Για τον λόγο αυτό επικοινωνήσαμε με προμηθευτές της Σκλαβενίτης, τους ανθρώπους που έδωσαν την ψήφο εμπιστοσύνης τους στο σχέδιο σωτηρίας της Μαρινόπουλος και τους ρωτήσαμε ποια ήταν τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε η οικογένεια Σκλαβενίτη για να τους πείσουν να στηρίξουν την προσπάθεια αλλά και ποιες είναι οι απαντήσεις που έλαβαν στα κοινά ερωτήματα που έχει η αγορά.

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα της πλευράς Σκλαβενίτη ήταν οι ισορροπίες της αγοράς. Με την κατάρρευση της Μαρινόπουλος οι δύο ξένοι όμιλοι που έχουν επενδύσει στην χώρα μας, η βελγική Delhaize μέσω της ΑΒ Βασιλόπουλος και η γερμανική Lidl, «πήραν κεφάλι» αφήνοντας τις υπόλοιπες μεγάλες ελληνικές αλυσίδες (Σκλαβενίτη, Μασούτη, My Market – Βερόπουλος) να «παίζουν μπάλα» σε μία χαμηλότερη κατηγορία. Στόχος της Σκλαβενίτης ήταν να αποτελέσει τον τρίτο ισχυρό πόλο της αγοράς και συγκεκριμένα τον ελληνικό πόλο που θα έβρισκαν στήριξη κυρίως οι εγχώριες παραγωγικές και εμπορικές επιχειρήσεις.

Ένα από τα βασικά ερωτήματα είναι επίσης «γιατί το σύνολο των καταστημάτων και των εργαζομένων της Carrefour – Μαρινόπουλος»; όταν θα μπορούσαν να πάρουν τα «φιλέτα» όπως έπραξαν πριν από λίγα χρόνια με την περίπτωση της Ατλάντικ.

Η απάντηση που δίνει η οικογένεια Σκλαβενίτη είναι ότι την διάσωση της Μαρινόπουλος δεν την αντιμετώπισε ως μια εξαγορά, αλλά ως μία εθνική προσπάθεια επανεκκίνησης, στην οποία η ίδια θα συμβάλει στο μέτρο των δυνατοτήτων της. Χαρακτηριστικά ανέφεραν στους προμηθευτές ότι «αν δεν “γυρίσει” η ελληνική οικονομία δεν θα καταφέρουμε να “γυρίσουμε” και εμείς» εννοώντας τους ίδιους και τις άλλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται κυρίως στην Ελλάδα. Τόνισαν ότι ήταν η μοναδική η οποία έδειξε ενδιαφέρον για την εξαγορά της πτωχευμένης εταιρείας στο σύνολο της ώστε να μην χαθούν οι 10.800 θέσεις εργασίας μαζί με τα καταστήματα που εργάζονταν.

Παράλληλα τους επισήμαναν ότι στόχος τους ήταν να μην υπάρξει «κούρεμα» προς τους προμηθευτές κάτι όμως που δεν το αποδεχόντουσαν οι τράπεζες οι οποίες θεωρούσαν ότι πιθανός υπερδανεισμός της νέας εταιρείας θα καθιστούσε το όλο σχέδιο υψηλού ρίσκου. Αντίστοιχα το σενάριο που ήθελε πιο μικρούς προμηθευτές να προστατεύονται από το κούρεμα, και προσπάθησε να στηρίξει η πλευρά Σκλαβενίτη, δεν μπόρεσε να προχωρήσει λόγω νομικών κολλημάτων.

Αυτό που τονίστηκε στους προμηθευτές είναι ότι από τα 360 εκατ. ευρώ της χρηματοδότησης των τραπεζών τα 320 εκατ. ευρώ θα δοθούν άμεσα σε αυτούς, δηλαδή ότι είναι λεφτά που θα “πέσουν” στην αγορά με το που θα δοθεί το πράσινο φως της μεταβίβασης.

Τέλος στην ερώτηση εάν οι ίδιοι θεωρούν ότι με την κίνηση τους αυτή παίρνουν ένα μεγάλο ρίσκο το οποίο μπορεί να συμπαρασύρει και την υπόλοιπη αγορά προς τα κάτω η απάντηση που έδωσαν στους προμηθευτές είναι ότι σαφώς ότι κάθε επιχειρηματική κίνηση έχει το ρίσκο της όμως ανέφεραν ότι “πιστεύουμε ότι η συγκεκριμένη θα πετύχει και θα είναι προς όφελος της οικονομίας, του κλάδου αλλά και των καταναλωτών γιατί θα βοηθήσει στην μείωση των τιμών λόγω του ανταγωνισμού”.