕΘΑ και του αρχηγείου ναυτικών δυνάμεων είναι η κατασκευή ναυτικής βάσης υποστήριξης σε περιοχή της κατεχόμενης επαρχίας Αμμόχωστου  για να μπορεί να είναι κοντά (συγκριτικά με άλλες περιοχές) με τον στρατηγικής σημασίας δίαυλο του Σουέζ.

Μέσα στη διετία 2021-2022 η Αγκυρα θα εντάξει στον στόλο της το πλοίο ειδικών αποστολών/αποβατικών κ.λπ. ANADΟLU, το οποίο δεν πρόκειται να είναι επικεντρωμένο στον χώρο του Αιγαίου (που είναι ημίκλειστος και με πολλά νησιωτικά συμπλέγματα) αλλά θα υποστηρίζει σχεδιασμούς και επιχειρήσεις αρκετά μακριά από τους ναύσταθμους του Γκολτσούκ στη Θάλασσα του Μαρμαρά και του Ακσάζ στη Μαρμαρίδα. Επιπλέον, με αυτό το πλοίο, το οποίο θα μεταφέρει ελικόπτερα και όταν τα αποκτήσει (και αν) αεροσκάφη καθέτου απογείωσης, η Αγκυρα θα ενεργεί σε PROJECTION OF JOINT AND NAVAL POWER αρκετά μακριά από τον εδαφικό της χώρο (π.χ. σε Δυτική Μεσόγειο, Ερυθρά Θάλασσα, Ινδικό, Θάλασσα της Βεγγάλης), πιθανότατα σε συνεργασία με τις ναυτικές δυνάμεις του Πακιστάν και της Ινδονησίας.

Χρειάζεται εγρήγορση

Τις ύπουλες και αναβαθμισμένες κινήσεις της Αγκυρας σε όλα τα μέτωπα καθώς και τις ασκήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να τις παρακολουθούμε συνεχώς με πολυποίκιλα μέσα και να έχουμε πολύ βαθιές πηγές πληροφοριών, γιατί τα τελευταία χρόνια έχουμε αιφνιδιαστεί πολλάκις. Επίσης, η ενδυνάμωση του στόλου μας δεν γίνεται από τη μία στιγμή στην άλλη. Τα πλοία που θα παραγγείλουμε δεν θα ενταχθούν αύριο στον στόλο μας. Και η επί του παρόντος υποβρυχιακή μας υπεροχή δεν θα ισχύει σε 4-5 χρόνια. Αρα απαιτούνται κινήσεις καταγραφής των ενεργειών του τουρκικού ναυτικού σε εξοπλισμούς, στον κυβερνοχώρο, στις υβριδικές ενέργειες, στον ηλεκτρονικό πόλεμο, σε επιλογή-εφαρμογή ασύμμετρων επιλογών (σε αυτές έχει ήδη προχωρήσει σε συνεργασίες με το Πακιστάν και με το Ιράν), καθώς και σε στρατιωτική-ναυτική διπλωματία (στην οποία υστερούμε). Συμπερασματικά, στον τομέα των ασκήσεων τύπου «Γαλάζιας Πατρίδας» προσφέρονται ορισμένες ευκαιρίες για καλύτερη πληροφόρηση και αξιολόγηση επιχειρησιακών δυνατοτήτων των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις 

*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής