Στο παρελθόν η Δύση πόνταρε σε αυτόν ως εκσυγχρονιστή της Λιβύης και από εκεί αντλεί τις, όποιες, ελπίδες του – μολονότι οι δυνάμεις που χαράσσουν αυτήν την εποχή τις σφαίρες επιρροής σε Τρίπολη και Βεγγάζη δεν φαίνεται να του δίνουν σημασία.

Με αφορμή τη συμπλήρωση 10 χρόνων από τη δολοφονία του Μουαμάρ Καντάφι στις 20 Οκτωβρίου 2011, διεθνείς αναλυτές διερωτώνται μήπως η επιστροφή του Σαΐφ αλ Ισλάμ στην εξουσία δεν είναι και τόσο ουτοπική προοπτική.

«Στο μακρινό μέλλον δεν το θεωρώ εντελώς απίθανο σενάριο. Σήμερα όμως είναι πάρα πολύ νωρίς», δήλωσε στο France24 o ειδικός σε θέματα Λιβύης σύμβουλος του Atlantic Council, Εμαντεντίν Μπάντι.

Ο ίδιος εκτιμά ότι ο Σαΐφ αλ Ισλάμ θα μπορούσε να αποτελέσει εναλλακτική κάποιων μεγάλων δυνάμεων (ακόμη και των Ρώσων, σε περίπτωση που καεί εντελώς το χαρτί του Χαλίφα Χαφτάρ), δεδομένου ότι σημαντικό τμήμα του λιβυκού πληθυσμού είτε νοσταλγεί τη σταθερότητα της εποχής Καντάφι είτε διατηρεί φυλετικούς δεσμούς με τη δυναστεία. Αυτό ήταν και το νόημα του μηνύματος που στάλθηκε μέσω των «Νew York Times» σε διεθνείς παράγοντες και όχι, φυσικά, στον λιβυκό λαό, που δύσκολα θα βρει τη συγκεκριμένη εφημερίδα στα καφενεία της Τρίπολης και της Βεγγάζης.

Ο σπουδασμένος στο βρετανικό LSE, Σαΐφ αλ Ισλάμ (που σημαίνει στα αραβικά «ξίφος του Ισλάμ»), μίλησε στους «NYT» από μια διώροφη βίλα σε κτιριακό συγκρότημα της δυτικής επαρχίας Ζιντάν. Το γεγονός ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο του ΟΗΕ τον καταζητεί για εγκλήματα πολέμου συνέβαλε οπωσδήποτε στην «εξαφάνισή» του για τόσο μεγάλο διάστημα.

Τώρα, όμως, που εξελίσσεται στη Λιβύη -έστω και μετά πολλών εμποδίων, λόγω κυρίως της παρουσίας της Τουρκίας- μια διαδικασία πολιτικής εξομάλυνσης με προοπτική προεδρικών/βουλευτικών εκλογών στις 24 Δεκεμβρίου και τον Ιανουάριο, ο εκπρόσωπος της «δυναστείας» που κυβέρνησε πάνω από 40 χρόνια τη Λιβύη (από το 1969 έως το 2011 διήρκεσε η «βασιλεία» του Μουαμάρ Καντάφι) προσπαθεί να επιστρέψει σαν «ενοποιητικός Μεσσίας», υπεράνω των δύο παρατάξεων του εμφυλίου.

«Είναι ώρα να επιστρέψουμε στο παρελθόν (sic). Είμαι πλέον ένας ελεύθερος άνθρωπος, που μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα. Οι πολιτικοί της τελευταίας δεκαετίας έφεραν στον λαό μόνο δυστυχία. Η χώρα είναι γονατισμένη. Δεν υπάρχουν λεφτά ούτε ασφάλεια ούτε ζωή πια εδώ… Δεν βρίσκεις πουθενά βενζίνη και οι Ιταλοί κάνουν κουμάντο στα πετρέλαια», είπε στον απεσταλμένο της αμερικανικής εφημερίδας ο προβαλλόμενος στο παρελθόν από τα διεθνή ΜΜΕ ως επικρατέστερος διάδοχος του Μουαμάρ Καντάφι, λύνοντας ύστερα από πολλά χρόνια τη σιωπή του.

Τα τρία από τα επτά αρσενικά αδέλφια του (Μουτασίμ, Κασίμ και Σαΐφ αλ Αράμπ) σκοτώθηκαν στην εξέγερση του 2011 και ο Σαΐφ αλ Ισλάμ συνελήφθη από πολιτοφύλακες τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, λίγες μέρες αφότου λιντσαρίστηκε ο πατέρας του. Τρία χρόνια αργότερα καταδικάστηκε ερήμην από δικαστήριο της Τρίπολης για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην καταστολή της εξέγερσης και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ζήτησε επανειλημμένα από τις (όποιες…) λιβυκές Αρχές να του τον παραδώσουν για να δικαστεί.

Κανείς δεν τον είδε ούτε έμαθε νέα του από το 2014, όταν είχε απολογηθεί στη δίκη του με… βιντεοκλήση. Τώρα ο Σαΐφ αλ Ισλάμ θεωρεί ότι οι πολιτικές ισορροπίες τον ευνοούν αρκετά, ώστε να ξαναβγεί στο φως και να διεκδικήσει πολιτικό ρόλο.

Το γεγονός ότι οι πολιτοφύλακες που τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν σε μια σκοτεινή σπηλιά μετατράπηκαν συν τω χρόνω σε… φίλους και συμμάχους του -όπως τόνισε στους «New York Times»- του δίνει την ελπίδα ότι θα ξεπεράσει και το εμπόδιο της εγχώριας καταδίκης του και του διεθνούς εντάλματος σύλληψης.

«Είμαι σίγουρος ότι αυτά τα νομικά ζητήματα μπορούν να διευθετηθούν με διαπραγματεύσεις αν ο λιβυκός λαός με εκλέξει ηγέτη του», είπε στον Αμερικανό ρεπόρτερ. Η συνέντευξή του διανθίστηκε με γλαφυρές περιγραφές του στιλ: «Ημουν μακριά για μία δεκαετία από τον λιβυκό λαό και τώρα πρέπει να επιστρέψω σιγά σιγά, σε ρυθμούς στριπτίζ. Πρέπει να παίξω λίγο με το μυαλό τους… Εμείς οι Καντάφι είμαστε σαν τα ψάρια που κολυμπάνε στη θάλασσα του λιβυκού λαού και μακριά από αυτόν θα πεθάνουμε από έλλειψη οξυγόνου…».

Από τις πιο αινιγματικές φιγούρες της λιβυκής σκακιέρας, ο Σαΐφ αλ Ισλάμ τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι από νατοϊκή βόμβα το 2011 και λέγεται ότι αντίπαλες οργανώσεις επικήρυξαν το κεφάλι του για 30 εκατ. δολάρια.

Τώρα που στάθηκε κάπως στα πόδια του προσπαθεί να αναβιώσει τον… κανταφισμό μέσα από ένα «Πράσινο Κίνημα» (όχι, φυσικά, της οικολογίας, αλλά της κοσμικής αραβο-σοσιαλιστικής «τζαμαχιρία»). Οι «New York Times» θεωρούν, παρ’ όλα αυτά, ότι επηρεάζει αξιοσημείωτο κομμάτι του λιβυκού λαού, οπωσδήποτε πολύ κάτω από το 57% που έβγαλε πρόσφατη δημοσκόπηση φιλικής του εταιρίας…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr