MARIA ***

(ΑΓΓΛΙΑ, 2024)

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

ΠΑΜΠΛΟ ΛΑΡΕΝ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ

ΑΝΤZΕΛΙΝΑ ΤZΟΛΙ, ΠΙΕΡΦΡΑΝΤΣΕΣΚΟ ΦΑΒΙΝΟ

Μετά την πριγκίπισσα Νταϊάνα και την Τζάκι Κένεντι, ο Πάμπλο Λαρέν κλείνει μια άτυπη (;) τριλογία πορτρέτων συγκεκριμένων γυναικών με τη Μαρία Κάλας. Και δεν φιλοδοξεί σε καμία περίπτωση να αποτυπώσει τη βιογραφία της. Αντιθέτως, επικεντρώνει την αφήγησή του στις τελευταίες ημέρες της ντίβας στο Παρίσι, όπου άφησε αυτόν τον κόσμο στις 16 Σεπτεμβρίου 1977 σε ηλικία μόλις 53 ετών. Μόνη, προδομένη από τον εαυτό της και από τον μεγάλο έρωτα της ζωής της, τον Αριστοτέλη Ωνάση, με τραύματα που ξεκινούν από την παιδική της ηλικία και τη σχέση της με τη μητέρα της, που εδώ την υποδύεται σε δύο φλας μπακ σκηνές η Λυδία Κονιόρδου.

Πέρα από την Αντζελίνα Τζολί, που αποτύπωσε εύστοχα, αισθητικά και ερμηνευτικά, τη Μαρία Κάλλας και έφτασε στο σημείο να δοκιμάσει να ερμηνεύσει μερικές από τις άριές της, ο Πάμπλο Λαρέν μοιάει πιο σίγουρος εδώ για το τι και πώς θέλει να πει με τη σειρά του για αυτήν την κορυφαία προσωπικότητα. Δεν θέλει να θολώσει τα νερά, όπως έκανε στις προηγούμενες προσωπογραφίες του, δεν θέλει να παρουσιάσει κάτι αόριστο και αφηρημένο, και ο τρόπος που αφηγείται την ιστορία του είναι πιο απτός και συγκεκριμένος, πιο «εντός γραμμής», θα μπορούσαμε να πούμε.

Δεν ξεχνά, όμως, να δώσει έναν πένθιμο τόνο σε όλο το εγχείρημα και ασφαλώς δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, καθώς μιλάμε όχι μόνο για τα τραγικά τελευταία 24ωρα μιας γυναίκας που σφράγισε τον 20ό αιώνα. Ο τρόπος που η ίδια βάδισε προς το τέλος της εγκλωβίζει οποιονδήποτε αποπειραθεί να ερμηνεύσει και να μεταφέρει αυτήν την πορεία, καθώς είχε από μόνος του όλα τα στοιχεία μιας μεγάλης τραγωδίας. Σαν η ίδια να επιθυμούσε να φύγει από τα εγκόσμια, καθώς θεωρούσε ότι είχε φτάσει στο πρόωρο τέλος μιας βασανιστικής πορείας που την έφερε στην κορυφή του κόσμου, αλλά πια της είχε αφαιρέσει βάναυσα όλα όσα επιθύμησε βαθιά ως Μαρία.

Ο Λαρέν βάφει τα πάντα γύρω της, σκηνικά, κοστούμια, ακόμα και τον ουρανό του Παρισιού, με χρώματα που μαρτυρούν ότι βρισκόμαστε στη δύση μιας πορείας, στο αναπόφευκτο φινάλε που πλησιάζει μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα.

Η Αντζελίνα Τζολί, συντονισμένη με όλο αυτό, υπογράφει μια αντίστοιχη ερμηνεία. Είναι οστεώδης, ανακαλεί στη μνήμη της τις στιγμές που σημάδεψαν αρνητικά τον βίο της, η κινησιολογία της και οι εκφράσεις του προσώπου της μας παραπέμπουν στο αναπόδραστο τέλος. Θα μπορούσε να τη δει κανείς να διεκδικεί Οσκαρ, αλλά ακόμη κι αν δεν συμβεί αυτό, η ερμηνεία της αποτελεί σταθμό στην άνιση καριέρα της.

WICKED ***

(ΗΠΑ, 2024)

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

ΤZΟΝ Μ. ΤΣΟΥ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ

ΣΙΝΘΙΑ ΕΡΙΒΟ, ΑΡΙΑΝΑ ΓΚΡΑΝΤΕ

Μερικές φορές τα λόγια είναι περιττά και αυτή είναι μία από αυτές τις φορές. Το «Wicked», που κάνει χαμό στις ΗΠΑ και γενικότερα, είναι από εκείνα τα φαντασμαγορικά μιούζικαλ που συνδυάζουν χορό, τραγούδι, αλλά και αρκετή μαγεία, για να κατακτήσουν εύκολα το νεανικό κοινό, που πλησιάζει πιο συχνά τις κινηματογραφικές αίθουσες. Εχει στη «φαρέτρα» του τη σταρ Αριάνα Γκράντε, έχει ήδη δρομολογηθεί το δεύτερο μέρος για την επόμενη χρονιά, αφηγείται το στόρι μιας εύκολα συμπαθητικής και «διαφορετικής» γυναίκας που αναζητά τον προορισμό της στη ζωή και όλο αυτό βέβαια είναι συντονισμένο, χορογραφημένο και εκτελεσμένο με την ακρίβεια εκατοστού. Βλέποντάς το δεν μπορείς να μη βγάλεις το καπέλο στους συντελεστές της ταινίας, που παρέδωσαν ένα τέτοιο θέαμα και είχαν μια καλή ιδέα, γύρω από την οποία περιστρέφεται όλη η προσπάθεια, που διαδραματίζεται στη χώρα του Οζ, αλλά αρκετά πριν από τους τίτλους τέλους αναρωτιέσαι αν καταφέρνει να σε αφορά όλο αυτό, αν σε αγγίζει, αν έχει να σου πει κάτι σε προσωπικό επίπεδο. Η εμπορική επιτυχία, πάντως, δείχνει εξασφαλισμένη.

ΕΠΙΣΗΣ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ

48 ώρες στην Ταϊβάν. Του Τζορτζ Χουάνγκ με τους Λουκ Εβανς, Σουνγκ Κανγκ

Ο Τζον Λόλορ είναι ένας πράκτορας της Δίωξης Ναρκωτικών «παντρεμένος» με τη δουλειά του. Δεν υπάρχει κακός που να μην μπορεί να σταματήσει, δεν υπάρχει τίποτα που να μη θυσιάσει για να κλείσει μια υπόθεση. Η Τζόι Κανγκ είναι μια κορυφαία «Transporter» στην Ταϊπέι, οδηγεί και σκέπτεται τόσο γρήγορα που είναι δύσκολο να την εντοπίσεις, αδύνατο να την πιάσεις. Οι δυο τους δεν έπρεπε να ερωτευτούν, αλλά η μοίρα τούς έφερε κοντά πριν οι δυνάμεις του εγκλήματος και της διαφθοράς τους χωρίσουν. Τώρα, 15 χρόνια αργότερα, η μοίρα φέρνει την Τζόι και τον Τζον σε μετωπική σύγκρουση κατά τη διάρκεια ενός Σαββατοκύριακου στην Ταϊπέι. Και οι δυο τους θα ανακαλύψουν ότι το μόνο πράγμα που είναι πιο δύσκολο από το να ερωτευτείς είναι να ξαναερωτευτείς.

Το βράδυ που ο μπαμπάς μου έσωσε τα Χριστούγεννα. Του Χοακίν Μασόν με τους Σαντιάγκο Σεγκούρα, Ερνέστο Σεβίγια

Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, ο Αγιος Βασίλης τραυματίζεται σε ένα ατύχημα και ο μικροαπατεώνας Σάλβα αναλαμβάνει να τον αντικαταστήσει για να σώσει την ημέρα των Χριστουγέννων και να κερδίσει πίσω την οικογένειά του. Η αποστολή του Σάλβα δεν είναι καθόλου εύκολη. Το ρολόι αντίστροφης μέτρησης για τα Χριστούγεννα χτυπά και ο Σάλβα πρέπει να βρει τους ταράνδους, να μάθει να πετάει το έλκηθρο και, το πιο δύσκολο απ’ όλα, να μάθει να είναι καλός άνθρωπος.