Για όσους δεν γνωρίζουν, το ρεβανί έρχεται στην Ελλάδα από πολύ παλιά και έχει δοκιμαστεί σε άπειρες εκδοχές σε βάθος ετών. Η παράδοση θέλει να πήρε το όνομά του από τον Τούρκο ποιητή Ρεβανί, που έζησε τον 16ο αιώνα και ήταν περίφημος για τις γαστρονομικές του ρίμες Τα ποιήματά του ήταν γλυκά και μελιστάλαχτα σαν αυτό το σιμιγδαλένιο σιροπιαστό γλυκό. Το όνομά του φαίνεται να περιπλέκεται με τοποθεσίες, ιστορικά γεγονότα και ποίηση σε ένα σύνθετο μωσαϊκό που εξελίσσεται μέχρι σήμερα.

Από την Τουρκοκρατία

Στην πόλη της Βέροιας, η ιστορία παραγωγής του γλυκού αρχίζει τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, από το 1886 από τον Χοχλιούρο, που είχε μια επιχείρηση γαλακτοπωλείου στο κέντρο της πόλης και πουλούσε κυρίως γιαούρτι αλλά και σιροπιαστά γλυκά. Λέγεται ότι η συνταγή του δόθηκε από κάποιον Τούρκο και διατηρήθηκε από γενιά σε γενιά ως επτασφράγιστο μυστικό. Το ρεβανί είναι πλέον το απόλυτα διάσημο γλυκό της πόλης. Κάθε ζαχαροπλαστείο έχει τη δική του συνταγή με τα δικά της μυστικά.

Πρόσφατα, κατατέθηκε στην αρμόδια επιτροπή του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ο φάκελος υποψηφιότητας του «Ρεβανί Βεροίας» για την πιστοποίηση με το σήμα Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ενδειξης (ΠΓΕ). Η προετοιμασία και σύνταξη του σχετικού φακέλου αναγνώρισης, στο πλαίσιο του έργου Interreg LOC-FOOD, έγινε με την κατάθεση των απαραίτητων εγγράφων από την Ομοσπονδία Επαγγελματιών – Βιοτεχνών και Εμπόρων Βεροίας σε συνεργασία με τον Δήμο Βέροιας και τον Σύλλογο Ζαχαροπλαστών Βεροίας, ύστερα από την επιλογή του «Ρεβανί Βεροίας» από υφυπουργείο Μακεδονίας – Θράκης, να προωθηθεί το προϊόν για την απόκτηση σήματος ΠΓΕ.

Ο φάκελος βρίσκεται στη διαδικασία της αξιολόγησης από την αρμόδια επιτροπή, βάσει της πολιτικής της Ε.Ε. για την ποιότητα και την προστασία της ονομασίας συγκεκριμένων προϊόντων, με σκοπό την προβολή των μοναδικών τους χαρακτηριστικών, τα οποία συνδέονται με τη γεωγραφική τους προέλευση και την παραδοσιακή τεχνογνωσία.

Προστασία ταυτότητας

«Η προσπάθεια πιστοποίησης Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ενδειξης για το παραδοσιακό γλυκό της Βέροιας δίνει έμφαση και επικεντρώνεται στην προστασία της ταυτότητας για το συγκεκριμένο προϊόν. Κριτήριο αποτελεί η απόκτηση προστιθέμενης αξίας στην αγορά και η αναγνώριση από την πλευρά του καταναλωτή», δήλωσε ο δήμαρχος Βέροιας, Κωνσταντίνος Βοργιαζίδης.

Και για το τρίγωνο Πανοράματος

Τον περασμένο μήνα, αίτημα για να κατοχυρωθεί το τρίγωνο Πανοράματος ως προϊόν Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ενδειξης κατέθεσε η Συντεχνία Ζαχαροπλαστών Θεσσαλονίκης. Οπως αναφέρουν οι ζαχαροπλάστες, το γλυκό έχει τρία χαρακτηριστικά που στοιχειοθετούν τη δυνατότητά του να πιστοποιηθεί ως ΠΓΕ: ιστορικότητα (καθώς παράγεται στο Πανόραμα από το 1956 με βάση την πρώτη επίσημη καταγραφή του), διασπορά παραγωγής στα ζαχαροπλαστεία και αναγνωρισιμότητα σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.

«Εφευρέτης» του κλασικού (πια) σιροπιαστού θεωρείται ο Ελενίδης, ο οποίος διαθέτει και ένα από τα πιο γνωστά ζαχαροπλαστεία της πόλης. Ωστόσο, ποτέ δεν κατοχύρωσε τη συνταγή. Πλέον, είναι ένα από τα πιο ξεχωριστά γλυκά της πόλης, που έχει κερδίσει όμως, την αναγνώριση ακόμη και διεθνών Μέσων Ενημέρωσης.

Η αυθεντική συνταγή

Υλικά

1 κούπα αλεύρι ζαχαροπλαστικής κοσκινισμένο

3 κ.γ. baking powder

1 κούπα σιμιγδάλι χοντρό και ψιλό, μισό μισό

1 κούπα ζάχαρη κρυσταλλική

3 αβγά, χωριστά τα ασπράδια

1 κ.γ. βανίλια

Χυμό από 1 λεμόνι ή πορτοκάλι

1 γιαούρτι στραγγιστό

Μια πρέζα αλάτι

Για το σιρόπι

1,5 κούπα ζάχαρη

1, 5 κούπα νερό

2-3 κομματάκια πορτοκαλιού

1 κ.γ. χυμό λεμονιού

Εκτέλεση

Σε μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι, το σιμιγδάλι και το μπέικιν και το αφήνουμε στην άκρη. Σπάμε τα αβγά και χωρίζουμε κρόκους από ασπράδια. Σε καθαρό κάδο του μίξερ ρίχνουμε τους κρόκους και τη ζάχαρη και τα χτυπάμε σε μέτρια προς δυνατή ταχύτητα μέχρι να αφρατέψουν και να λιώσει η ζάχαρη. Προσθέτουμε και το γιαούρτι και χτυπάμε λίγο ακόμα μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα. Χωρίς να δουλεύει το μίξερ προσθέτουμε το μίγμα σιμιγδαλιού και με μια μαρίζ ανακατεύουμε ελαφρά και προσθέτουμε τα αρωματικά και το χυμό λεμονιού ανακατεύοντας και πάλι μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά. Ρίχνουμε το μείγμα σε μια λεκάνη. Πλένουμε και στεγνώνουμε τον κάδο του μίξερ και ρίχνουμε τα ασπράδια. Τα χτυπάμε σε μέτρια ταχύτητα με το σύρμα, μέχρι να γίνουν μια σφιχτή μαρέγκα, που την ενσωματώνουμε στο υπόλοιπο μίγμα ανακατεύοντας απαλά και κυκλικά με τη μαρίζ ώστε να παραμείνει αφράτο το ρεβανί. Βουτυρώνουμε το ταψί και αδειάζουμε το μίγμα στο ταψί. Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 250^οC για 30-40 λεπτά. Μετά τα δέκα πρώτα λεπτά κατεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 180^οC και αφήνουμε το γλυκό να ροδίσει. Το αφήνουμε να κρυώσει και το χαράζουμε σε κομμάτια. Για το σιρόπι βράζουμε μαζί όλα τα υλικά για δέκα λεπτά ανακατεύοντας συνεχώς. Οπως είναι ζεστό το σιρόπι το ρίχνουμε αργά αργά στο ρεβανί περιμένουμε να απορροφηθεί η πρώτη δόση και ρίχνουμε τη δεύτερη. Το αφήνουμε να κρυώσει και μετά το βάζουμε σκεπασμένο με μεμβράνη στο ψυγείο. (Από τους ζαχαροπλάστες του Συλλόγου Κάρανος                 Βέροιας)

Ειδήσεις σήμερα