Η κηδεία έγινε τη Δευτέρα 18/10 στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

Προς τιμήν της ο πρώην Δήμαρχος Ψυχικού – Φιλοθεής έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook τα εξής:

Η κυρία Λώρα που γνωρίσαμε και θα σεβόμαστε για πάντα, δεν θα πάει πρωί-πρωί στα Τουρκοβούνια να γεμίσει τις ταΐστρες για τα αδέσποτα, δεν θα πάρει πολλές φορές όλους μας τηλέφωνο.

Δεν θα πάρει όλους τους κτηνιάτρους της περιοχής για να μάθει πως είναι οι ασθενείς τους, δεν θα καλέσει την Δημοτική Αρχή, τους επόπτες του Δήμου ,τον Διοικητή του αστυνομικού τμήματος , για να πληροφορηθεί πως πάει το πρόγραμμα προστασίας των αδέσποτων ζώων.

Δεν θα απαντήσει στα τηλεφωνήματα γνωστών και αγνώστων για να βοηθήσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν με τα κατοικίδια τους, γιατί σήμερα, αποχαιρετούμε τη κυρία Λώρα, την καλή μας φίλη που έφυγε από κοντά μας Για σας αγαπητή Μονικα και Αλεξάνδρα ήταν η μητέρα σας και η γιαγιά σας. Για σένα αξιότιμε πρέσβη ήταν η αδελφή σου. Για μας όμως ήταν το παράδειγμα μας, αυτό που θέλαμε να γίνουμε στη ζωή μας. Καλύτεροι άνθρωποι. Με ιδανικά, με όραμα ,με άποψη ,με απόλυτη γνώση ,με αγάπη ,με φροντίδα για τους γύρω μας. Με άποψη για τη πόλη μας, με αγωνία και τεράστιο ενδιαφέρον και πάνω από όλα ατελείωτη αγάπη για τα ζώα. Αυτό που ήταν η κυρία Λώρα.

Μια Κυρία ,μια Μεγάλη Κυρία, από εξαιρετική οικογένεια , ακαδημαϊκών ,πολιτικών, με πατέρα Ναύαρχο ήρωα του πολέμου με αδελφό Πρέσβη και έναν πρόωρα χαμένο σύζυγο αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού. Αλλά η κυρία Λώρα δεν έμεινε σε αυτά. Δεν κοίταγε ποτέ πίσω. Η κυρία Λώρα ήταν καταιγίδα. Μια θύελλα ενέργειας, αισιοδοξίας και τεράστιας προσφοράς. Αγάπης και γνώσης για αυτό που πίστευε και πάλευε για πάνω από τριάντα χρόνια. Είχα την μεγάλη τύχη να σταθώ κοντά της για περισσότερα από είκοσι χρόνια. Είχα τη τιμή να μου επιτρέψει να τη βοηθήσω να φτιάξει αυτό που σε όλη την Ελλάδα λέγανε «το θαύμα του Ψυχικού» και μετά του μεγάλου μας δήμου Φιλοθέης-Ψυχικού στο θέμα της λύσης του προβλήματος των αδεσπότων.

Γιατί εκείνη το δούλεψε και εκείνη το κατάφερε. Εμείς όλοι οι άλλοι βοηθήσαμε. Ο καθένας με το τρόπο του και από τη θέση που κατείχε. Με τίμησε και εκείνη όταν στάθηκε δίπλα μου και εκλέχτηκε σύμβουλος της κοινότητας Ψυχικού. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ήθελε να βοηθήσει τη πόλη της με την εμπλοκή της στα κοινά του Δήμου μας. Είναι δύσκολο να δεχτούμε την απουσία της. Φανταζόμασταν τη ζωή μας πάντα με την κυρία Λωρα δίπλα μας. Δεν είναι εύκολο. Όλοι οι συγγενείς ,οι φίλοι της και οι συνεργάτες της θα παλέψουμε να συνεχίσουμε χωρίς αυτή. Μεγάλη κυρία του ψυχικου Κυρία Λωρα καλό ταξίδι. Θα σου μιλάμε συνέχεια. Κουράγιο σε όλους μας αλλά πάνω από όλα κουράγιο στους δικούς της.