Πρόσφατα, συναντήθηκε στη Λάρισα με τον Πρωθυπουργό της χώρας , κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, όπου του εξέθεσε το πρόβλημα που ταλανίζει τόσο εκείνη , όσο και αρκετούς από τους επιτυχόντες του εν λόγω διαγωνισμού, τους Ασεπίτες 2008. Το γεγονός αυτό έδωσε αφορμή για τη διατύπωση σκέψεων και προβληματισμών που αφορούν τόσο εκείνη, όσο και τους υπολοίπους συναδέλφους της.

•  Αν τα αποτελέσματα δημόσιων διαγωνισμών αντιμετωπίζονταν όπως αρμόζει από την πολιτεία, θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
• Αν είχα επιλέξει ένα από τα ιδιότυπα “παραθυράκια” που εμφανίζονταν ως δια μαγείας για να αποκτήσω προϋπηρεσία σε σχολείο , χωρίς επιτυχία σε ΑΣΕΠ, θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
• Αν το πολιτικό σύστημα της χώρας συμμορφωνόταν στις αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων, όπως εκείνες του ΣτΕ, θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
• Αν οι τελευταίοι Υπουργοί Παιδείας έδειχναν σεβασμό στους επιτυχόντες των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ και έδιναν στην επιτυχία τους τη διάσταση που της αρμόζει, θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
• Αν το 2019 είχε ληφθεί υπόψη η σειρά επιτυχίας στους διορισμούς και το 294 είχε διοριστεί πριν από το 1127 ,θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
• Αν η σημερινή Υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, λάμβανε υπόψη της τις αρχές της δικαιοσύνης, της ισότητας ,της αξιοκρατίας και είχε προβεί στις δέουσες ενέργειες ,θα εργαζόμουν εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
• Αν ο πρωθυπουργός της χώρας είχε ευήκοα ώτα στο αίτημα μου, αλλά και σε εκείνα των άλλων συναδέλφων μου, θα εργαζόμουν τόσο εγώ, όσο κι εκείνοι , εδώ και χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση…
• Αν γινόντουσαν όλα αυτά….Εγώ….

Δεν θα έγραφα επιστολές διαμαρτυρίας…

Δεν θα είχα βιώσει τέτοιες και τόσες αδικίες…

Δεν θα έμπαινα σε ψυχικά και οικονομικά εξοντωτικούς δικαστικούς αγώνες για το αυτονόητο…

Δεν θα έχανα την πίστη μου για ένα καλύτερο και δίκαιο μέλλον…

Θα ήμουν εκεί που θα έπρεπε να είμαι….

Στο σχολείο μου…

Με τους μαθητές μου…

Στη δουλειά που επιθύμησα,  επέλεξα και κρίθηκα ικανή να ασκήσω…

Αυτή είναι η πραγματικότητα μιας Ασεπίτισσας του 2008…

Δική μου, αλλά και πολλών άλλων συναδέλφων….

Συνεπώς, Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ, δεν μας αρκούν οι παραδοχές σας ότι γνωρίζετε το θέμα μας…

Δεν μας αρκούν τα παρηγορητικά χτυπήματα στον ώμο…

Θέλουμε ενέργειες, απαιτούμε την δικαίωση μας, διεκδικούμε τη θέση που μας στέρησαν η πολυνομία και η αντισυνταγματικότητα…