Επιπλέον, Μόσχα και Τεχεράνη προβληματίζονται από τη διείσδυση χιλιάδων τουρκόφιλων μισθοφόρων τζιχαντιστών από τη Συρία στον Νότιο Καύκασο για να πολεμήσουν στο πλευρό του Αζερμπαϊτζάν, οι οποίοι θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν ευαίσθητες εθνοθρησκευτικά περιοχές της ρωσικής και της ιρανικής επικράτειας.

[fwduvp preset_id=”test” playlist_id=”Test”]

Βασικός στόχος του Ταγίπ Ερντογάν είναι να επιβάλει την ατζέντα του στην περιοχή εξουδετερώνοντας την Ομάδα του Μινσκ (Ρωσία, ΗΠΑ, Γαλλία), που ήδη ζήτησε την κατάπαυση του πυρός, και φέρνοντας τη Μόσχα σε πολλαπλά δύσκολη θέση, καθώς τόσο η χριστιανική Αρμενία όσο και το τουρκο-σιιτικό Αζερμπαϊτζάν αποτελούν συμμάχους της. Στη Ρωσία ζουν περίπου 2 εκατομμύρια πολίτες αζερικής καταγωγής αλλά και 2,5-3 εκατομμύρια Αρμένιοι, που αντιμετώπισαν με απογοήτευση το «άδειασμα» του Βλαντιμίρ Πούτιν στην απεγνωσμένη έκκληση του προέδρου Νικόλ Πασινιάν για στρατιωτική βοήθεια:

«Τιμούμε τη Συμφωνία του Τασκένδης του 1991 και θα βοηθήσουμε στρατιωτικά την Αρμενία αν χρειαστεί, αλλά η συγκεκριμένη σύρραξη διεξάγεται εκτός του αρμενικού εδάφους», διευκρίνισε μετά λύπης του ο Ρώσος πρόεδρος, υπενθυμίζοντας έμμεσα ότι, βάσει των ομόφωνων ψηφισμάτων του ΟΗΕ, ο ιστορικός αρμενικός -και αυτοκυβερνούμενος- θύλακας του Ναγκόρνο Καραμπάχ ποτέ δεν έπαψε νομικά να ανήκει στην επικράτεια του Αζερμπαϊτζάν.

Tην Τετάρτη ο Ιρανός πρόεδρος Χασάν Ρουχανί προειδοποίησε για τον κίνδυνο να ξεσπάσει «περιφερειακός πόλεμος» εξαιτίας της αζερο-αρμενικής σύρραξης, χαρακτηρίζοντας απαράδεκτο το γεγονός ότι έπεσε πλήθος ρουκετών και οβίδων σε ιρανικό έδαφος κατά τις συγκρούσεις στο Νότιο Καραμπάχ. Το Ιράν συγκέντρωσε δυνάμεις στα σύνορα και επέκρινε φωτογραφικά την Τουρκία (με την οποία συνεργάζεται στη Συρία, στο πλαίσιο της τριμερούς της Αστάνα) για τη διασπορά «ένοπλων τρομοκρατικών ομάδων» στην περιοχή. Σημειώνεται πως η Τεχεράνη διατηρεί καλύτερες σχέσεις με την Αρμενία λόγω της χρόνιας αντιπαράθεσής της με το Μπακού για το ιρανικό, Ανατολικό Αζερμπαϊτζάν, χωρίς ωστόσο να έχει διαρρήξει τις σχέσεις με τους Αζέρους.

Παραινέσεις

Στην παρούσα φάση οι ΗΠΑ και η Γαλλία στηρίζουν τις προσπάθειες της Μόσχας για αποκλιμάκωση με παραινέσεις προς τους δύο εμπολέμους. Ομως, η εμπρηστική παρουσία της Τουρκίας «εγγυάται» πως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, όπως συνέβη αντιθέτως στον «πόλεμο των τεσσάρων ημερών» του 2016, όταν οι δύο πλευρές επέστρεψαν στο τραπέζι της διπλωματίας έχοντας θρηνήσει 200 νεκρούς.

Σύμφωνα με το International Crisis Group, το Αζερμπαϊτζάν πόνταρε στη μετριοπάθεια του νέου προέδρου της Αρμενίας, Νικόλ Πασινιάν, που ανέλαβε καθήκοντα ύστερα από κοινωνική ταραχή το 2018, αλλά αυτός αποδείχθηκε σκληρότερος -των προκατόχων του- στο ζήτημα του Καραμπάχ. Δεν θα μπορούσε να κάνει, άλλωστε, διαφορετικά από τη στιγμή που οι τουρκο-αζερικές δυνάμεις έχουν μετατρέψει σε πόλη-φάντασμα από τους βομβαρδισμούς την πρωτεύουσα του Ναγκόρνο Καραμπάχ, Στεπανακέρτ, και απειλούν με αφανισμό τους 150.000 γηγενείς Αρμενίους, τον πολιτισμό και τα μοναστήρια τους.

Ελπίδα των αμάχων και της διεθνούς κοινότητας (πλην Τουρκίας…) είναι να τερματιστούν κάποια στιγμή οι συγκρούσεις και να επιλυθεί, έστω προσωρινά, η νέα κρίση με διπλωματικά μέσα, αφού γίνουν κάποιες εδαφικές μεταβολές, που θα ικανοποιήσουν τις δύο πλευρές.

Ομως, τα υπερφίαλα σχέδια του Ερντογάν δυσκολεύουν αυτήν την προοπτική (μεταξύ άλλων ο «σουλτάνος» φιλοδοξεί να μειώσει την εξάρτησή του από το ρωσικό αέριο, καλύπτοντας της ανάγκες της Τουρκίας με αζερικό), καθιστώντας ρεαλιστικούς τους ιρανικούς φόβους για επέκταση της σύρραξης. Είτε προς έναν γενικευμένο πόλεμο Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν είτε με ενεργό ανάμιξη άλλων χωρών, όπως η Ρωσία, η Τουρκία και το Ιράν, που θα οδηγήσει την κατάσταση σε αχαρτογράφητα μονοπάτια.

Το… bullying Αλίεφ στην Ελλάδα και η σκληρή απάντηση Δένδια

Η θέση-κλειδί της Ελλάδας στο δίκτυο αγωγών ΤΑΝΑΡ-ΤΑΡ, που μεταφέρουν αζερικό φυσικό αέριο από το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ της Κασπίας στη Δυτική Ευρώπη μέσω Αδριατικής και Ιταλίας, με κόμβο τα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Εβρο, δεν εμπόδισε το Αζερμπαϊτζάν να ανοίξει προκλητική βεντέτα κατά της χώρας μας, μετατρεπόμενο σε τυφλό εργαλείο της επεκτατικής τουρκικής πολιτικής.

Η αρχή έγινε στις 4 Σεπτεμβρίου, όταν ο Αζέρος πρόεδρος Ιλχάν Αλίεφ επιτέθηκε με τρόπο πρωτοφανή στα διπλωματικά χρονικά στον νέο πρέσβη της Ελλάδας, Νικόλαο Πιπερίγκο, ξεκαθαρίζοντάς του πως το Αζερμπαϊτζάν ταυτίζεται σε όλα τα μέτωπα με το «αδελφό τουρκικό έθνος», συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολικής Μεσογείου. Ο Αλίεφ δεν παρέλειψε να επιτεθεί σε Ελλάδα-Κύπρο για τη στήριξη που παρέχουν στην Αρμενία, ενώ έναν μήνα αργότερα το ΥΠΕΞ του Μπακού κατηγόρησε με ιταμό τρόπο την Ελλάδα για «εκπαίδευση τρομοκρατών και εξαπόλυση κυβερνοεπιθέσεων από το έδαφός της». Η απάντηση του ΥΠΕΞ, Ν. Δένδια, ήταν να απευθύνει αυστηρό διάβημα στον Αζέρο πρέσβη στην Αθήνα και να καλέσει πίσω στην πατρίδα για διαβουλεύσεις τον νεοδιορισθέντα πρέσβη κ. Πιπερίγκο, που γνώρισε από πρώτο χέρι την αζερική «φιλοξενία».

Διπλωματικοί κύκλοι εκτιμούν πως το Αζερμπαϊτζάν δρα πλέον στη διεθνή σκηνή σαν ενεργούμενο της Τουρκίας, χωρίς καμία αυτόνομη υπόσταση και λαμβάνοντας όλο και λιγότερο υπόψη τις παραινέσεις της Ρωσίας, η οποία για ιστορικούς λόγους ασκούσε τουλάχιστον ίση επιρροή με την Αγκυρα στη μουσουλμανική, πρώην σοβιετική δημοκρατία της Κασπίας.

Διαβάστε επίσης:

Τσαβούσογλου προς Μόσχα: Πιέστε τους Αρμένιους να τηρήσουν την εκεχειρία στο Ναγκόρνο Καραμπάχ

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr