Διαχρονικά, οι μνήμες από τη διαδικασία των φοιτητικών εκλογών με κλεμμένες ή καμένες κάλπες, ξεχωριστά αποτελέσματα από κάθε παράταξη και επεισόδια έξω ή και μέσα στα εκλογικά κέντρα κάνουν την πρόταση της «γαλάζιας» παράταξης να φαίνεται ως μια σοβαρή τοποθέτηση σε ένα περιβάλλον που αρνείται να πάρει σοβαρά τον εαυτό του.
Οπως σημειώνει στον «Ελεύθερο Τύπο» ο γενικός γραμματέας της ΔΑΠ, Κυριαζής Σωτηρίου, «είμαστε ανοιχτοί σε διευκρινίσεις και παραινέσεις. Θα χρειαστεί να συζητήσουμε αρκετά, αλλά πιστεύω ότι θα καταφέρουμε να συνδιαμορφώσουμε το νέο όργανο».
Ο σκοπός
Καιρός: Επιδείνωση με βροχές, καταιγίδες και χιόνια - Ποιες περιοχές θα επηρεαστούν
Το περασμένο Σάββατο, στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ παρουσίασε την πρότασή της για σύσταση του Εθνικού Φοιτητικού Κοινοβουλίου. Πρόκειται για ένα όργανο το οποίο θα αναλάβει την προκήρυξη των φοιτητικών εκλογών, την εποπτεία της διαδικασίας, την έγκριση της νομιμότητας των φοιτητικών συλλόγων και την πιστοποίηση και επικύρωση των αποτελεσμάτων.
Ο αριθμός των εκπροσώπων θα είναι σταθερός και θα έχει συμφωνηθεί ήδη από πριν με τις υπόλοιπες παρατάξεις, ώστε το «Φοιτητικό Κοινοβούλιο» να είναι αντιπροσωπευτικό (στα πρότυπα του Εθνικού Κοινοβουλίου). Οι εκπρόσωποι θα κατανέμονται αναλογικά και θα εκλεγεί διοικητικό όργανο το οποίο θα διοικεί το «Κοινοβούλιο».
Η συμμετοχή των φοιτητών στις εκλογές θα πριμοδοτείται, καθώς η ΔΑΠ προτείνει ο αριθμός των εκπροσώπων που αναλογεί σε κάθε σύλλογο να προκύπτει βάσει του αριθμού όσων ψηφίζουν και όχι βάσει των εγγεγραμμένων φοιτητών.
Οπως περιγράφει ο κ. Σωτηρίου, φοιτητής και ο ίδιος στο Πολυτεχνείο Κρήτης, πολλοί σύλλογοι που παίρνουν μέρος στις εκλογές δεν είναι νόμιμοι. Δεν διαθέτουν καταστατικό ή δεν το έχουν καταθέσει στο Πρωτοδικείο όπως ορίζεται. Αλλοι δεν έχουν προχωρήσει σε αλλαγές του καταστατικού τους από την περίοδο που υπήρχαν ακόμα ΤΕΙ. Εμφανίζονται δηλαδή ως σύλλογοι σχολών ΤΕΙ, όταν τα Τεχνολογικά Ιδρύματα έχουν καταργηθεί από το 2019.
Το πρότυπο της Εθνικής Φοιτητικής Ενωσης Ελλάδος (ΕΦΕΕ) είναι αυτό το οποίο πολλές φορές στο παρελθόν έχει φέρει στον δημόσιο διάλογο η «γαλάζια» παράταξη, ζητώντας να επανέλθει και να προσαρμοστεί στα σύγχρονα δεδομένα της φοιτητικής πολιτικοποίησης.