Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70, το σπίτι έχει μετατραπεί σε μουσείο, όπου ο Γιώργος Κάκαλος ήταν φύλακας και ξεναγός. Αφιλοκερδώς μιλούσε στους μαθητές σχολείων από όλη την Ελλάδα για τον Μακεδονικό Αγώνα, τον ήρωα Παύλο Μελά, πώς ξεψύχησε και ποια ήταν τελευταία λόγια του. «Με προσωπικό ενδιαφέρον και κόπο, ο Γιώργος κατάφερε να συμβάλει καθοριστικά στην αναστήλωση της οικίας τού Μακεδονομάχου, παρακινώντας πρώτος τις Ενοπλες Δυνάμεις και άλλους φορείς, ώστε αναλάβουν δράση για να διατηρηθεί η εθνική μας κληρονομιά αναλλοίωτη στο χρόνο. Εκτοτε το υπουργείο Εθνικής Αμυνας στηρίζει με πολλούς τρόπους», έγραψε στο facebook ο υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, Αλκιβιάδης Στεφανής, συνοδεύοντας την ανάρτηση με μία φωτογραφία από την τελευταία συνάντησή τους που έγινε με την ιδιότητα του αρχηγού ΓΕΣ και στην οποία «αποτυπώνεται η αγάπη που δέχθηκε ο Γιώργος, ο οποίος μπορεί να έφυγε από τη ζωή, αλλά βρίσκεται στην καρδιά μας».

Το 2010, ο Γιώργος Κάκαλος είχε προχωρήσει σε μία συγκλονιστική εξομολόγηση για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η δολοφονία του Μακεδονομάχου ήρωα, Παύλου Μελά. «Το σπίτι ήταν του παππού μου, που ονομαζόταν Χατζής Ιωάννης Καντζάκης, και ήταν παπάς και δάσκαλος. Εκεί, ο Παύλος Μελάς έφαγε τη φασολάδα που του πρόσφερε η γιαγιά μου. Είχε φτάσει στο χωριό για να οργανώσει την τοπική άμυνα απέναντι στους Βούλγαρους κομιτατζήδες και τους Τούρκους», είχε πει στο ΑΜΠΕ. Και συνέχισε:

«Στις 13 Οκτωβρίου του 1904, ο Βούλγαρος κομιτατζής Μητρόβλαχος, ο φόβος και ο τρόμος της περιοχής, ενημέρωσε τον Τούρκο διοικητή για την άφιξη του Μελά και των παλικαριών του στο χωριό που τότε ονομάζονταν Στάτιστα. Εφτασαν περισσότεροι από 100 Τούρκοι στρατιώτες. Ο Μελάς ειδοποιήθηκε. Θα μπορούσε να φύγει, όμως έδωσε σε όλους τους κατοίκους την εντολή να μη βγουν από τα σπίτια τους για να μη δώσουν στόχο. Πράγματι, έτσι έγινε. Ομως, τη στιγμή που έρχονταν οι Τούρκοι, οι γιαγιάδες έβγαζαν το ψωμί από τους φούρνους. Βλέποντάς τους μπήκαν γρήγορα στα σπίτια.

Οι Τούρκοι προσπάθησαν να μπουν στο διπλανό από το σπίτι όπου βρισκόταν ο Παύλος Μελάς. Εσπασαν την πόρτα, όμως ο Βολάνης τράβηξε πιστόλι και σκότωσε τον Τούρκο στρατιώτη. Οι σάλπιγγες άρχισαν να χτυπούν και ξέσπασαν πυροβολισμοί. Ο Μελάς προσπάθησε να βγει από το διπλανό σπίτι για να βοηθήσει απέξω, αλλά οι άσπρες κάλτσες που φορούσε έδωσαν στόχο και οι σφαίρες τον βρήκαν στην κοιλιά. Το τραύμα ήταν θανατηφόρο», είχε πει.

«Η γιαγιά μου εκείνο το βράδυ έφυγε από το σπίτι και κοιμήθηκε στη διπλανή γειτονιά. Οταν ήρθε το επόμενο πρωί, δεν βρήκε τίποτε στο σπίτι. Το είχαν ρημάξει οι Τούρκοι. Μπαίνοντας, όμως, στο στάβλο αντίκρισε, κάτω από τα άχυρα, τον Παύλο Μελά νεκρό. Οι Τούρκοι δεν τον είχαν βρει. Τον αναγνώρισε και μαζί με άλλες γυναίκες πήραν το άψυχο σώμα του και το έθαψαν 400 μέτρα πιο ψηλά από το χωριό. Μου είχε πει, με δάκρυα στα μάτια, τα τελευταία του λόγια προς το πρωτοπαλίκαρό του, Νικόλαο Πίρζα: “Νίκο, πάρε το τουφέκι και δώσ’ το στο γιο μου, το σταυρό στη γυναίκα μου και πες τους ότι έκανα το καθήκον μου”. Από τα χείλη της την άκουσα την ιστορία και έχω τάξει στον εαυτό μου να τη λέω σε όλους. Αυτό έκανα μέχρι τώρα και αυτό θα συνεχίσω να κάνω», είχε προσθέσει.

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις 

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr