Άλλωστε, ήδη πολλές ελληνικές βιοτεχνίες έχουν ήδη προσαρμοστεί σε ανακυκλώσιμες σακούλες, ενώ θα μειωθούν οι εισαγωγές από τρίτες χώρες.

Μάλιστα, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, Βασίλης Κορκίδης, σημείωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι δεν κατανοεί γιατί υπάρχουν εξαιρέσεις από το περιβαλλοντικό τέλος, από τη στιγμή που δεν είναι οικολογικές.

Την ίδια ώρα, ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων και του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθήνας, Κωνσταντίνος Μίχαλος πρότεινε να υπάρξει εκστρατεία για την καλλιέργεια περιβαλλοντικής συνείδησης στους καταναλωτές. Όπως είπε, στόχος της ευρωπαϊκής οδηγίας είναι «ο περιορισμός των ανεπανόρθωτων βλαβών που δημιουργεί η χρήση του πλαστικού στο περιβάλλον και όχι η οικονομική επιβάρυνση των ευρωπαίων καταναλωτών».

Ποιες σακούλες χρεώνονται και ποιες όχι

Ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης αναφέρθηκε σε τρεις παράγοντες που πρέπει να προσέχουν οι καταναλωτές, όσον αφορά στο περιβαλλοντικό τέλος για τις πλαστικές σακούλες:

Στις πλαστικές σακούλες με πάχος μέχρι 50 μm (μικρόμετρα), χρεώνεται περιβαλλοντικό τέλος.
Πλαστικές σακούλες με πάχος από 50 μm έως 70 μm δεν επιβαρύνονται με περιβαλλοντικό τέλος, αλλά είναι υποχρεωτική η τιμολόγηση τους στον πελάτη.
Εξαιρέσεις: Για πολύ λεπτές σακούλες, μικρότερες των 15 μικρόμετρων δεν χρεώνεται περιβαλλοντικό τέλος μόνο στην περίπτωση που απαιτούνται για λόγους υγιεινής ή παρέχονται ως πρωτογενής συσκευασία χύμα (χύδην) τροφίμων. Εξαιρούνται οι βιοαποδομήσιμες / λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες μεταφοράς. Εξαιρούνται από το τέλος οι σακούλες που διατίθενται από περίπτερα και υπαίθριο εμπόριο.

Την ίδια ώρα, η αναπληρώτρια Συνήγορος Καταναλωτή και Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Κέντρου Καταναλωτή Ελλάδας Αθηνά Κοντογιάννη, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τόνισε ότι πρέπει να βελτιωθεί η περιβαλλοντική διάσταση στην κουλτούρα των καταναλωτών στη χώρα μας, ενώ έκρινε αναγκαίο «να ευαισθητοποιηθούν περαιτέρω οι καταναλωτές σε σχέση με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της χρήσης πλαστικής σακούλας μεταφοράς και να αλλάξει, ιδίως μέσω ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τα παιδιά, η εσφαλμένη καταναλωτική νοοτροπία ότι το πλαστικό είναι ένα ακίνδυνο υλικό χαμηλού κόστους»