Η 17χρονη Λέα περνάει ίσως το πιο πληκτικό καλοκαίρι της ζωής της μέχρι που γνωρίζει τον 34χρονο Τομ ο οποίος δηλώνει ερωτευμένος από την πρώτη στιγμή και σταδιακά τον ερωτεύεται κι εκείνη, κολακευμένη από το έντονο ενδιαφέρον του. Ομως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, αν και η Λέα δυσκολεύεται να το δει αυτό και το στομάχι αρχίζει να ανακατεύεται στην τελευταία πράξη του δράματος.

Η Τζέιμι Ντακ, με αυτοπεποίθηση και γνώση του αντικειμένου της, υπογράφει μια ταινία (την πρώτη της) διαρκώς επίκαιρη και παρόλο που δίνει συνεχή σήματα για το πού καταλήγει αυτή η ιστορία, το σοκ της γυμνής αλήθειας παραμένει ισχυρότατο.

Για τις «καρέκλες» της εξουσίας

Στο παράλληλο τμήμα «Ματιές στα Βαλκάνια» ξεχώρισε το «Μέρες ξηρασίας» του Τούρκου Εμίν Αλπέρ που έκανε δύο sold out προβολές. Ενας νεαρός εισαγγελέας εγκαθίσταται σε μικρή κωμόπολη και σύντομα θα συνειδητοποιήσει ότι στις επερχόμενες τοπικές εκλογές παίζονται συμφέροντα που δεν υπολογίζουν τίποτα μπροστά στη διατήρηση του status quo. Ακόμα και ο ίδιος βρίσκεται στο στόχαστρο, όταν θα προσπαθήσει να διαλευκάνει τις εκκρεμείς σκοτεινές υποθέσεις. Ο Εμίν Αλπέρ είναι δεξιοτέχνης σκηνοθέτης και με προσεκτικά βήματα δημιουργεί μια πνιγηρή ατμόσφαιρα με ένταση που διαρκώς αυξάνεται, μέχρι που αναπόφευκτα έρχεται η έκρηξη. Εκεί οι ισορροπίες χάνονται σε ένα βαθμό, αλλά οι «Μέρες ξηρασίας» δεν παύουν να αποτελούν ένα καρφί στο μάτι της κατεστημένης τάξης πραγμάτων που δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει τόσο εύκολα την καρέκλα της εξουσίας.

Για την ενηλικίωση

Τέλος, στο «Δέρμα χταποδιού», στο παράλληλο τμήμα «Ανοικτοί Ορίζοντες-Another Take», συναντάμε την πρώτη ίσως συμπαραγωγή Ελλάδας – Εκουαδόρ στα χρονικά. Η σκηνοθέτις, Ανα Κριστίνα Μπαραγκάν, μας συστήνει τρία αδέλφια που ζουν σε ένα απομονωμένο νησάκι με τη μητέρα τους. Σχεδόν δεν έχουν επαφή με τον έξω κόσμο και τα παιδιά έχουν μεγαλώσει με τους δικούς τους ιδιόμορφους κανόνες μέσα στη φύση και δίπλα στη θάλασσα. Η αυτοκτονία της μητέρας τους θα σταθεί αφορμή για ριζικές αλλαγές τόσο στις μεταξύ τους σχέσεις όσο και στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τον κόσμο.

Η Μπαραγκάν αφήνει τις εικόνες να πουν περισσότερα από όσα θα μπορούσαν να μεταφέρουν οι λέξεις, κρατάει την κάμερα σε απόσταση αναπνοής από τα βλέμματα και τις χειρονομίες των τριών (δύο πιο ουσιαστικά) ηρώων της και ποντάρει στην πολύ εκφραστική 14χρονη Ιρις, για να υπογράψει μια ταινία ενηλικίωσης που φέρνει στο νου αρκετές αντίστοιχες ιστορίες από το παρελθόν αλλά διαθέτει την ξεχωριστή της ταυτότητα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου 

Ειδήσεις σήμερα

Σεπόλια: Αναγνώρισε τον οίκο ανοχής που την πήγαινε ο Μίχος – Προφυλακίστηκαν άλλοι δύο κατηγορούμενοι

Συντάξεις: Αυτά είναι τα αναδρομικά του 2023 για πέντε κατηγορίες συνταξιούχων [πίνακες]