Οπως δείχνουν τα γκάλοπ, η επανάληψη της αποσχιστικής ανταρσίας του 2017 -έστω και σε πιο λάιτ μορφή- είναι ένα πιθανό σενάριο που προσπαθεί να αποτρέψει με… νύχια και με δόντια ο Σοσιαλιστής πρωθυπουργός, Πέδρο Σάντσεθ. Στο πλαίσιο του ακήρυκτου πολέμου με τους αυτονομιστές της Καταλονίας, η κεντροαριστερή κυβέρνηση της Μαδρίτης επέβαλε διά του Ανώτατου Δικαστηρίου τη διεξαγωγή των τοπικών εκλογών στις 14 Φεβρουαρίου -την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου-, αντί για τις 30 Μαΐου όπως ζητούσε η τοπική κυβέρνηση, προκειμένου η κοινωνία να έχει ανασάνει κάπως από τον βραχνά του κορονοϊού μέσα από τους εμβολιασμούς και οι Καταλανοί να προσέλθουν πιο ελεύθερα στις κάλπες.
Οι κακές γλώσσες λένε πως ο Σάντσεθ προσπαθεί να εκμεταλλευτεί όσο είναι καιρός τη δημοτικότητα του ντόπιου, πρώην υπουργού Υγείας, Σαλβαδόρ Ιγια, που παραιτήθηκε την ώρα της υγειονομικής μάχης για να διεκδικήσει την πρωθυπουργία της Καταλονίας, ως επικεφαλής του τοπικού παρακλαδιού των Σοσιαλιστών (Σοσιαλιστικό Κόμμα Καταλονίας/PSC).
Moλονότι ο αρχηγός του Λαϊκού Κόμματος, Πάμπλο Κασάδο, χαρακτήρισε τον Ιγια ως τον «χειρότερο υπουργό Υγείας της Ευρώπης» και επέκρινε την κυβέρνηση επειδή αρνήθηκε να εκχωρήσει στις τοπικές κυβερνήσεις αρμοδιότητες να λαμβάνουν περιοριστικά μέτρα για τη δημόσια Υγεία, κατά βάθος ίσως εύχεται κι αυτός την επιτυχία του, προκειμένου η Βουλή της Καταλονίας (Generalitat) να μην ξαναπέσει στα χέρια μιας αυτονομιστικής πλειοψηφίας, που θα ξαναβάλει… φωτιά στα τόπια.
Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η Ρεπουμπλικανική Καταλανική Αριστερά (ERC) και το κεντροδεξιό «Μαζί για την Καταλονία» (JuntxPerCat) -δηλαδή τα δύο μεγαλύτερα αυτονομιστικά κόμματα, που συγκυβερνούν και σήμερα- βρίσκονται πολύ κοντά στο να συγκεντρώσουν πάνω από το 50% της λαϊκής ψήφου και των 135 θέσεων στην τοπική Βουλή, λαμβάνοντας 34-35 και 32-34 έδρες αντιστοίχως. Στην τρίτη θέση έρχεται, με περίπου 30 έδρες, το PSC, που εμφανίζεται πρώτο σε άλλες δημοσκοπήσεις, χωρίς όμως ούτε τότε να βρίσκει τους αναγκαίους συμμάχους για να σχηματίσει μια σταθερή κυβέρνηση, «νομιμόφρονα» στη Μαδρίτη και στην ενότητα της Ισπανίας. Το Λαϊκό Κόμμα στην Καταλονία είναι περίπου ανύπαρκτο, ως βασικός εκπρόσωπος της «καταπίεσης του ισπανικού στέμματος», ενώ το ακροδεξιό Vox αποτελεί την κύρια εστία συσπείρωσης των Ισπανών εθνικιστών, που μένουν στη Βαρκελώνη και ζητούν την κατάργηση της αυτονομίας όλων των περιφερειών.
