Αυτή είναι η αφίσα που επελέγη από τους ιθύνοντες ενόψει της κυκλοφορίας την Πέμπτη της γερμανόφωνης έκδοσης της εφημερίδας, στην πρώτη εκδοτική απόπειρα εκτός των συνόρων της Γαλλίας.

Στο πρωτοσέλιδο του Charlie στην αφίσα αναδημοσιεύεται ένα σκίτσο του Σαρμπ που κυκλοφόρησε πριν από κάποια χρόνια, ένας φόρος τιμής από τον νυν διευθυντή της εφημερίδας Ρις στον προκάτοχό του που σκοτώθηκε στην επίθεση που στοίχισε την ζωή 12 ανθρώπων στα κεντρικά γραφεία της εφημερίδας τον Ιανουάριο του 2015.
«Πάντα πίστευα ότι θα τα καταφέρουμε να εκδώσουμε (την εφημερίδα) στο εξωτερικό» περιέγραψε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ρις, ο οποίος εργάστηκε για την γερμανική έκδοση για περισσότερο από 6 μήνες.

Γιατί, όμως, στα γερμανικά κι όχι τα αγγλικά, την γλώσσα στην οποία ένα μέρος του ιστότοπου έχει ήδη μεταφραστεί;

«Διαπιστώσαμε ότι υπήρχε μια αληθινή περιέργεια στη Γερμανία για τη «Charlie Hebdo» », όπου η συντακτική ομάδα συχνά προσκαλούνταν σε εκθέσεις, «αντιθέτως, σπάνια μας αναζητούσαν στη Βρετανία, την Ισπανία ή την Πορτογαλία» εξήγησε ο Ρις.

«Πολλοί πολίτες σε ξένες χώρες ανακάλυψαν το «Charlie Hebdo» την 7η Ιανουαρίου, μέσω ενός τραγικού γεγονότος, την ώρα που πρόκειται για μια εφημερίδα η οποία υποτίθεται μας κάνει να γελάμε» επισήμανε.

«Τελικά ο κόσμος μας οδηγεί πάντα σε αυτό. Είναι αλήθεια ότι πρόκειται για μια σημαντική πτυχή της εκδοτικής μας ταυτότητας, η προσήλωση στην ελευθερία της άσκησης κριτικής στις θρησκείες, όμως το «Charlie Hebdo»  δεν είναι μόνο αυτό» περιγράφει ο σκιτσογράφος.

«Εάν καταφέρουμε να αποκτήσουμε αναγνώστες στο εξωτερικό, θα αποκτήσουμε συμμάχους, ανθρώπους που μας βοηθούν να κυκλοφορούμε και να συμβάλλουν προκειμένου να γίνει κατανοητή η ταυτότητά μας, δεν θα είμαστε οι μόνοι που θα το κάνουν αυτό» τόνισε ο Ρις.

«Η γαλλική κουλτούρα του σκίτσου»

Μια ομάδα περίπου 12 ανθρώπων εργάζεται στην γερμανόφωνη έκδοση, η οποία έχει την έδρα της και στις δύο πλευρές του Ρήνου, χωρίς να αποκαλύπτεται πού ακριβώς. Μια Γερμανίδα αρχισυντάκτρια προσελήφθη στο Παρίσι όπου εγκαταστάθηκε για να επιβλέπει την προσαρμογή και να κάνει τη σύνδεση μεταξύ των δύο πολιτισμών.
Για λόγους ασφαλείας, η 30χρονη αρχισυντάκτρια προτίμησε να υπογράφει με ψευδώνυμο, Μίνκα Σνάιντερ. Η ίδια έχει επίγνωση των κινδύνων που θα μπορούσε να διατρέχει επειδή εργάζεται για το «Charlie Hebdo», πείσθηκε να συμμετάσχει λόγω του ενδιαφέροντος του εγχειρήματος και της ομάδας, υπογράμμισε η ίδια.

«Η μεγαλύτερη πρόκληση δεν είναι το γερμανικό χιούμορ, είναι αυτή η γαλλική κουλτούρα της σκιτσογραφίας στον Τύπο, που δεν έχει ισοδύναμο στη Γερμανία» περιέγραψε η ίδια.

Στη Γερμανία κυκλοφορούν δύο μηνιαία σατιρικά έντυπα, το Titanic και το Eulenspiegel, όμως δεν μπορούν να συγκριθούν με το «Charlie Hebdo» , σύμφωνα με τη δημοσιογράφο.

Αν και το πρώτο φύλο στη γερμανόφωνη έκδοση θα κυκλοφορήσει σε 200.000 αντίτυπα, η ομάδα δεν θα ορίσει συγκεκριμένους στόχους πωλήσεων.

«Πρόκειται για μια δοκιμή, μια εμπειρία για όλους μας. Η βασική ιδέα είναι να χτίσουμε ένα αναγνωστικό κοινό στο εξωτερικό» είπε ο Ρις.

«Η Charlie Hebdo, είναι μια εφημερίδα εξωγήινη στο εξωτερικό» εκτιμά ο σκιτσογράφος.

«Στο χιούμορ της Σαρλί, υπάρχει λίγος κυνισμός κι επίσης απογοήτευση. Υπάρχει λίγη απαισιοδοξία (…) όμως προσπαθούμε να γελάμε» τόνισε ο ίδιος.