Περίπου 30 άτομα, σε παράρτημα του υπουργείου στην οδό Αμαλιάδος 17 στους Αμπελόκηπους. Αφού ανέβηκαν στον πρώτο όροφο, πέταξαν φέιγ βολάν και στη συνέχεια έφυγαν. Η αστυνομία προχώρησε σε τρεις προσαγωγές.
Στην ανακοίνωσή τους τονίζεται ότι:
Ανέκαθεν γνωρίζαμε ότι στο όνομα των συμφερόντων τους, οι εκμεταλλευτές και τα κράτη απομυζούν όχι μόνο την κοινωνική βάση, αλλά και τη φύση και τα ζώα. Για αυτό, το Νοέμβριο του 2018 «επισκεφθήκαμε» τα κεντρικά του Ομίλου Ελλάκτωρ δείχνοντας την αλληλεγγύη μας στους διωκόμενους της Χαλκιδικής και τους κατοίκους της Λευκίμμης που αποφάσισαν να τα βάλουν με το αδήφαγο τέρας του κράτους που στο όνομα του κεφαλαίου καταστρέφει κάθε τι φυσικό βρίσκεται στο δρόμο του προκειμένου να ικανοποιήσει οποιαδήποτε ιδιωφελή του ανάγκη.
Ο καιρός πέρασε και η κατάσταση στη Λευκίμμη όχι μόνο δε φαίνεται να έχει αλλάξει αλλά βρίσκεται σε μία ανεξέλεγκτη φθίνουσα πορεία. Όπως είχαμε ξαναπεί σχετικά με το ΧΥΤΑ Λευκίμμης βρίσκεται σε αποσταση μικρότερη του 1,5 χλμ από την ακτή της Λευκίμμης και είναι χτισμένος πάνω σε υδροφόρο μέτωπο, σε απόσταση 1 χλμ από ποτάμι, σε περιοχή που έχει χαρακτηριστεί «υψηλής γεωργικής παραγωγικότητας». Παράλληλα, απέχει μόλις 500 μέτρα από την πρώτη κατοικία-την στιγμή που το όριο είναι το τριπλάσιο- ενώ στα 850 μέτρα υπάρχουν εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού. Με άλλα λόγια, το κοστολόγιο που θέτει για το φυσικό περιβάλλον ο χώρος αυτός είναι αρκετά εκτενές, ενώ οι επικείμενες καταστροφές δεν αποτελούν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά λογική απόρροια των παραπάνω συνθηκών. Αυτές τις συνθήκες οι κάτοικοι της Λευκίμμης τις έχουν αναγνωρίσει και έχουν προσπαθήσει να αντιμαχούν επανειλλημένως.
Οι κάτοικοι της Λευκίμμης από το 2008 τα έχουν βάλει με κράτος και καταστολή προκειμένου να προστατεύσουν την υγεία τους και το φυσικό χώρο στον οποίο ζουν και που τους περιβάλλει. 11 χρόνια μετά οι ίδιοι άνθρωποι που κατανοούν ότι η υγεία τους παίζεται κορώνα-γράμματα για τα συμφέροντα και τα οικονομικά κέρδη των αφεντικών και των πολιτικών, βρέθηκαν στο εδώλιο να απολογηθούν επειδή διεκδικούν τα αυτονόητα. Η δικαιοσύνη εμφανώς ενοχλημένη με το “θράσος” της κοινότητας που δεν έμεινε άπραγη, επιτέθηκε στους 4 αγωνιζόμενους με τον ένα να είναι προφυλακιστέος και τους υπόλοιπους 3 να εκτείουν 6 μήνες με αναστολή, για να παραδειγματιστούν όλοι όσοι έχουν τάση στην απείθεια και τη διατάραξη κοινής ειρήνης. Αυτές οι πράξεις όμως πυροδοτήθηκαν από μία πράξη αφετηρία στην ιδιωτικοποιήσης της διαχείρησης απορριμμάτων, την αδειοδότηση του ΧΥΤΑ Λευκίμμης από τον περιφερειάρχη Ιόνιων Νήσων Θ. Γαλιατσάτο με την πρόφαση να αποφευχθεί πρόστιμο της ΕΕ που ανέρχεται στα 4,6 εκατ ευρώ. Φαίνεται άρα, ότι παρά το γεγονός ότι η χωματερή έχει κηρυχθεί παράνομη και δεν είναι ασφαλής σύμφωνα με το Ινστιτούτο Γεωλογίας και Ορυκτών Ερευνών της Ελλάδας η απομάκρυνση περίπου 100.000 τόνων αποβλήτων από το Τεμπλόνι που «ούτε χαρτοπετσέτα δεν πέφτει» στο ΧΥΤΑ Λευκίμμης επιβάλλεται από την κυβέρνηση.
Συνεπώς, οι άνθρωποι που εξεγείρονται για τα ευνόητα βρίσκουν απέναντί τους τα συμφέροντα του κεφαλαίου και του κράτους. Οι τραμπουκισμοί της καπιταλιστικής πραγματικότητας είναι δεκτοί λοιπόν, μόνο από αφεντικά, μεγαλομέτοχους και «όργανα της δημόσιας τάξης», όχι όμως για αυτούς που παλεύουν να βρουν το δίκιο τους ή να προστατεύσουν την υγεία τους και το περιβάλλον στο οποίο ζουν.
Ας κάνουμε όμως, μία αναδρομή στο όχι και τόσο μακρινό Δεκέμβριο του 2017, όταν σε ομιλία του για το 7ο Περιφερειακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση, στην Κέρκυρα, ο Τσίπρας υπηρετώντας πιστά τα συμφέροντα όσων εργολάβων ή και βουλευτών, όπως κάποτε ο Μπόμπολας και πλέον ο Σταθάκης, «πέταξε το μπαλάκι» στους κατοίκους της τοπικής κοινωνίας της Κέρκυρας για την εύρεση λύσης για τα στερεά απόβλητα. Σχεδόν κουνώντας τους το δάχτυλο, τους υπέδειξε να παραδειγματιστούν από την τοπική κοινωνία Πύργου Ηλείας όταν είχε τα ίδια προβλήματα, αλλά που βρήκε μόνη της τη λύση, λες και υπαίτιοι για τη διαχείρηση των αποβλήτων είναι οι κάτοικοι και όχι οι εκάστοτε τοπικοί φορείς. Αξίζει λοιπόν να σημειωθεί, ότι ενώ είχαν αρχίσει παλαιότερα στη Λευκίμμη σχέδια για διαλογή στην πηγή και ανακύκλωση των απορριμμάτων και οι κάτοικοι συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό σε αυτό το εγχείρημα, αφού οι ίδιοι κατανοούσαν τους κινδύνους που ελοχεύει η κατάσταση της λειτουργίας ενός ΧΥΤΑ, τα ανακυκλώσιμα απορρίμματα για άγνωστους λόγους δεν ανακυκλώνονταν ποτέ, παρά κατέληγαν στο Τεμπλόνι ή τη Λευκίμμη.
Γιατί λοιπόν, από το 2008 μέχρι και σήμερα δεν έχει βρεθεί οποιαδήποτε λύση στο πρόβλημα της Λευκίμμης;
Γιατί πολύ απλά βολεύει τους εργολάβους που θα αναλάβουν οδικά εργά για τη μεταφορά των σκουπιδιών ή ακόμα και τη συντήρηση του ΧΥΤΑ. Βολεύει επίσης τους ξενοδόχους που σα μικρά παιδιά θα κρύβουν τα σκουπίδια τους κάτω από το χαλί, μακριά από τα μάτια του τουρίστα, στη Λευκίμμη και τις γύρω περιοχές που θα μετατραπούν σε μία τεράστια χωματερή. Η έλλειψη ολοκληρωμένης, άμεσης και βιώσιμης λύσης για την διαχείριση των απορριμάτων με τους ξέχυλους κάδους του νησιού και με την τουριστική περίοδο εν όψει, δημιουργείται αρκετή πίεση και ένταση στην κοινωνία της Κέρκυρας, κάνοντας έτσι την εναλλακτική της Λευκίμμης να φαντάζει ως μοναδική λύση στο πρόβλημα.
Τα ίδια συμφέροντα όμως που εξυπηρετούνται από τον περιφερειάρχη Θ. Γαλιατσάτο εξυπηρετούνται και από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Σταθάκη ο οποίος εθελοτυφλεί μπροστά στις ευθύνες και τις καίριες απαιτήσεις των κατοίκων της Κέρκυρας ενώ μονογράφει πολυμερείς συμβάσεις με REPSOL και ΕΛ. ΠΕ. για την εξόρυξη υδρογονανθράκων στο Ιόνιο. Με άλλα λόγια, τίθεται ρητά ότι τα αποκλειστικά δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων μπορούν να χορηγηθούν με τη σύναψη τις σύμβασης μίσθωσης του κράτους με τον ανάδοχο έργου. Η σύμβαση στην οποία αναφερόμαστε και που υπογράφει το κράτος με μεγαλοκεφαλαιούχες εταιρείες όπως Repsol, EΛ.ΠΕ, Energeian oil κ.ά., συζητά για έρευνα και εκμετάλλευση. Αυτό σημαίνει πως αν οι έρευνες μέσω γεωτρύσεων εντοπίσουν κοιτάσματα μπορούν να προχωρήσουν στην εξορυκτική δραστηριότητα.Ωστὀσο, το πλαίσιο περιβαλλοντολογικών μελετών που θεσπίστηκε από τον τωρινό υπουργό περιβάλλοντος, Σταθάκη, για το Ιόνιο, χαρακτηρίζεται από μια δημιουργική ασάφεια που αφήνει χώρο για λάθη παρεξηγήσεις, ρίσκα που δεν υπολογίζονται και πολλά ακόμη λάθη τα οποία, όπως με την κατάσταση της Λευκίμμης, θα παραβλεφθούν στο βωμό των συμφερόντων.
Τα λάθη όμως σε μία ενδεχόμενη εξορυκτική διαδικασία θα κοστίσουν στα νησιά του Ιονίου τους βασικότερους και πιο διαχρονικούς τομείς ανάπτυξης και τοπικής οικονομίας όπως οι αγροτικές και αλιευτικές δραστηριότητες, αφού το περιβάλλον θα καταστεί επικίνδυνο να προσφέρει πρώτες ύλες. Παράληλλα θα πληγεί ο τουρισμός αφού αντί για απέραντο γαλάζιο, οι τουρίστες πλέον θα αντικρύζουν τερατώδη μηχανήματα που ασύστολα θα «βυζαίνουν» τη γη για όποιο κοίτασμα βρεθεί. Για αυτό και εμείς δεν θα σταθούμε άπραγοι να βλέπουμε το κράτος να λεηλατεί και να καταστρέφει τη φύση για τα συμφέροντα του κεφαλαίου που εξυπηρετεί.
Το κεφάλαιο λεηλατεί εργάτες, φύση και ζώα, αυτό είναι φτιαγμένο να κάνει. Το κράτος είναι πάντα εκεί να βάλει πλάτη, χρήμα και βούρδουλα. Το χρέος της τάξης μας είναι να αντεπιτεθεί και να διεκδικήσει το αυτονόητο δικαίωμα σε ένα υγειές περιβάλλον.
ΣΤΑ ΧΥΤΑ ΘΑ ΘΑΨΟΥΜΕ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΚΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