Η Θεοδώρα, η μεγαλύτερη από 13 αδέρφια, μίλησε – από την Ιεράπετρα όπου διαμένει – για το bullying που δέχτηκε ο αδερφός της στον Πύργο: «Γιατί, ένα μεγάλο γιατί… Τους αρέσει που είναι αυτή τη στιγμή αυτός ο άνθρωπος εξαφανισμένος και δεν ξέρει η οικογένειά του που βρίσκεται και εάν είναι ζωντανός; Πώς τρώει και πώς περνάει; Εκείνη τη στιγμή, όταν είδα το βίντεο, ένιωσα τόσο οργισμένη, που έβγαλα μία φωνή και ευχήθηκα να τους ανταποδοθεί στο μέλλον αυτή τους η πράξη».
«Εγώ είμαι εδώ και τον περιμένω με όλη μου την αγάπη και η αγκαλιά μου είναι ανοιχτή. Τον θέλω στη ζωή μου τον αδελφό μου. Δε θέλω να μάθω το χειρότερο εξαιτίας αυτών των παιδιών, που πρέπει να τιμωρηθούν, γιατί θα το ξανακάνουν», τόνισε.
Η γυναίκα μίλησε για τα δύσκολα παιδικά χρόνια που πέρασαν με τον Θύμιο: «Μεγάλωσα στην Αθήνα με τις θείες μου και από μικρή έπιασα δουλειά για να μπορώ να συνεισφέρω όσο μπορούσα οικονομικά στην οικογένεια. Ο Θύμιος ήταν ο τελευταίος μας, ο Βενιαμίν που λέγαμε, η αδυναμία μας, ήταν ένα χαρούμενο παιδί. Μετά έπαθε αυτό το ατύχημα, που σημάδεψε τη ζωούλα του. Ήταν πολύ καλό παιδί, μπορεί να δούλευε, να του ζητούσες πέντε ευρώ, να ήταν τα μοναδικά χρήματα που είχε και να σου τα έδινε».
Η κ. Θεοδώρα σχολίασε τις φήμες που θέλουν τον αδερφό της να βρίσκεται στον Πειραιά, λέγοντας ότι «Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, εγώ πιστεύω ότι ψάχνει ένα τρόπο για να έρθει να με βρει, εδώ στην Κρήτη. Μπορεί να τρόμαξε με το περιστατικό και να είναι κάπου και να κρύβεται. Ακούω πάρα πολλά, αλλά φοβάμαι για τον αδελφό μου, φοβάμαι πάρα πολύ. Ή τον έχουν φάει ή έχει απελπιστεί τόσο πολύ από αυτά που έχουν συμβεί και έχει δώσει τέλος στη ζωή του».
Τέλος, η γυναίκα τόνισε ότι δεν ντράπηκε ποτέ για τον αδερφό της.
«Έμενε κάποιον καιρό στο σπίτι της αδελφής μας, αλλά επειδή υπήρχαν κάποια προβλήματα με τα παιδιά, γιατί όταν ο Θύμιος έβγαζε τη μάσκα, εκείνα φοβόντουσαν, αναγκάστηκε να τον βάλει σ’ ένα λυόμενο. Τότε έπαιρνε κάποιο επίδομα από το κράτος. Τον είχα ρωτήσει εάν ήθελε κάποια βοήθεια, αλλά αρνήθηκε και με ρώτησε εάν χρειαζόμουν εγώ κάτι από εκείνον. Έκατσε δεκαπέντε μέρες μαζί μου στην Κρήτη μετά το ατύχημα».
«Του είχα προτείνει να μείνει μαζί μου, αλλά ήθελε να γυρίσει πίσω στον Πύργο γιατί εκεί είχε τη ζωή του, όπως έλεγε. Ντρεπόταν να βγει έξω τη μέρα. Εγώ όμως δεν ντράπηκα για τον αδελφό μου, τον έπαιρνα με το ζόρι τη μέρα και βγαίναμε έξω. Ήμουν ευτυχισμένη επειδή ήταν στη ζωή. Θέλω να είναι ζωντανός και να έρθει κοντά μου. Η αγκαλιά μου είναι ανοιχτή για εκείνον», δήλωσε.
«Έχει ανάγκη από φροντίδα λόγω της κατάστασής του. Όσον αφορά τη σίτισή του, υπήρχε επίσης μία διαδικασία που έπρεπε να ακολουθεί. Μία φορά το μήνα χρειάζεται να πηγαίνει στο νοσοκομείο για να αλλάζει το σωληνάκι με το οποίο τρέφεται. Πρέπει να πάει σε κάποιον γιατρό για να το αντικαταστήσει, αλλιώς μπορεί να πάθει μόλυνση. Να βρεθεί, να είναι καλά και υπάρχει πολύς κόσμος που θέλει να τον βοηθήσει και τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά για εκείνον. Ο χρόνος θα τα γιατρέψει όλα», σημείωσε η κ. Θεοδώρα.
Ειδήσεις σήμερα
Ιράν: Η κατάληψη των ελληνικών πετρελαιοφόρων στον διεθνή Τύπο – Τι αναφέρουν τα τουρκικά Μέσα
Ανησυχία της ΕΛ.ΑΣ. για μπαράζ επιθέσεων από αντιεξουσιαστές
Φοιτητικά ενοίκια έως 300 ευρώ – Σε ποιες περιοχές υπάρχουν ευκαιρίες