Με τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ, παίρνοντας και την πουλάδα του ιταλικού στρατού, η λιμενικός, που υπηρετεί στην Τήνο, «έσκισε» τους ευρωπαϊκούς αιθέρες με το στρατιωτικό της αλεξίπτωτο, κατακτώντας το στόχο της, να γίνει αλεξιπτωτίστρια και η πρώτη Ελληνίδα των Σωμάτων Ασφαλείας και Ενόπλων Δυνάμεων που το καταφέρνει αυτό.

 «Είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις Ελληνίδες των Σωμάτων Ασφαλείας και Ενόπλων Δυνάμεων και σαν Ελληνες μας έκανε περήφανους. Της ευχόμαστε να έχει πολλά και καλά άλματα και ευελπιστούμε να την ξαναδούμε σύντομα σε κάποια εκπαίδευσή μας! Εύγε Ειρήνη και καλώς όρισες στην οικογένειά των Ευρωπαίων αλεξιπτωτιστών», ανέφερε το σωματείο στην επίσημη σελίδα του.

Αν και στο Λιμενικό Σώμα, με το ισχύον νομικό πλαίσιο, η Ειρήνη δεν θα μπορέσει να ενταχθεί στα Κλιμάκια Ειδικών Αποστολών ή στη Μονάδα Υποβρύχιων Αποστολών καθώς δεν έχει πραγματοποιήσει τη στρατιωτική θητεία, ωστόσο η θέλησή της να εξελιχθεί όσο περισσότερο μπορούσε επιχειρησιακά, δεν την εμπόδισε να βρει τρόπο…

Πραγματοποιώντας 3 πολύ επιτυχημένα άλματα, η επικελευστής Ειρήνη Αβραμίδου ολοκλήρωσε το βασικό σχολείο αλεξιπτωτιστών τόσο με εκπαίδευση γης όσο και αέρα, δίνοντας μήνυμα και στις υπόλοιπες γυναίκες ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο. Και αυτό γιατί το να εκπαιδευτεί μία γυναίκα ως πολίτης μπορεί να είναι σχετικά εύκολο, παρακολουθώντας τα σχολεία ιδιωτικών σχολών, το να πραγματοποιήσει στρατιωτική όμως εκπαίδευση αλεξιπτωτιστή χωρίς να υπηρετεί στον Ελληνικό Στρατό είναι εξαιρετικά δύσκολο, λόγω των νομικών εξαιρέσεων που ισχύουν.

Η Ειρήνη, εκτός από τη νατοϊκή αναγνώριση, καθώς το Ευρωπαϊκό Σωματείο Αλεξιπτωτιστών πιστοποιείται από τον αμερικανικό στρατό, και έχει ευρωπαϊκή διαπίστευση, παρασημοφορήθηκε και με την ιταλική πουλάδα, καθώς ο αρχηγός ρίψης της από το αεροσκάφος ήταν Ιταλός. Ετσι, αν και αναγνωρίζεται ως αλεξιπτωτίστρια του ιταλικού στρατού, δυστυχώς το κατόρθωμά της αυτό δεν μπορεί να προσμετρηθεί κάπως στο Λιμενικό Σώμα παρά μόνο ως ηθική επιβράβευση και φυσικά ένα καλό σημείο στο στρατιωτικό βιογραφικό της στο φάκελό της.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που η Ειρήνη εξέπληξε ευχάριστα την οικογένεια και τους φίλους της με τις επιλογές της. Εν μέσω κρίσης η Ειρήνη άφησε τη σταθερότητα που της προσέφερε η εργασία της ως δασκάλα και προσπάθησε να ενταχθεί στο Λιμενικό Σώμα. Τελικά τα κατάφερε το 2016 και από τότε υπηρετεί στο Λιμεναρχείο Τήνου. «Είμαστε πολύ υπερήφανοι για την Ειρήνη. Πάντα ξεχώριζε ως παιδί με τις επιλογές της. Ανήσυχο πνεύμα, απεχθανόταν τη στασιμότητα. Αυτό φάνηκε όταν σταμάτησε να εργάζεται ως δασκάλα και παρά την κρίση αποφάσισε να ακολουθήσει το όνειρό της. Δεν είναι κοπέλα για γραφείο και παρά τις όποιες δυσκολίες, εκείνη κατάφερε να βρει τρόπο και να γίνει αλεξιπτωτίστρια. Είμαι πολύ χαρούμενη για εκείνην», λέει στον «Ε.Τ.» η αδελφή της Ειρήνης, Ευθυμία Αβραμίδου.

Με την οικογένειά της να βρίσκεται στην Πτολεμαΐδα, η Ειρήνη είχε αποδείξει από μικρή ότι διαθέτει κότσια, όπως λέει η αδελφή της. «Είμαι ενθουσιασμένη για όσα πέτυχε και ότι δεν συμβιβάστηκε με τίποτα. Εχω χαρεί για την εμπειρία που έχει αποκομίσει, που αρχικά πήγε και το έκανε και φυσικά ότι το ολοκλήρωσε επιτυχημένα. Ελπίζω να συνεχίσει έτσι με ό,τι αγαπάει. Να μην τη σταματήσει τίποτα και να παραμένει να δίνει και στις υπόλοιπες γυναίκες ένα παράδειγμα», καταλήγει η αδελφή της.

Λίγα χρόνια πριν τελικά γίνει η εισαγωγή της στο Λιμενικό, η Ειρήνη είχε πραγματοποιήσει μία εξαιρετική επίδοση και στις πολεμικές τέχνες. Το 2013 εργαζόταν παράλληλα ως δασκάλα και στον ελεύθερό της χρόνο έκανε εξαντλητικές προπονήσεις στο kickboxing. Ετσι κατάφερε να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα WKU, όπου έφτασε μέχρι τον τελικό. Πραγματοποιώντας εξαιρετική επίδοση, ο τελικός τη βρήκε στη δεύτερη θέση στην κατηγορία -55 κιλών, στην οποία έπαιξε, ενώ ζυγίστηκε στα 49,5 και πρώτη στην κατηγορία -50 με κανόνες k1. Και το 2012 επίσης η Ειρήνη είχε κατακτήσει 2η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Μαχητικών Αθλημάτων στα -52 κιλά με κανόνες low kick.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου 

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]