Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το κορίτσι ανέφερε πως η αποτρόπαια πράξη συνέβη όταν στέφθηκε πρωταθλήτρια Ελλάδος στο άθλημά της. «Είναι κάτι το οποίο με βασανίζει κάθε μέρα, στον ύπνο μου, όταν κάνω άλλα πράγματα. Όλα τα γεγονότα, ό,τι συνέβη, τον τρόπο που συνέβη το κάθε τι. Νιώθω ότι δεν μπορώ να το ξεπεράσω και να ξεχάσω τι έχει γίνει», είπε η 18χρονη, πλέον, κοπέλα.
Η μητέρα της ανέφερε πως «είπε ότι είναι ερωτευμένος μαζί της, το παιδί αντέδρασε και έδειξε τη δυσφορία του και πως δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο. Με έναν τέτοιο άνθρωπο, αναπτύσσεις μια σχέση, σαν γονέας, εμπιστοσύνης, μιλάς καθημερινά μαζί του. Έχει τον ρόλο του πατέρα στην προπόνηση».
Τέλος, το κορίτσι είπε πως «όλη η συμπεριφορά του προς εμένα γινόταν ολοένα και χειρότερη. Εγώ φοβόμουν κάθε μέρα για το πώς θα εξελιχθεί. Ένιωθα κατεστραμμένη, ένιωθα ότι δεν αξίζει να ζω πλέον, με όλα αυτά που γινόντουσαν». «Αποφάσισα ότι δεν μπορώ να ζω πλέον με αυτόν τον τρόπο και αποφάσισα να μιλήσω στους γονείς μου. Είχα συνειδητοποιήσει πλέον σε τεράστιο βαθμό τον κίνδυνο που διέτρεχα από αυτόν τον άνθρωπο, τον φόβο να τον αντικρίσω», κατέληξε η 18χρονη αθλήτρια.
Η μητέρα της, στη συνέχεια, ανέφερε πως ο προπονητής παρακολουθούσε το κορίτσι, καθώς «ήταν κάτω από το σπίτι, ήταν έξω από τον όμιλο».
«Σοκαρίστηκα, δεν πίστευα αυτά που άκουγα»
Η μητέρα της 18χρονης μίλησε ζωντανά στην εκπομπή για τα όσα έζησε η κόρη της όταν ήταν 16 ετών, από τον 38χρονο προπονητή της. Η ίδια ανέφερε πως το παιδί της τής μίλησε πριν ένα χρόνο, με την ίδια να συγκλονίζεται με αυτά που άκουσε.
«Ακριβώς έναν χρόνο πριν, το παιδί αποφάσισε να μου μιλήσει. Κατάλαβα ότι πρόκειται για κάτι σοβαρό, αλλά δεν πήγε το μυαλό μου. Ξεκίνησε να μου περιγράφει τι συνέβη με τον προπονητή της. Σοκαρίστηκα, δεν πίστευα αυτά που άκουγα», είπε αρχικά και συνέχισε λέγοντας:
«Μας είπε για όλη την κακοποιητική συμπεριφορά, για το πώς έγινε η πρώτη προσέγγιση, πώς ήρθε ο πρώτος βιασμός όταν ήμασταν με τη μικρή κόρη μας στο νοσοκομείο, σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση που περάσαμε και το σπίτι ήταν σε κατάσταση νοσοκομείου. Ξεκίνησε να μου περιγράφει όλες τις φορές που συνέβη και πώς συνέβη και τις αντιδράσεις της.
Παγωμένη άκουγα όλα αυτά που μου έλεγε. Της είπα ότι θα είμαστε δίπλα της και ότι θα κάνουμε τα πάντα για να τιμωρηθεί αυτός ο άνθρωπος ώστε κανένα άλλο παιδί να μην περάσει τα ίδια. Είναι πολύ πιο εύκολο να πάρεις το νόμο στα χέρια σου, από το να ακολουθήσεις τη νόμιμη οδό.
Ο ένας χρόνος που περιμένουμε είναι εφιαλτικός, βασανιστικός. Περάσαμε την γ’ λυκείου που ήταν πέρσι το παιδί σε ψυχιάτρους, αστυνομίες, δικηγόρους, είχε αυτοκτονικές τάσεις, ευτυχώς έχει την κωπηλασία σαν διέξοδο. Όλα αυτά που μας έχει περιγράψει είναι ανατριχιαστικά. Πραγματικά, για ένα παιδί που βιώνει κάτι τόσο τραγικό, είναι πράγματα που κανένα παιδί δεν πρέπει να βιώνει έτσι την ερωτική ζωή ενός ανθρώπου πώς ξεκινάνε τα πρώτα βήματα. Εμείς θέλουμε αυτός ο άνθρωπος να τιμωρηθεί, να ανακουφιστεί το παιδί μου, να νιώσει τη δικαίωση και ένα ίχνος ανακούφισης».