Ρεπόρτερ του Guardian επισκέφθηκε την Μπούτσα για να μιλήσει με κατοίκους της, που είδαν την ζωή τους να αλλάζει δραματικά, μέσα σε μόλις ένα μήνα, από τότε που οι Ρώσοι άρχισαν να προελαύνουν στα περίχωρα του Κιέβου. Στις αρχές του Απρίλη, όλα έδειχναν ότι ο «εφιάλτης» θα τελείωνε σύντομα, καθώς τα ρωσικά στρατεύματα που είχαν συγκεντρωθεί στην περιοχή άρχισαν να αποχωρούν.

Η εικόνα που αντίκρισαν όμως οι κάτοικοι, μερικοί βγαίνοντας από τα υπόγεια καταφύγιά τους, επιβεβαίωνε ότι ο εφιάλτης θα κρατούσε για πολύ ακόμα. Όλη η Μπούτσα, μαζί και η κεντρική οδός της, Βοκζάλνα, είχε μετατραπεί σε ένα σωρό από ερείπια, λάσπες και αίμα.

Ο Σερχίι Σαβένκο, 43 ετών, που ζει με τη μητέρα του, Λαρίσα, 72 ετών, στο νούμερο 35 της οδού Βοκζάλνα, είχε μετρήσει τα ρωσικά τεθωρακισμένα οχήματα καθώς περνούσαν από τον δρόμο του το πρωί της 27ης Φεβρουαρίου, κατευθυνόμενα νότια προς τη γειτονική πόλη Ιρπίν και προς την πρωτεύουσα.

«Υπήρχαν 70 τεθωρακισμένα οχήματα, σαν τανκς, και Ρώσοι στρατιώτες περπατούσαν δίπλα τους», είπε. «Χρειάστηκαν περίπου 40 λεπτά για να περάσουν από το σπίτι μας. Καθόμουν και τα μετρούσα. Και τότε οι Ουκρανοί εκτόξευσαν τις οβίδες τους στους Ρώσους».

Η πρώτη οβίδα διέλυσε το υπόστεγο από τον κήπο του Σαβένκο. Ήταν η πρώτη οβίδα από τις πολλές που θα ακολουθούσαν. Τα τεθωρακισμένα των Ρώσων προσπαθούσαν να οπισθοχωρήσουν πανικόβλητα,  καθώς το επόμενο, πιο στοχευμένο κύμα οβίδων έπεφτε πάνω τους. Μόνον έξω από τον 30 μέτρων φράχτη της οικίας του Σαβένκο, εννέα κατεστραμμένα τεθωρακισμένα οχήματα έμειναν να καίγονται, γεμίζοντας τον αέρα με την έντονη μυρωδιά του καμένου λαδιού και του μετάλλου.

«Ήμασταν στο κελάρι μας όλη την ώρα», είπε ο Σαβένκο. «Οι Ρώσοι έστησαν τα όπλα τους και μια φωτιά στον μπροστινό κήπο. Ο ένας κατέβηκε στο κελάρι και μας είδε. Είπε να είμαστε ήσυχοι. Είπε ότι ο ίδιος ήταν καλός τύπος, αλλά ότι  οι συνάδελφοί του θα μας γονάτιζαν και θα μας πυροβολούσαν. Πήραν τα τηλέφωνά μας και είπαν να μην ανάψουμε ούτε φωτιές, φοβούμενοι μάλλον ότι θα κάναμε κάποιο σινιάλο».

Στεκόμενη έξω από το σπίτι της στο Νο 31 και κρατώντας ένα σημείωμα, με δάκρυα να κυλούν στο πρόσωπό της, η Ζινάιντα, 62 ετών, εξήγησε στον ρεπόρτερ του Guardian πως βρισκόταν στο κελάρι της από τις 5 Μαρτίου.

Την Κυριακή, ο ουκρανικός στρατός βρήκε το σώμα του γαμπρού της στη γωνία της οδού. Η Ζινάιντα προετοιμαζόταν να το πει στην κόρη της και στον 16χρονο εγγονό της, που είχαν απομακρυνθεί και μέχρι τότε γνώριζαν μόνο ότι ο πατέρας της οικογένειας αγνοούνταν. Δεν υπάρχει σύνδεση στο Διαδίκτυο στην Μπούτσα, κάτι χαρακτηριστικό όλων των πόλεων που η Ρωσία έχει στοχεύσει στην «ειδική στρατιωτική της επιχείρηση».

«Η κόρη μου του ζήτησε να φύγει από το υπόγειό τους για να πάρει κάποια πράγματα από το σπίτι ενός γείτονα. Να το σημείωμά της, το είχε μαζί του: τσιγάρα, χάπια, τρόφιμα, παντόφλες, μια κουβέρτα. Έφυγε από το σπίτι στις 4 Μαρτίου. Περπάτησε μόλις 20 μέτρα από το σπίτι και οι Ρώσοι τον σκότωσαν. Καμία προειδοποίηση, κανένας λόγος. Ήταν τόσο καλός πατέρας, ο γιος του τον αγαπούσε τόσο πολύ. Ο μικρός είναι ανάπηρος. Πώς μπορώ να τους το πω;», είπε η γυναίκα.

Στην ίδια πλευρά του δρόμου στο Νο 27, μια νεόδμητη πολυκατοικία, ο Ιβάν, 55 ετών, και η Έλεν, 50, καθάριζαν γυαλιά και θραύσματα οβίδων από την κοινόχρηστη βεράντα τους. Είχαν μετακομίσει στο σπίτι αυτό μόλις τρεις μήνες νωρίτερα. Από τις οκτώ οικογένειες που ζούσαν κάποτε στην πολυκατοικία, οι δυο τους είναι οι μόνοι που έμειναν, καθώς δεν είχαν πού αλλού να πάνε.

«Τακτοποιούσαμε όλη την ώρα, σκουπίζαμε. Δεν έχουμε υπόγειο. Θέλαμε επίσης να δείξουμε ότι δεν φοβόμαστε, δεν ξέρω», είπε ο Ιβάν στον ρεπόρτερ. «Βλέπεις εκείνη την ψηλή πολυκατοικία εκεί πέρα; Λοιπόν, υπήρχε ένας ελεύθερος σκοπευτής και ήταν θυμωμένος που δεν τον φοβόμασταν και δεν κρυβόμασταν. Έτσι άρχισε να πυροβολεί πάνω από τα κεφάλια μας».

Στο Νο 23, ο Ολεξάντρ Λόζα, 87 ετών, βρέθηκε πεσμένος στο έδαφος με τις πιτζάμες του, χωρίς να μπορεί να κινηθεί, μετά την αρχική μάχη της 27ης Φεβρουαρίου. Έκτοτε ο άνδρας έχει απομακρυνθεί από την περιοχή.

Γύρω από την οδό Βοκζάλνα, κοντά στο σημείο όπου βρέθηκαν τα 21 διασκορπισμένα πτώματα στους κεντρικούς δρόμους της Μπούτσα το Σάββατο, ο Σερχίι Ζεμπένκο, 57 ετών και η σύζυγός του Έλεν 49 ετών, έδειξαν τον τάφο του ξαδέρφου τους, Ντμίτρο Μπερνάστσκι, 59 ετών,  που βρίσκεται στον κήπο τους.

«Βρήκαμε το σώμα του στις 31 Μαρτίου, μόλις 150 μέτρα από εμάς, και τον θάψαμε εδώ», είπε η Έλεν. «Αλλά δεν ξέρουμε καν πότε σκοτώθηκε, ίσως 10 μέρες νωρίτερα, όταν ερχόταν να μας δει. Είχε τρεις σφαίρες στο αριστερό του πόδι, μία στην καρδιά και μία στον πνεύμονα. Ήταν δίπλα στο σούπερ μάρκετ.

«Θέλουμε να τον ξαναθάψουμε. Ήταν πιλότος στην ουκρανική αεροπορία. Θέλουμε να τον θάψουμε με τη στολή του, πρέπει να γίνει. Γιατί μας το έκαναν αυτό;»

Ειδήσεις σήμερα

Ρούλα Πισπιρίγκου: Καρέ καρέ η μεταγωγή της στον Κορυδαλλό – Της φώναζαν «ψόφα», προσωρινά σε ειδικά διαμορφωμένο κελί [βίντεο]

Φωτιά στην Ηλεία: Πύρινη κόλαση στο Λιβαδάκι – Εκκενώθηκε ο οικισμός, ολονύχτια μάχη με τις φλόγες

Πότε θα πληρωθούν συντάξεις, διπλό επίδομα τέκνων και επιταγές ακρίβειας

Κορονοϊός: 4η δόση εμβολίου για ηλικιωμένους και άτομα με χρόνιες παθήσεις