Ολόκληρο το μήνυμά του:

«Η 18η Δεκεμβρίου του 1990 ήταν η μέρα που υιοθετήθηκε από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ η «Διεθνής Συνθήκη για την Προστασία των Δικαιωμάτων όλων των Μεταναστών Εργατών και των μελών των Οικογενειών τους».

Από τότε η 18η Δεκέμβρη είναι η μέρα που κάνουμε μια ειδική αναφορά στους Μετανάστες. Κάνουμε ειδική αναφορά στους ανθρώπους, που όπως επανειλημμένα έχουμε πει, είναι πρόσφυγες από τη φτώχεια και τις κακουχίες που αντιμετωπίζουν στις πατρίδες τους.

Υπολογίζεται ότι το 4% του παγκόσμιου πληθυσμού, γύρω στα 232 εκατομμύρια ψυχές, ζουν εκτός της πατρίδας τους. Στην χώρα μας ζουν 577.359 νόμιμοι μετανάστες από 150 διαφορετικά κράτη.

Στην Ελλάδα διαβιούν επίσης κοντά στις 200.000 παιδιά δεύτερης γενιάς μεταναστών που έχουν γεννηθεί εδώ. Παιδιά που θα έπρεπε να ψηφίζουν εδώ, να έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους πολίτες αυτής της χώρας. Να μην νιώθουν μετέωροι όπως λένε και τα ίδια τα παιδιά με αφορμή τη σημερινή μέρα.

Τον Ιούλιο του 2015 ψηφίστηκε ο νόμος 4332/2015 που σχετίζεται με την απόδοση ιθαγένειας στη δεύτερη γενιά μεταναστών. Είδαμε με χαρά την ολομέλεια του Σ.τ.Ε. με την απόφαση 3317/2014 να μπορούν αλλογενείς πολιτογραφηθέντες ως Έλληνες να μπορούν να εισαχθούν στις στρατιωτικές σχολές.

Η ελληνική Πολιτεία θα συνεχίσει να πράττει με γνώμονα την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ανθρώπων αυτών που γεννήθηκαν εδώ, αλλά ακόμη πατρίδα δεν έχουν.

Σήμερα, η προστασία των δικαιωμάτων όσων διαβιούν στη χώρα μας, η παροχή αξιοπρεπών συνθηκών διαμονής στους πρόσφυγες, η εξεύρεση λύσεων στα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα που έχει ορθώσει η οικονομική κρίση και τα οποία βιώνουν και οι μετανάστες, η καταδίκη των διακρίσεων και των επιθέσεων σε βάρος των μεταναστών και των προσφύγων, αποτελούν αταλάντευτους πυλώνες της πολιτικής μας και εγγύηση για την κοινωνική ανάπτυξη και ευημερία.

Η Μετανάστευση είναι ο δύσβατος δρόμος που σε οδηγεί μακριά από το μέρος που γεννήθηκες, από την Πατρίδα σου. Στην Ελλάδα προσπαθούμε ώστε να πάψει γι’ αυτούς τους ανθρώπους να είναι «η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί».