Πέρασαν 22 χρόνια από την ημέρα που η οικογένεια του Χριστόδουλου Καραθανάση έμελλε να μάθει μέσω τηλεόρασης (!) τον άδικο χαμό του. Μπορεί ο καιρός να έχει περάσει και οι συνθήκες να είναι διαφορετικές, ωστόσο οι συγγενείς των θυμάτων εντοπίζουν αρκετές ομοιότητες με το χαμό του 34χρονου σμηναγού. Οπως σημειώνουν στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής, το μόνο που εύχονται είναι τα λόγια να μη μείνουν λόγια, σαν τις υποσχέσεις που δέχτηκαν και οι ίδιοι κάποτε.

«Δεν μας δόθηκε ποτέ αποζημίωση, τη σύνταξη την πήραμε μετά από μεγάλη γραφειοκρατία και το σημαντικότερο είναι πως κανείς δεν έχει έρθει να μας πει τι ακριβώς συνέβη και ο πατέρας μου έχασε τη ζωή του», λέει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής ο Γιάννης Καραθανάσης, που ήταν ενός έτους όταν έχασε τον πατέρα του, υποπλοίαρχο Χρ. Καραθανάση. Παρότι η Ελλάδα το 1996 βρισκόταν σε πολύ καλύτερη οικονομική κατάσταση, φαίνεται πως δεν στήριξε στο βαθμό που χρειαζόταν τους συγγενείς των πεσόντων, παρά μόνο έδωσε τα απολύτως προβλεπόμενα. Πλέον, η σύνταξη που λαμβάνει έχει μειωθεί, ενώ θα κοπεί μόλις συμπληρώσει το 24ο έτος του.

Παρήγορο, όπως τονίζει ο κ. Καραθανάσης, είναι πως «ο ελληνικός λαός, σε τέτοιες περιπτώσεις, γίνεται μια γροθιά και μας στηρίζει με κάθε δυνατό τρόπο. Η ανθρωπιά δεν έχει χαθεί». Το μήνυμα που θέλει να περάσει είναι πως όσοι χάνονται για την πατρίδα τους πρέπει να τυγχάνουν καλύτερης μεταχείρισης όσο βρίσκονται εν ζωή.
Ανάλογη οργή έχει και η αδερφή του Χριστόδουλου Καραθανάση, Κωνσταντίνα. Πριν ακόμα ολοκληρωθεί η διαδικασία ταφής, όλοι εκφέρουν άποψη σαν «ειδήμονες» και δεν αφήνουν τους συγγενείς να συνειδητοποιήσουν τι ακριβώς έχει συμβεί.

Οπως λέει η κ. Καραθανάση, ακόμη και ο τρόπος που έμαθε η σύζυγος το χαμό του σμηναγού (μέσω twitter, από τον υπουργό Αμυνας Πάνο Καμμένο) φανερώνει ότι ακόμη τα πράγματα συνεχίζουν να γίνονται με προχειρότητα. Για την ίδια, η είδηση για τον Γιώργο Μπαλταδώρο έσκασε σαν βόμβα. «Είχε την ίδια ηλικία με τον αδερφό μου, είχε παιδιά όπως ο αδερφός μου, αγαπούσε την πατρίδα του όπως ο αδερφός μου» λέει με θλίψη.

Στις 04:30 το ξημέρωμα της 31ης Ιανουαρίου 1996 ελικόπτερο του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού σηκώνεται από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» υπό άσχημες καιρικές συνθήκες, με εντολή να εξακριβώσει την πληροφορία ότι Τούρκοι κομάντος αποβιβάστηκαν στη Μικρή Υμια. Ενώ βρίσκεται μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος, αναφέρεται βλάβη και χάνεται από τα ραντάρ. Μαζί του χάνονται ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Εκτορας Γιαλοψός.

Η οικογένεια Σιαλμά

Σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση είναι και η οικογένεια του Νικόλαου Σιαλμά, που σκοτώθηκε κοντά στον Αγιο Ευστράτιο, κατά τη διάρκεια αποστολής αναχαιτίσεως τουρκικών αεροσκαφών, στις 18 Ιουνίου 1992.
«Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου. Οποτε συμβαίνουν τέτοια περιστατικά αναβιώνουμε τη δική μας απώλεια. Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτοί οι άνθρωποι έχουν τάξει τη ζωή τους να πετάνε και να μας κρατάνε ελεύθερους προκειμένου τα σύνορά μας να είναι διασφαλισμένα. Αυτό έχει μεγάλο ρίσκο και από ό,τι φαίνεται πολλές απώλειες» αναφέρει στον «Ε.Τ.» της Κυριακής ο αδερφός του Νικόλαου Σιαλμά, Κωνσταντίνος.

Η μοιραία πτήση

Τα μάτια όλων βουρκώνουν όταν η κουβέντα γυρίζει στο χαμό του ήρωα των Ενόπλων Δυνάμεων Γιώργου Μπαλταδώρου. Στη γειτονιά του, στην Πετρούπολη, ήταν γνωστός για την αγάπη του στο επάγγελμά του, την αισιοδοξία του και την τρυφερότητά του προς τη σύζυγό του, Μαίρη και τα δύο τους παιδιά, ένα αγόρι 11 χρόνων και ένα κορίτσι 9 ετών. Με κάτι λιγότερες από 1.000 ώρες στους ελληνικούς αιθέρες, οι συνάδελφοί του και οι διοικητές του τον χαρακτήρισαν ως έναν από τους ικανότερους και εμπειρότερους Ελληνες χειριστές μαχητικών αεροσκαφών. Η μοίρα τού έπαιξε άσχημο παιχνίδι, καθώς η πτήση της Πέμπτης θα ήταν η τελευταία του 34χρονου σμηναγού. Μετά θα επέστρεφε στη βάση του, την Τανάγρα και στην οικογένειά του, που είχε να τη συναντήσει πριν από το Πάσχα.

Οσον αφορά στην Πολεμική Αεροπορία, τόσο τα παιδιά του αδικοχαμένου σμηναγού όσο και τα παιδιά του Κωνσταντίνου Ηλιάκη «υιοθετήθηκαν» από την Ελληνική Βουλή, αλλά είναι οι μόνοι από τους δεκάδες νεκρούς ήρωες της Π.Α. που η οικογένειά τους «αγκαλιάστηκε» από την Πολιτεία. «Για τους υπόλοιπους νεκρούς έχει οριστεί μία αποζημίωση και αποδίδεται στη χήρα του εκλιπόντος σύνταξη, κρίνοντας το νεκρό αεροπόρο στον ανώτατο βαθμό. Με την πρόσφατη αλλαγή στο νόμο Κατρούγκαλου, μετά από αρκετές κινητοποιήσεις, δόθηκε μία λύση στην κατάφωρη αδικία που έκοβε τις συντάξεις από αυτές τις γυναίκες» λέει στον «Ε.Τ.» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αποστράτων Πολεμικής Αεροπορίας αντιπτέραρχος (Ι) Κωνσταντίνος Ιατρίδης.

 ΜΑΡΙΝΑ ΞΥΠΝΗΤΟΥ – ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΑΜΒΑΚΑ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής 

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]