Μολονότι ο Μαριάνο Ραχόι πάταξε δυναμικά -έως και αντιδημοκρατικά- την αποσχιστική ανταρσία του 2017, αναστέλλοντας προσωρινά τους αυτόνομους θεσμούς της Καταλονίας, φυλακίζοντας τους ηγέτες του κινήματος και στέλνοντας στην περιοχή την εθνοφρουρά, η κατάσταση πόρρω απέχει από το να έχει εξομαλυνθεί.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο εκλεγμένος πρωθυπουργός, Κουίμ Τόρα -διάδοχος του εξόριστου στο Βέλγιο, ηγέτη των «επαναστατών» Κάρλες Πουτζδεμόν-, τελεί από τον Σεπτέμβριο σε 18μηνη παύση από τα καθήκοντά του με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου και επιπλέον του επιβλήθηκε πρόστιμο 30.000 ευρώ, επειδή αρνήθηκε να κατεβάσει από τα κυβερνητικά κτίρια πανό που ζητούσαν την αποφυλάκιση των πολιτικών πρωταίτιων του 2017.
Επίσης, η υποψήφια πρωθυπουργός του JuntxPerCat, Λάουρα Μποράς, υποσχέθηκε σε δημόσια συγκέντρωση να «επανενεργοποιήσει» τη μονομερή διακήρυξη ανεξαρτησίας της Καταλονίας, που υιοθέτησε με ψήφισμα η Καταλανική Βουλή τον Οκτώβριο του 2017, αν το κόμμα της σχηματίσει καθαρή πλειοψηφία μαζί με το ERC και το αντικαπιταλιστικό/αυτονομιστικό κόμμα CUP! Για να μην τη… συλλάβουν, διευκρίνισε πως αυτήν τη φορά θα ακολουθήσει την τυπική συνταγματική διαδικασία, δημοσιεύοντας τη διακήρυξη στην τοπική Εφημερίδα της Κυβέρνησης και προκαλώντας νέο δημοψήφισμα. Το CUP δήλωσε ανοιχτό στην πρόταση, ενώ η Ρεπουμπλικανική Αριστερά απέφυγε τον σκόπελο, καλώντας τους Καταλανούς ψηφοφόρους να την ενισχύσουν, ώστε να βρεθεί μια προοδευτική τοπική λύση, που δεν θα τους αναγκάσει να συνεργαστούν με τους «φιλο-μαδριλένους» Σοσιαλιστές.
Να σημειωθεί ότι στην επίμαχη συγκέντρωση της Μποράς συμμετείχε με τηλεδιάσκεψη ο Κάρλες Πουτζδεμόν -τυπικά ακόμη ευρωβουλευτής-, καθώς και οι πρώην υπουργοί του, που πέτυχαν να αποφυλακιστούν υπό όρους με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Για την ακρίβεια, το Ανώτατο Δικαστήριο της Καταλονίας τούς επέτρεψε να κυκλοφορούν ελεύθεροι τη μέρα και τα επιστρέφουν στα κελιά τους τη νύχτα, παρά τη δυσφορία της Μαδρίτης, που δεν προλαβαίνει να ανατρέψει δικαστικά την απόφαση. Οι φυλακισμένοι επτά πρώην υπουργοί της αυτονομιστικής Κεντροδεξιάς αλλά και του ERC (μεταξύ των οποίων ο πρώην αντιπρόεδρος του Πουτζδεμόν, Οριόλ Τζούνκερας) καταδικάστηκαν μαζί με δύο πολιτικούς ακτιβιστές σε ποινές 9-13 χρόνων για ανταρσία κατά του κράτους και διασπάθιση δημόσιων κονδυλίων για την οργάνωση της μονομερούς διακήρυξης ανεξαρτησίας (καμπάνια, δημοψήφισμα κ.λπ.). Κανείς από τους «πολιτικούς κρατουμένους» δεν είναι υποψήφιος στις εκλογές του… Αγ. Βαλεντίνου, αλλά η παρουσία τους και μόνο ερεθίζει τον ταύρο της Μαδρίτης, δίνοντας θάρρος στους νοσταλγούς του 2017.
Ολα δείχνουν ότι ο Σάντσεθ και η Ισπανία δεν θα αποφύγουν άλλη μία κρίση μέσα στη «διαβολο-εξαετία» 2015-2021, κατά την οποία η χώρα γνώρισε τέσσερις εθνικές εκλογές, ευρωεκλογές, δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και δύο προτάσεις δυσπιστίας στη Βουλή, που έριξαν κεντροδεξιές κυβερνήσεις.
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr