Η ενασχόληση με αυτό είναι η μόνη της συντροφιά τις ατελείωτες ώρες μέσα στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου αναγκαστικά είναι «καθηλωμένη» στο κρεβάτι της. Δεν είναι διασωληνωμένη (τουλάχιστον μέχρι την Πέμπτη το μεσημέρι), ελευθερία που της επιτρέπει να επικοινωνεί με τους δικούς της, αφού δεν μπορεί να τους δει, άγνωστο για πόσο καιρό ακόμη.

Η 64χρονη Αθανασία Δραπανιώτου νοσηλεύεται από τις 18 Απριλίου στο νοσοκομείο «Σωτηρία», έχοντας διαγνωστεί με τον κορονοϊό. Αγνοεί πώς κόλλησε, καθώς δεν ήρθε σε επαφή με κρούσμα ούτε ταξίδεψε, όπως εξιστορεί στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, που βρέθηκε μέσα στη ΜΕΘ του Covid-νοσοκομείου «Σωτηρία».

«Είχα από τις αρχές του μήνα πόνους στο σώμα. Μετά ανέβασα δέκατα που γρήγορα έγιναν πυρετός. Πήγα στο Κέντρο Υγείας Αλεξάνδρας, με είδαν, μου έδωσαν να πάρω ένα φάρμακο (σ.σ.: αζιθρομυκίνη) και με συμβούλευσαν να κάτσω σπίτι. Δεν βελτιωνόμουν. Το πρώτο τεστ που μου έκαναν ήταν αρνητικό. Εγώ όμως συνέχιζα, είχα πόνους, διάρροιες, πυρετό. Στις 17 του μήνα πήγα στο “Λαϊκό”. Εκεί διαγνώστηκα πια με τον κορονοϊό και από τις 18 του μήνα μπήκα στο “Σωτηρία”», λέει στον «Ε.Τ.». Οπως εξηγεί η γιατρός της, η κυρία Αθανασία χρειάζεται οξυγόνο υψηλής ροής και για να το λάβει απαιτείται νοσηλεία στη ΜΕΘ.

Οι υπόλοιποι έξι ασθενείς στην Πανεπιστημιακή ΜΕΘ του «Σωτηρία» είναι ως επί το πλείστον διασωληνωμένοι. Αλλά έτσι κι αλλιώς οι αποστάσεις στα κρεβάτια τους είναι μεγάλες και δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Η κ. Αθανασία, όποτε θέλει μια ανθρώπινη επαφή, συνομιλεί με τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, οι οποίοι, υπομονετικά και με χαμόγελο, αντεπεξέρχονται στην πρωτόγνωρη κατάσταση, με συνεχή τον φόβο να κολλήσουν και οι ίδιοι. «Η φροντίδα που μου παρέχουν είναι εξαιρετική. Είμαι πάρα πολύ τυχερή που έχω τέτοιους γιατρούς δίπλα μου», λέει η κ. Δραπανιώτου.

Είσοδος…

Η διαδικασία προετοιμασίας για να εισέλθουν γιατροί και νοσηλευτές μέσα στις ΜΕΘ απαιτεί… χειρουργικές κινήσεις γιατί η οποιαδήποτε βιαστική κίνηση μπορεί να επιφέρει διασπορά του ιού μέσα στο νοσηλευτικό ίδρυμα. «Στοίχημα» είναι να διασφαλιστεί ότι στον «καθαρό» χώρο, δηλαδή έξω από τις πόρτες των ΜΕΘ, όπως και έξω από τον χώρο των απλών θαλάμων νοσηλείας των ασθενών με Sars-CoV-2, δεν ξεφεύγει τίποτα «μολυσματικό».

Ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής είχε την εμπειρία της προετοιμασίας, την οποία, εάν δεν είναι κάποιος εκπαιδευμένος, δεν μπορεί να την κάνει μόνος του, αλλά είναι αναγκαία η βοήθεια των υγειονομικών. Η είσοδος στις ΜΕΘ απαιτεί ολόσωμη κάλυψη με ειδική στολή ή ρόμπα, κάλυψη μαλλιών, ματιών, μύτης και στόματος με προστατευτική μάσκα, όπως επίσης ποδονάρια για την κάλυψη των ποδιών. Ολοι φοράνε διπλά γάντια τα οποία απαιτούν πολλαπλές αντισηψίες προκειμένου να αφαιρεθούν με προσοχή και κατόπιν συγκεκριμένων οδηγιών. Τα γάντια απολυμαίνονται και πριν από οποιαδήποτε αφαίρεση των προστατευτικών μέσων του κεφαλιού (δηλαδή κάλυμμα κεφαλιού, μάσκας, προστατευτικού ματιών), τα οποία πρέπει να λύνονται από την πίσω πλευρά και με μεγάλη προσοχή.

…έξοδος

Η έξοδος από την πόρτα της ΜΕΘ προϋποθέτει απολύμανση των κάτω άκρων έτσι ώστε το περπάτημα στον χώρο εκτός Εντατικής να γίνεται με ασφάλεια. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους χώρους των θαλάμων νοσηλείας. Για τον λόγο αυτό, έξω από τις κλειστές πόρτες είναι ένας γιατρός που βοηθά αυτούς που είναι μέσα να απολυμανθούν και να βγουν «καθαροί».

Η 29χρονη Ελένη, ειδικευόμενη γιατρός στην Παθολογία, με απώτερο σκοπό να γίνει ρευματολόγος, κάνει ακριβώς αυτή τη δουλειά. Βρίσκεται έξω από τους θαλάμους απλής νοσηλείας όσο οι γιατροί πραγματοποιούν τακτική επίσκεψη στους ασθενείς. «Μου χτυπάνε την πόρτα, ανοίγω, παίρνω αντικείμενα, για παράδειγμα αιμοληψίες, από μέσα και τα τοποθετώ σε ειδικά σακουλάκια. Στη συνέχεια βοηθώ τους γιατρούς να αφαιρέσουν τα γάντια τους, να απολυμάνουν τα πόδια τους. Εάν δεν γίνει όλη αυτή η διαδικασία, τότε είναι πολύ επικίνδυνο», αναφέρει στον «Ε.Τ.», προσθέτοντας ότι αυτό που της έχει προκαλέσει έκπληξη, στη μοναδική εμπειρία που ζει ως νέα στον χώρο των νοσοκομείων, είναι το πόσο γρήγορα παρουσιάζει αναπνευστική ανεπάρκεια ένας ασθενής και καταλήγει να διασωληνωθεί, αλλά και πόσο γρήγορα ανακάμπτει εάν καταφέρει να αποσωληνωθεί. «Εάν τον αποσωληνώσουμε, ξέρουμε ότι τον σώσαμε», αναφέρει η ειδικευόμενη γιατρός.

ΑΝΤΩΝΙΑ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΥ: «Μας ευχαριστούν ακόμα και αυτοί που έχασαν τους δικούς τους…»

«Εάν γνωρίζαμε ότι ένας ασθενής θα καταλήξει, θα είχαμε πολλά λεφτά», λέει στον «Ε.Τ.» η διευθύντρια της Πανεπιστημιακής ΜΕΘ του «Σωτηρία», Αντωνία Κουτσούκου, με φωνή σπασμένη από την εμφανή σωματική κούραση και κυρίως την ψυχολογική από το βάρος του «φορτίου». Στην Πανεπιστημιακή ΜΕΘ οι γιατροί δεν κατάφεραν να σώσουν μέχρι τώρα έξι ασθενείς. Συνολικά έχουν νοσηλευτεί 23 άτομα, πλέον νοσηλεύονται επτά, συνεπώς δέκα ασθενείς τα έχουν καταφέρει. Η παραμονή στις ΜΕΘ συνήθως είναι μακρά. Σύμφωνα με την κ. Κουτσούκου, «μένουν τουλάχιστον 20 μέρες, είτε αναρρώσουν μετά είτε καταλήγουν. Ο θάνατος προέρχεται συνήθως από αναπνευστική ανεπάρκεια ή από σοκ, δηλαδή αιμοδυναμική κατάρριψη. Ο νεότερος ασθενής που χάσαμε, εάν θυμάμαι καλά, ήταν 52 ετών», προσθέτει η διευθύντρια της ΜΕΘ.

Η καλύτερη στιγμή για εκείνη είναι όταν δέχεται ευχαριστήριες επιστολές από ασθενείς που είναι πλέον σπίτι τους, αλλά ακόμη και από συγγενείς ασθενών που δεν τα κατάφεραν. Μέσα στο πένθος τους αναγνωρίζουν ότι οι γιατροί έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους αλλά ήταν αδύνατο να σωθούν οι άνθρωποί τους.

Το «Σωτηρία» έχει δεχθεί μέχρι στιγμής το 25% του συνόλου των νοσηλευόμενων με Covid-19. Υπενθυμίζεται ότι είναι ειδικό πνευμονολογικό νοσοκομείο, που διατέθηκε αποκλειστικά για περιστατικά κορονοϊού, δηλαδή δεν νοσηλεύει ούτε δέχεται άλλους ασθενείς.

Βέβαια, παρά την αργή πορεία της επιδημίας στη χώρα μας, που επέτρεψε την καλύτερη διαχείριση της κρίσης, η κατάσταση εξακολουθεί να είναι πρωτόγνωρη και η ανησυχία των υγειονομικών έκδηλη. «Τόσα χρόνια που είμαι γιατρός, αυτό που έγινε τον πρώτο μήνα δεν το έχω ξαναζήσει», αναφέρει ο υπεύθυνος λοιμωξιολόγος όλου του «Σωτηρία», Αγγελος Πεφάνης.

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ… ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ

› Χρήστος (ειδικευόμενος γιατρός)

Ο ειδικευόμενος Παθολογίας, Χρήστος, μίλησε στον «Ε.Τ.» καθώς έβγαινε από τακτική εξέταση σε θάλαμο νοσηλείας ασθενών. «Μπαίνω δύο φορές την ημέρα, κάνω τυπική κλινική εξέταση, δηλαδή μέτρηση πυρετού, τους ακροάζομαι, κάνω εργαστηριακές εξετάσεις αλλά και τεστ για κορονοϊό. Ανάλογα με τη βαρύτητα των ασθενών, οι εξετάσεις μπορεί να γίνονται και κάθε μέρα. Ο φόβος να μην κολλήσουμε είναι διαρκής. Εγώ ευτυχώς μένω μόνος μου. Εάν έμενα με τους δικούς μου, θα είχα πολύ περισσότερο άγχος, καθώς είμαι νέος και πιθανότατα ασυμπτωματικός».

› Γιώργος Φουσιάνης (πρώην διασωληνωμένος ασθενής)

Ο αντιναύαρχος εν αποστρατεία Γιώργος Φουσιάνης, 68 ετών, νοσηλεύθηκε με Covid-19 στη ΜΕΘ του «Σωτηρία» και περιγράφει την εμπειρία του: «Μετά την Καθαρά Δευτέρα ανέβασα πυρετό. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς κόλλησα. Ισως έχει κάποια σχέση το σχολείο που πήγαινα τα εγγόνια μου, το οποίο ήταν από τα πρώτα που έκλεισαν, πριν κλείσουν όλα. Στις 7 Μαρτίου πήγα στο Ναυτικό Νοσοκομείο. Εκεί η ακτινογραφία έδειξε πνευμονία. Δεν είχα όρεξη, δεν είχα γεύση. Με έστειλαν στο “Σωτηρία” και από τις 16 Μαρτίου και για μία εβδομάδα ήμουν στη ΜΕΘ διασωληνωμένος. Θυμάμαι να έχω παραισθήσεις. Πριν με διασωληνώσουν δεν πρόλαβα να συνειδητοποιήσω τι συμβαίνει. Ούτε σκέφτηκα εάν θα πεθάνω. Η οικογένειά μου όμως με έχασε για μία εβδομάδα. Oταν βγήκα, ήταν σαν ένα κακό όνειρο. Ολη η παραμονή μου στα νοσοκομεία, καθώς μετά το “Σωτηρία” πήγα στο Ναυτικό Νοσοκομείο, διήρκεσε ένα μήνα. Κόλλησαν και η γυναίκα μου και τα παιδιά μου, αλλά το πέρασαν ελαφρά, στο σπίτι. Τώρα είμαι καλά, ανακτώ δυνάμεις, σε καραντίνα, όπως όλοι».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής