Ο οίνος χωρίς αλκοόλ είναι εδώ για να μείνει, σε πείσμα των «φονταμενταλιστών» της παράδοσης! Η ιεροσυλία του χθες είναι η ευκαιρία του σήμερα για τους οινοπαραγωγούς της περιοχής να ξεφύγουν από την οικονομική κρίση με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Παραδοσιακοί καλλιεργητές, που άλλοτε θα προτιμούσαν να κάψουν τα αμπέλια τους από το να υποστούν τέτοια ντροπή, δηλώνουν ανοιχτοί στο… μπουκάλι που δεν σε μεθάει όσο κι αν πιεις.

«Οταν ξεκινήσαμε πριν από λίγα χρόνια, ομολογώ ότι αυτό που φτιάχναμε ήταν για πέταμα», δήλωσε στο BBC ο οινολόγος Φρεντερίκ Μπροσέ. Θεωρείται πρωτοπόρος στην «απο-αλκοολοποίηση» των κρασιών του Μπορντό, ως δημιουργός της θεωρούμενης κορυφαίας ποικιλίας του είδους, της Moderato. Ο Μπροσέ πιστεύει ότι αυτό που συντελείται στην περιοχή του θα φέρει επανάσταση στην παγκόσμια αγορά κρασιού.

Και κάβα στο κόλπο

Μέσα στον Νοέμβριο άνοιξε στο Μπορντό η πρώτη κάβα αποκλειστικά με κρασιά χωρίς αλκοόλ, καταλαμβάνοντας πολλούς εξαπίνης. «Ηδη μας επισκέπτονται οινοποιοί της περιοχής για να μάθουν σχετικά με τη νέα αγορά και τις μεθόδους», τόνισε ο ιδιοκτήτης της «La Belle Grappe» Αλεξάντρ Κετανέ. «Οι περισσότεροι δεν ξέρουν τίποτα γι’ αυτό», συμπληρώνει, «αλλά το βλέπουν να έρχεται και θέλουν να αποτελέσουν μέρος του».

Η καταπολέμηση του αλκοολισμού είναι μια παράπλευρη ευεργετική συνέπεια, αλλά όχι η κύρια αιτία του ποιοτικού άλματος, που θα έκανε τον Διόνυσο να… βγει από τα ρούχα του. Το κύκλωμα της γαλλικής οινοποιίας αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια σοβαρά προβλήματα, επειδή μαζί με την εγχώρια κατανάλωση έχουν πέσει και οι εξαγωγές στην Κίνα, λόγω της μειωμένης ζήτησης. Επίσης οι δασμολογικές απειλές του Ντόναλντ Τραμπ σε ευρωπαϊκά προϊόντα έχουν αναγκάσει πολλούς Γάλλους αμπελουργούς να ξηλώσουν τις ρίζες τους.

Σημαντικό ρόλο παίζει και η στροφή στις καταναλωτικές συνήθειες, ειδικά των νέων. Στα ράφια των σούπερ μάρκετ οι μπίρες κερδίζουν έδαφος έναντι των κρασιών, ενώ οι σημερινοί 20άρηδες δείχνουν ξένοι προς την κουλτούρα του κρασιού και προσέχουν συγκριτικά περισσότερο την υγεία τους. Καθρέφτη του μη αλκοολούχου τρόπου ζωής στη Γαλλία και την Ισπανία, αποτελεί το γεγονός ότι το 10% και το 25% αντιστοίχως της μπίρας που καταναλώνεται στις δύο χώρες είναι με μηδενικό αλκοόλ.

Τεράστιο ρόλο παίζει, όμως, και η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας. Παλαιότερα αφαιρούσαν απλώς το αλκοόλ μέσω του βρασμού και πρόσθεταν γευστικά υποκατάστατα, όμως το προϊόν αυτό δύσκολα μπορούσε να αποκληθεί «κρασί», ιδίως στις κόκκινες ποικιλίες. Κάποιες φθηνές μάρκες παραμένουν σε αυτήν την τεχνική. Τώρα, όμως, με τις νέες μεθόδους απόσταξης εν κενώ σε χαμηλές θερμοκρασίες, κάποια αρώματα «συλλαμβάνονται» και επανατοποθετούνται στο απο-αλκοολοποιημένο κρασί. Αυτό δικαιωματικά ανήκει στην κατηγορία των κρασιών, έστω κι αν η επίγευση είναι αισθητά διαφορετική, ιδίως στο κόκκινο. Ωστόσο τα αρώματα, οι τανίνες και η φρουτώδης επίγευση γίνονται αισθητές στον ουρανίσκο.

Η πρώτη διδάξασα

Εχουν περάσει αρκετά χρόνια από το 2019, όταν οι Καταριανοί ιδιοκτήτες της Παρί Σεν Ζερμέν ζήτησαν από την ιδιοκτήτρια του κτήματος Κλο ντε Μπουάρ να τους παρασκευάσει ένα μη αλκοολούχο κρασί για να μην παραβιάσουν το Κοράνι. «Οταν το έκανα η οικογένειά μου δεν μου μιλούσε για έναν χρόνο, με θεωρούσαν “προδότρια”. Ακόμη και σήμερα δέχομαι e-mails μίσους από οινοπαραγωγούς, που μου λένε ότι καταστρέφω την αγορά», διηγείται η Κοραλί ντε Μπουάρ.

«Οι πουριτανοί είναι πράγματι δύσκολο να το αποδεχθούν», συμφωνεί ο Μπερνάρ Ραμπουί, του Συνεταιρισμού Οικογενειών του Μπορντό. Ωστόσο τα πράγματα εξελίσσονται, όπως και το ίδιο το κρασί ανά τους αιώνες, όπως σημειώνει ο Φρεντερίκ Μπροσέ, επικαλούμενος έναν στίχο του ποιητή Πολ Βαλερί: «Τι άλλο είναι η παράδοση, παρά μια πετυχημένη καινοτομία;»