Μπορεί σε έκταση να είναι σχεδόν τριπλάσια της Γαλλίας (2.166.086 τετραγωνικά χλμ.), όμως η Γροιλανδία δεν είναι ένα ανεξάρτητο κράτος, δεδομένο που οι κάτοικοί της επιθυμεί να αλλάξει άμεσα.

Η ιστορία της είναι μακρά. Ανακαλύφθηκε το 982 μ.Χ από τον Ερρίκο τον Ερυθρό και μέχρι το 1814 ανήκε στην ενωμένη Νορβηγία.

Αργότερα, όταν η Δανία αποσχίστηκε από τη Νορβηγία, το νησί έγινε μια δανική αποικία.

Σήμερα, το νησί των 56.000 κατοίκων ζητά όχι απλώς αυτοδιάθεση που πέτυχε το 1979, αλλά να μην έχει καμία σχέση με τη Δανία.

Κάτι τέτοιο δε φαίνεται να είναι ρεαλιστικό.

Οι ντόπιοι δείχνουν να μην αντέχουν πια την οικονομική εκμετάλλευση των ισχυρών, όμως δε φαίνεται να μπορεί να ανταπεξέλθει μόνοι τους.

Σε πιθανό σενάριο απόσχισης, θα είναι πλέον η πιο φτωχή χώρα της Ευρώπης, στο επίπεδο του Σαν Μαρίνο.

Η κατάσταση όμως στο κρατίδιο είναι ήδη αρκετά δεινή. Η περιβαλλοντικές συνθήκες επιβαρύνονται με μεγάλο μέρος του πάγου να λιώνει διαρκώς και κοινωνικά όπου οι αυτοκτονίες βρίσκονται σε ποσοστά μαμούθ.

Πολιτικά όμως μόνο το 2,9% του πληθυσμού διαφωνεί με την ανεξαρτησία, οπότε μία τέτοια κίνηση είναι πια λαϊκή απαίτηση!

Πάντως, ο πλούτος που κατά τους επιστήμονες κρύβει το νησί στο υπέδαφός του, κάνει την ανεξαρτησία από τους ισχυρούς ακόμα πιο δύσκολη.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]