«Οι δυνάμεις μας ελέγχουν πλήρως τα σύνορα Ιράκ-Συρίας και κατά συνέπεια ανακοινώνω το τέλος του πολέμου κατά του Νταές», είπε, χρησιμοποιώντας το αραβικό ακρωνύμιο του Ισλαμικού Κράτους. «Ο εχθρός μας (…) ήθελε να σκοτώσει τον πολιτισμό μας αλλά κερδίσαμε χάρη στην ενότητα και την αποφασιστικότητά μας. Τους νικήσαμε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα», πρόσθεσε ο Αμπάντι, σε ομιλία του που εκφώνησε στην έναρξη ενός συνεδρίου που οργανώθηκε από την ένωση δημοσιογράφων του Ιράκ.

Το ΙΚ κατέλαβε σχεδόν το ένα τρίτο του ιρακινού εδάφους το 2014, σε μια επιχείρηση-αστραπή, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και την ύπαρξη του κράτους του Ιράκ.

Με τη βοήθεια του διεθνούς συνασπισμού, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, οι ιρακινές δυνάμεις εξαπέλυσαν αντεπίθεση για να ανακαταλάβουν τα εδάφη αυτά.

Ακολουθεί χρονολόγιο με τις ημερομηνίες-σταθμούς της δράσης του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και της αντεπίθεσης των ιρακινών δυνάμεων τα τελευταία χρόνια, όπως μεταδίδει το AFP και αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων:

– Στις 9 Απριλίου 2013 ο μέχρι τότε ηγέτης του παρακλαδιού της Αλ Κάιντα στο Ιράκ, ο Άμπου Μπακρ αλ Μπαγκντάντι, ανακοινώσει τη συγχώνευση της ομάδας του, του “Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ” με το Μέτωπο αλ Νόσρα που πολεμούσε το καθεστώς του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ στη γειτονική Συρία. Η νέα οργάνωση αποκαλείται “Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε”. Όμως το Μέτωπο αλ Νόσρα απορρίπτει την πρωτοκαθεδρία του Αλ Μπαγκντάντι και δηλώνει πίστη στον ηγέτη της Αλ Κάιντα, τον Αϊμάν αλ Ζαουάχρι. Στις αρχές του 2014 η Αλ Κάιντα αποκηρύσσει το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε.

– Στις 10 Ιουνίου 2014 εκατοντάδες σουνίτες, μαχητές στην πλειονότητά τους του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε, καταλαμβάνουν τη Μοσούλη και μεγάλο μέρος της επαρχίας Νινευή. Θέτουν επίσης υπό τον έλεγχό τους πολλούς τομείς δύο γειτονικών επαρχιών, του Κιρκούκ και της Σαλαχεντίν. Η οργάνωση, που στηριζόταν από πρώην αξιωματικούς του στρατού του Σαντάμ Χουσέιν και από σαλαφιστικές ομάδες, ήλεγχε ήδη από τον Ιανουάριο τη Φαλούτζα και ορισμένες ζώνες στην επαρχία αλ Άνμπαρ, στο δυτικό Ιράκ.

– Στις 29 Ιουνίου 2014 η οργάνωση ανακηρύσσει ένα “χαλιφάτο”, με επικεφαλής τον Αλ Μπαγκντάντι, στα εδάφη που ελέγχει στο Ιράκ και τη Συρία. Μετονομάζεται επίσης σε Ισλαμικό Κράτος. Η ονομασία αυτή απορρίπτεται από τα Ηνωμένα Έθνη, από πολλές χώρες και από πολλούς μουσουλμάνους λογίους. Οι Άραβες χρησιμοποιούν κατά κύριο λόγο το ακρωνύμιο “Νταές” όταν αναφέρονται στους τζιχαντιστές.

– Στις 5 Ιουλίου ο Αλ Μπαγκντάνι εμφανίζεται για πρώτη φορά σε ένα βίντεο που αναπαράγεται από τζιχαντιστικές ιστοσελίδες. Στο κήρυγμά του, στο τέμενος Αλ Νούρι της Μοσούλης, καλεί όλους τους μουσουλμάνους να τον “υπακούσουν”.

– Τον Ιούλιο του 2014 η οργάνωση ανατινάζει τον τάφο του προφήτη Ιωνά στη Μοσούλη. Λεηλατεί επίσης τους προϊσλαμικούς θησαυρούς του μουσείου της πόλης και πυρπολεί τη βιβλιοθήκη. Καταστρέφονται ο αρχαιολογικός χώρος της Νιμρούντ και η ρωμαϊκή πόλη Χάτρα.

– Στις 8 Αυγούστου 2014 οι ΗΠΑ εμπλέκονται στον πόλεμο, για πρώτη φορά μετά την αποχώρηση των στρατευμάτων τους το 2011, βομβαρδίζοντας θέσεις του ΙΚ. Στις αρχές Σεπτεμβρίου, ο τότε πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα υπόσχεται ότι το ΙΚ θα νικηθεί από “έναν ευρύ διεθνή συνασπιμό”.

– Στις 31 Μαρτίου 2015 οι ιρακινές δυνάμεις ανακαταλαμβάνουν την πόλη Τικρίτ, στα βόρεια της Βαγδάτης. Στις 13 Νοεμβρίου του ίδου έτους, οι κουρδικές δυνάμεις, υποστηριζόμενες από τον διεθνή συνασπισμό, ανακαταλαμβάνουν το Σιντζάρ.

– Στις 9 Φεβρουαρίου 2016 απελευθερώνεται το Ραμάντι, η πρωτεύουσα της επαρχίας Αλ Άνμπαρ και ακολουθεί η Φαλούτζα, στην ίδια επαρχία, τις 26 Ιουνίου.

– Στις 11 Μαΐου 2016 περισσότεροι από 90 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους σε επίθεση με τρία παγιδευμένα αυτοκίνητα στη Βαγδάτη. Στις 3 Ιουλίου, σε επίθεση αυτοκτονίας, επίσης στη Βαγδάτη, σκοτώνονται τουλάχιστον 320 άνθρωποι. Άλλα 84 θύματα καταγράφονται σε μια διπλή τρομοκρατική επίθεση κοντά στη Νασιρίγια, στις 14 Σεπτεμβρίου 2017. Την ευθύνη για όλες τις επιθέσεις αναλαμβάνει το Ισλαμικό Κράτος.

– Στις 10 Ιουλίου 2017 ο Χάιντερ αλ Αμπάντι ανακοινώνει την απελευθέρωση της Μοσούλης, μετά από μάχες εννέα μηνών.

– Στις 31 Αυγούστου, οι ιρακινές δυνάμεις ανακοινώνουν ότι ανακατέλαβαν την πόλη Ταλ Άφαρ και απελευθέρωσαν όλη την επαρχία Νινευή.

– Στις 5 Οκτωβρίου, ανακοινώνεται η απελευθέρση της Χαουίτζα, του τελευταίου μεγάλου αστικού κέντρου που είχε υπό τον έλεγχό της η οργάνωση.

– Στις 3 Νοεμβρίου ο ιρακινός στρατός εκδιώκει το ΙΚ από την Αλ Καΐμ, στην επαρχία Αλ Άνμπαρ. Στις 17 του μηνός, το Ιράκ ανακαταλαμβάνει την τελευταία κοινότητα-προπύργιο του ΙΚ στο έδαφός του, τη Ράουα.

– Στις 23 Νοεμβρίου, οι ένοπλες δυνάμεις του Ιράκ εξαπολύουν την τελευταία μάχη ενάντια στους τζιχαντιστές που είχαν υποχωρήσει στην έρημο, στο δυτικό Ιράκ. Μέσα σε τέσσερις ημέρες, εκκαθαρίζεται η μισή από μια ζώνη περίπου 29.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

– Στις 9 Δεκεμβρίου ο πρωθυπουργός ανακοινώνει τη “νίκη” απέναντι στο ΙΚ που εκδιώχθηκε και από τους τελευταίους θύλακές του στην έρημο.