Ενας υπομονετικός δράστης στα όρια της εμμονής. Για περισσότερες από 8 ώρες φαίνεται ότι είχε μείνει κρυμμένος μέσα στο παλαιό κτίριο της Εθνικής Πινακοθήκης ο 49χρονος πρωταγωνιστής της αποκαλούμενης «κλοπής του αιώνα», παρά τους διαφορετικούς ισχυρισμούς του στους αστυνομικούς.

Σε αυτό το διάστημα ενεργοποίησε συνολικά 8 φορές τον συναγερμό του μουσείου, προσπαθώντας με επίμονο τρόπο να ξεγελάσει τους φύλακες του κτιρίου. Από τις έως τώρα έρευνες των στελεχών του Τμήματος Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ιδιοκτησίας της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής μπορεί να μην έχουν προκύψει ισχυρές ενδείξεις ότι ο δράστης είχε συνεργό ούτε ότι επιχείρησε να πουλήσει τους πίνακες που βρέθηκαν στην κατοχή του, ωστόσο συνεχίζουν να υπάρχουν «κενά» στις περιγραφές του για τον τρόπο που έδρασε τα ξημερώματα της 9ης Ιανουαρίου του 2012.

» Ο συναγερμός χτύπησε 8 φορές

Δύο διαφορετικές βάρδιες του προσωπικού ασφαλείας της Εθνικής Πινακοθήκης φαίνεται ότι είχαν καταγράψει τις επαναλαμβανόμενες ενεργοποιήσεις του συναγερμού που προκαλούσε ο 49χρονος θέλοντας να τους κάνει να πιστέψουν ότι υπήρχε τεχνικό πρόβλημα. Από τις 19:55 το βράδυ της 8ης Ιανουαρίου, ώρα κατά την οποία ο δράστης μπήκε στον χώρο από ανασφάλιστη μπαλκονόπορτα, μέχρι και τις 22:00, όταν έληγε η βάρδια του φύλακα, ο 49χρονος φαίνεται ότι είχε θέσει σε εφαρμογή το συναγερμό 4 φορές. Το ίδιο φαίνεται ότι έκανε για ακόμα 4 φορές, μετά τις 22:00, μέχρι και την ώρα της κλοπής (04:30), σύμφωνα με τα όσα περιέγραψε ο άνδρας που είχε αναλάβει τη νυχτερινή φύλαξη. Ακουσε, μάλιστα, τον συναγερμό να χτυπάει στις 22:05, ελάχιστα μόλις λεπτά από την αλλαγή βάρδιας. Οι δύο συγκεκριμένες μαρτυρίες τοποθετούν τον 49χρονο μέσα στους χώρους της Πινακοθήκης για περίπου 8 ώρες, με τις Αρχές να εκτιμούν ότι θα ήταν αδύνατο να εγκαταλείψει το κτίριο χωρίς να γίνει αντιληπτός, σε αντίθεση με τα όσα ισχυρίστηκε κατά την απολογία του.

«Αρχικά σκέφτηκα ότι δεν θα καταφέρω να περάσω στον χώρο με τα εκθέματα. Μάζεψα τον σάκο, πήδηξα στο εξωτερικό τοιχίο και βγήκα στο πεζοδρόμιο της Βασιλέως Κωνσταντίνου. Βάδισα λίγα μέτρα προς τα κάτω και μπήκα στην αυλή, πηδώντας τον τοίχο. Κάθισα σε κάτι τραπεζάκια, δίπλα σε ένα σπιτάκι, και κάπνισα μερικά τσιγάρα», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά στους αστυνομικούς ο ελαιοχρωματιστής. Οπως ισχυρίστηκε, αφού ενεργοποιήθηκε ο συναγερμός κατά την πρώτη απόπειρά του να εισέλθει στην Εθνική Πινακοθήκη, απομακρύνθηκε από το σημείο και περίπου 20 λεπτά αργότερα επέστρεψε και έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιό του. «Ανοιξα την μπαλκονόπορτα, η οποία ήταν όντως ξεκλείδωτη, άκουσα το μπιπ, μπήκα μέσα και την ξαναέκλεισα. Στάθηκα στον εσωτερικό διάδρομο και έστησα αυτί στη γυψοσανίδα. Υστερα από λίγο άκουσα τον φύλακα. Εμεινε εκεί κάποια δευτερόλεπτα, τον άκουσα να μουρμουρίζει κάτι. Θεώρησα ότι είχε αρχίσει να εκνευρίζεται και έβριζε μόνος του, γιατί δεν μπορούσε να βρει τι συμβαίνει, αφού δεν έβλεπε την μπαλκονόπορτα. Τότε αποφάσισα ότι εκνευρίζοντας τον φύλακα είναι ο καλύτερος τρόπος να πραγματοποιήσω την κλοπή, κάνοντάς τον να πιστέψει ότι υπάρχει τεχνικό πρόβλημα στις ζώνες του συναγερμού», ανέφερε ο 49χρονος.

» Η μυστηριώδης εμφάνιση του… κατεστραμμένου έργου

Καταστράφηκε τον Ιανουάριο του 2012, επανεμφανίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2019 και εξαφανίστηκε λίγες μέρες αργότερα. Μια… ασυνήθιστη χρονική αλληλουχία, που προκάλεσε προβληματισμό σε Αρχές αλλά και σε ιστορικούς Τέχνης και αφορά την ξαφνική εμφάνιση του έργου του Γκουλιέλμο Κάτσια (Μονκάλβο), «Ο άγιος Diego de Alcala σε έκσταση με την Αγία Τριάδα και σύμβολα του Πάθους», σε κατάλογο δημοπρασίας ιταλικού οίκου που ήταν προγραμματισμένη για την 1η Οκτωβρίου του 2019. Το ελαφρώς παραλλαγμένο έργο δεν είχε αναγραφή προέλευσης και πολύ γρήγορα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από τις λίστες της δημοπρασίας.

Τα δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου που έκαναν λόγο για… ανακάλυψη της κλεμμένης απεικόνισης σε συνδυασμό με άλλα που λίγους μήνες μετά μιλούσαν για εντοπισμό των δραστών της «κλοπής του αιώνα» από την Αστυνομία είχαν «τρομοκρατήσει» τον 49χρονο, που αποφάσισε να κρύψει τους κλεμμένους πίνακες του Πικάσο και του Μοντριάν στο ρέμα στον Κουβαρά.

Αμφιβολίες ότι πρόκειται για το ίδιο έργο αλλά και… γραφειοκρατικές διαδικασίες ήταν η αιτία που τελικά αποφασίστηκε να μη γίνει αυτοψία από ειδικούς, παρά το γεγονός ότι το υπουργείο Πολιτισμού, η Πινακοθήκη αλλά και οι αστυνομικές Αρχές είχαν ενημερωθεί εγκαίρως. Ορισμένοι ιστορικοί Τέχνης όμως υποστηρίζουν μέχρι και σήμερα ότι το έργο είναι η κλεμμένη απεικόνιση και ότι οι αλλαγές έγιναν για «αποπροσανατολισμό».

Ο 49χρονος, που την Πέμπτη κρίθηκε προφυλακιστέος μετά την απολογία του ενώπιον του ανακριτή, είχε ισχυριστεί στους αστυνομικούς ότι κατέστρεψε το έργο κατά τη διαφυγή του από την Πινακοθήκη, την ημέρα της κλοπής. «Τη στιγμή εκείνη, μου φαίνεται ότι κόπηκα από κάποια γυαλιά, πήρα ένα χαρτί που είχε επάνω του ένα σχέδιο το οποίο ήταν έκθεμα, σκούπισα το χέρι μου και το έβαλα στην τσέπη μου…», ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι το ίδιο βράδυ το έκανε κομμάτια και το πέταξε στη λεκάνη της τουαλέτας. Απαντώντας στο ερώτημα του πως ένας λάτρης της τέχνης τραυμάτισε με αυτόν τον τρόπο ένα πολύτιμο έκθεμα, ο δικηγόρος του δράστη υποστήριξε ότι συνέβη «σε συνθήκες σκότους για να διαφύγει».

Ο «Artfreak» που έχει κόλλημα με την τέχνη

«Είναι πολύ περίεργος ο τρόπος αγάπης για την τέχνη αυτός που επέλεξε ο εντολέας μου», είχε δηλώσει ο δικηγόρος του 49χρονου άνδρα, Σάκης Κεχαγιόγλου, σχολιάζοντας την εμμονή του πελάτη του να αποκτήσει κάποιον πίνακα αξίας. Ακόμα και μετά την ομολογία, ήθελε ο ίδιος να αφαιρέσει την προστατευτική συσκευασία με την οποία είχε καλύψει τους πίνακες όταν τους έκρυψε στο ρέμα του Κουβαρά, φοβούμενος ότι οι αστυνομικοί μπορεί να «τραυμάτιζαν» τα έργα.

Το επόμενο διάστημα το «Γυναικείο πρόσωπο» του Πικάσο και ο «Ανεμόμυλος Στάμμερ» του Μοντριάν ύστερα από 9 χρόνια θα πάρουν ξανά τη θέση τους ανάμεσα στα εκθέματα της Εθνικής Πινακοθήκης, αφού οι αρμόδιοι του χώρου κληθούν για να επιβεβαιώσουν την κυριότητα των πινάκων. Για τους δύο πίνακες έχει διαταχθεί τεχνική πραγματογνωμοσύνη από τον ανακριτή.

Ο «Artfreak», όπως αυτοαποκαλείτο σε λογαριασμό που διατηρούσε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, είχε για χρόνια φιλικές σχέσεις με άτομα του καλλιτεχνικού χώρου και λόγω αυτών των διασυνδέσεων, όπως υποστήριζε, είχε αποκτήσει την αγάπη για την τέχνη. Οπως, μάλιστα, έγραφε στον λογαριασμό του στο twitter αντί βιογραφικού σημειώματος, μαρτυρώντας εμμέσως το… κόλλημά του, «το έργο τέχνης είναι (η) πολλές φορές απελπιστική προσπάθεια να ταιριάξουμε ελαφρώς τα συναισθήματά μας για τον κόσμο που μας περιβάλλει σε ένα έργο οποιουδήποτε είδους».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής 

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις 

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr

Ακολουθήστε το EleftherosTypos.gr σε Instagram, Facebook και Twitter