Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήρθε σε συνέχεια των ετερόκλητων αποφάσεων που έλαβαν ευρωπαϊκά όργανα αλλά και κυβερνήσεις των κρατών-μελών (όπως το καλωσόρισμα της Μέρκελ και μετά η αύξηση των ελέγχων) από τότε που ξέσπασε η προσφυγική κρίση. Αποφάσεις που οδήγησαν μεν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να φθάσουν πέρυσι στις χώρες που επιθυμούσαν (κυρίως Γερμανία και σκανδιναβικά κράτη) αλλά γέννησαν και ελπίδες σε εκατομμύρια άλλους που είτε βρίσκονται σε Τουρκία, Λίβανο, Ιορδανία και ψάχνουν τώρα διακινητή είτε κατάφεραν να περάσουν στην Ελλάδα και προσπαθούν να επιζήσουν μέσα σε παγωμένες σκηνές και κοντέινερ.
Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, η διαχείριση των προσφύγων που επιλέγουν την οδό μέσω Τουρκίας και Ελλάδας στηριζόταν στην αποκαλούμενη «συμφωνία» (πρόκειται για κοινή δήλωση) του περασμένου Μαρτίου μεταξύ Ε.Ε.-Τουρκίας. Η Τουρκία αναλάμβανε να εμποδίσει τις εκροές προς την Ελλάδα με αντάλλαγμα οικονομική βοήθεια 3 δισ. ευρώ και χορήγηση ελεύθερης βίζας για την Ευρώπη. Η Ελλάδα αναλάμβανε να κρατήσει κάθε νέα άφιξη στα ελληνικά νησιά με την προοπτική να επιστρέφονται όσοι φθάνουν στην Τουρκία εφόσον δεν δικαιούνται άσυλο.
Η Ε.Ε. αναλάμβανε να βοηθήσει την Ελλάδα να οργανώσει τη διαδικασία ασύλου αλλά και να οργανώσει νόμιμους δρόμους μετεγκατάστασης προσφύγων από την Ελλάδα και την Τουρκία σε ευρωπαϊκά κράτη. Οι νόμιμοι δρόμοι όμως ουδέποτε λειτούργησαν, η Ελλάδα ουδέποτε κατάφερε να οργανωθεί και η Τουρκία απειλεί όλο και εντονότερα ότι θα αποχωρήσει από τη συμφωνία καθώς δεν έλαβε και την απελευθέρωση της βίζας.
Τα περιοριστικά μέτρα που εφάρμοσε η Τουρκία σε συνδυασμό με τον εγκλωβισμό 16.000 ανθρώπων στα ελληνικά νησιά και τη σφράγιση του Βαλκανικού Διαδρόμου οδήγησαν σε μείωση των νέων αφίξεων στην Ελλάδα. Τα νησιά έφθασαν να δέχονται λιγότερες από 100 νέες αφίξεις ημερησίως (σε σχέση με τις 4-5.000 πέρυσι) αλλά αυτός ο αριθμός απεδείχθη ασφυκτικός καθώς συγκεντρώθηκαν 16.000 άνθρωποι σε δομές που χωρούν μετά βίας 7.500, με αποτέλεσμα να ξεσπούν επεισόδια και να επικρατεί γενικευμένη δυσφορία. Ταυτόχρονα, ακόμη 46.000 άνθρωποι, που είχαν φτάσει πριν από τον Μάρτιο, βρίσκονται στην ηπειρωτική Ελλάδα και περιμένουν σε απόγνωση να δουν τι θα απογίνουν.
ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ
Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής