Επί χρόνια ολόκληρα, η Βόρεια Κορέα χτίζει με μεθοδικότητα το πυρηνικό της πρόγραμμα τη στιγμή που οι ΗΠΑ πασχίζουν να βρουν τρόπο να αντιδράσουν σε αυτό. Τώρα ήρθε ώρα να πληρώσουν το τίμημα, λέει ο Τζον Γουλφσθαλ, ανώτερος σύμβουλος στην κυβέρνηση Ομπάμα, και ειδικός αναλυτής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ο Γουλφσθαλ υπήρξε ανώτατο στέλεχος στην επιτόπια παρακολούθηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ στην πυρηνική εγκατάσταση της Βόρειας Κορέας το 1995-96 και γνωρίζει πολύ καλά τι σκέφτεται ο Κιμ Γιονγκ Ουν.
Οι περισσότεροι Αμερικανοί θεωρούν ότι η Βόρεια Κορέα είναι ένα τρελό μέρος, όπου ηγείται ένας επίσης τρελός άνδρας που απειλεί με παγκόσμια καταστροφή. Η άποψη αυτή, βέβαια, είναι σχεδόν εντελώς λανθασμένη και παρέχει μία πρώτη εξήγηση γιατί δεν υπάρχει ικανοποιητική απάντηση στο ερώτημα τι να κάνει ο Τραμπ με την «πυρηνική» Βόρεια Κορέα.
Όπως αναφέρει το Politico, «ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι καθόλου τρελός, αντίθετα ήταν αρκετά μεθοδικός και αρκετά προσεκτικός στην προώθηση των πυρηνικών και πυραυλικών του προγραμμάτων, για να υποδείξει ότι αποθαρρύνεται από τις συντριπτικές στρατιωτικές ικανότητες της Αμερικής και δεν είναι πρόθυμος να πυροδοτήσει μια στρατιωτική σύγκρουση -τουλάχιστον όχι ακόμα».
Ωστόσο τα χρόνια που έχουν προηγηθεί τον έχουν ετοιμάσει για τις κινήσεις του. Ο ίδιος έχει μάθει πολύ καλά πως αντιδρά η Αμερική και γι’ αυτό δεν φοβάται τον Τραμπ.
Ανοίγει και πάλι η Παναγία των Παρισίων
Αυτοί είναι οι πέντε λόγοι που ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν φοβάται τις ΗΠΑ, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα:
Πρώτον: η Αμερική θέλει μια συμφωνία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες λένε ότι είναι απαράδεκτο να διαθέτει η Κορέα πυρηνικά όπλα, αλλά πλέον φαίνεται να το αποδέχεται. Από το 1990, η Ουάσιγκτον, αλλά στην πραγματικότητα η Αμερική θέλει μια συμφωνία και το μόνο που πρέπει να κάνει η Β. Κορέα είναι να περιμένει μέχρι να επιτύχει μία συμφέρουσα για εκείνη συμφωνία. Η διαπραγματευτική την δύναμη ενισχύεται καθημερινά.
Δεύτερον: οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι η απομόνωση της Κορέας ενισχύεται, αλλά όλο και περισσότερα χρήματα συνεχίζουν να εισέρχονται στη χώρα. Η Κίνα συνεχίζει να αγοράζει άνθρακα, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να πηγαίνουν στην Αφρική και την Ασία και στέλνουν χρήματα στο σπίτι τους στην Κορέα, οι πωλήσεις όπλων στην Αφρική και αλλού εξασφαλίζουν πολλά χρήματα. Ναι, οι κυρώσεις μπορεί να πλήττουν τη χώρα σε κάποια σημεία, αλλά είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ό,τι μόλις πριν από μια δεκαετία.
Τρίτον: οι ΗΠΑ μιλούν για στρατιωτικές επιλογές, αλλά δεν πρόκειται να ξεκινήσουν έναν πόλεμο με την Κορέα. Αφού δεν επιτέθηκαν πριν αποκτήσει η χώρα πυρηνικά όπλα και πυραύλους που θα μπορούσαν να φτάσουν στις ΗΠΑ, δεν πρόκειται να το κάνουν τώρα. Η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου δεν πρόκειται να διακινδυνεύσει να καταστρέψει τα πάντα. Και οι Νότιοι Κορεάτες είναι πλούσιοι. Δεν θα αφήσουν τις ΗΠΑ να επιτεθούν αν αυτό σημαίνει την καταστροφή τους.
Τέταρτον: η Αμερική χάνει έδαφος στην περιοχή. Μπορεί να μιλούν για άξονα συμφερόντων στην Ασία, αλλά στην πραγματικότητα η Κίνα γίνεται ισχυρότερη και η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία θα πρέπει να αποφασίσουν σε ποια πλευρά βρίσκονται.
Πέμπτον: εάν η Βόρεια Κορέα παραδώσει τα πυρηνικά όπλα, δεν θα έχει τίποτα πια. Η Αμερική διέκοψε τη συμφωνία με τον Καντάφι για την παράδοση του πυρηνικού του οπλοστασίου και η Λιβύη καταστράφηκε. Ο Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ σταμάτησε στην πραγματικότητα να αναπτύσσει όπλα και το καθεστώς του άλλαξε. Με τα πυρηνικά όπλα, η Βόρεια Κορέα ελέγχει το πεπρωμένο της.
Διαβάστε το αγγλόφωνο άρθρο του Politico ΕΔΩ