Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Βρίσκεσαι έξω από μία αντιπροσωπεία της Mercedes και ρωτάς τον άνθρωπο που μόλις βγαίνει για ποιο μοντέλο ενδιαφέρεται. «Για την A-Class», είναι η απάντηση. Τον ρωτάς αν σκέφτηκε να ρίξει μια ματιά και στο νέο Mazda 3. Μεταξύ των «ωραία ιδέα» και «πλάκα μου κάνεις», ποια θεωρείς πιο πιθανή ως απάντηση; Μάλλον τη δεύτερη. Είναι σαφές πως η Mazda, ποτέ δεν αποτέλεσε την εναλλακτική μιας Mercedes. Ειδικά σε παλαιότερες εποχές, τους αγοραστές της κάθε μάρκας χώριζε χάσμα γενεών, γεγονός απόλυτα δικαιολογημένο, αν σκεφτεί κανείς τη φιλοσοφία και τις αξίες της καθεμιάς.

Αναμφίβολα τα τελευταία χρόνια, η Mercedes έχει πραγματοποιήσει άνοιγμα προς ένα πιο νεανικό κοινό, τόσο σε επίπεδο σχεδίασης των μοντέλων της, όσο και στην προσπάθεια να τα κάνει οδηγικά πιο ενδιαφέροντα. Η Mazda αυτό το είχε ανέκαθεν δεδομένο. Ήταν η αφετηρία από την οποία ξεκινούσε κάθε νέο της μοντέλο. Η μοντέρνα σχεδίαση και ο fun to drive χαρακτήρας ήταν τα στοιχεία που θεωρούσες δεδομένα και το ερώτημα, ήταν τι παραπάνω περιελάμβανε το πακέτο. Και πάλι όμως, δύσκολα μπορείς να υποστηρίξεις πως οι δύο εταιρείες έχουν κοινό target group.

Η επανεμφάνιση της Mazda στην ελληνική αγορά μετά από απουσία μερικών ετών, την βρίσκει με μία γκάμα μοντέλων που φαντάζει απόλυτα εναρμονισμένη με το σύγχρονο περιβάλλον της αγοράς. Δηλώνει το παρών σε κάθε hot κατηγορία και σχεδιαστικά, θα έλεγε κανείς πως διανύει την καλύτερη στιγμή της ιστορίας της. Υπάρχουν ωστόσο ορισμένα σημεία, που είναι βέβαιο πως θα επηρρεάσουν την εμπορική πορεία των μοντέλων της στην ελληνική αγορά.

Μέτριοι χώροι για τους πίσω

Πρώτο και κύριο είναι οι χώροι. Το νέο Mazda 3 τοποθετείται στην καρδιά της μικρομεσαίας κατηγορίας από πλευράς διαστάσεων. Και μπορεί αυτοί που κάθονται μπροστά να έχουν αρκετό «αέρα» τόσο για τα πόδια όσο και για τα κεφάλια τους, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τους πίσω. Η αυξημένη κλίση της οροφής, δεν συνεπάγεται απλά παραχωρήσεις στους χώρους για κεφάλια (και γόνατα, έστω κι αν αυτό δεν οφείλεται στην οροφή), αλλά και σχετική δυσκολία ακόμη και κατά την είσοδο στο αυτοκίνητο. Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα εξαιτίας των πολύ μικρών παραθύρων, που δημιουργούν μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα. Ο χώρος αποσκευών, αν και από πλευράς χωρητικότητας (334 λίτρα) βρίσκεται περίπου στο μέσο όρο, στερείται πρακτικότητας.

Την ίδια ώρα, η Mercedes χωρίς να διεκδικεί δάφνες στον τομέα εκμετάλλευσης των χώρων, τα καταφέρνει σαφώς καλύτερα. Έχοντας παρόμοιες διαστάσεις (και ακριβώς το ίδιο μεταξόνιο στα 2,72 μ.), αποδεικνύεται πιο φιλόξενη για τους -πίσω- επιβάτες και διαθέτει καλύτερη πρόσβαση στον χώρο αποσκευών. Επίσης έχει να επιδείξει και καλύτερη εικόνα του εσωτερικού συνολικά. Ο πλήρως ψηφιακός πίνακας οργάνων δίνει αέρα high tech, ενώ και η ποιότητα των υλικών είναι κορυφαία.

Το Mazda 3 από την πλευρά του, χαρακτηρίζεται από ένα πάντρεμα του κλασικού με το μοντέρνο. Ο πίνακας οργάνων περιλαμβάνει κατά βάση αναλογικά όργανα χωρίς να λείπουν και κάποιες ψηφιακές ενδείξεις. Η οθόνη infotainment 8 ιντσών με πλήρη συνδεσιμότητα βρίσκεται πολύ καλύτερα ενσωματωμένη στο ταμπλό, απ’ ότι π.χ. συμβαίνει στην περίπτωση του CX-3, και ο έλεγχος των λειτουργιών της μέσω περιστροφικού διακόπτη στη βάση της κονσόλας, είναι με διαφορά η πιο πρακτική λύση (σαφώς περισσότερο από το touch pad της A-Class). Συνολικά, το ταμπλό του Mazda 3 αποπνέει ποιότητα, αν και θα μπορούσε να είναι λίγο πιο φωτεινό.

Τα δύο μοντέλα του συγκριτικού, εφοδιάζονται με κινητήρες πετρελαίου. Στην περίπτωση της A-Class, συναντάμε τον βασικό 1,5 λίτρων με απόδοση 116 ίππων. Δεν διαθέτει τη δύναμη για να προσφέρει συγκινήσεις στον οδηγό της μικρής Merc, όμως δεν προορίζεται και για κάτι τέτοιο. Κατά βάση χαρακτηρίζεται από ομαλή λειτουργία, χαμηλή κατανάλωση και στη λειτουργία Sport, κινεί αξιοπρεπώς το αμάξωμα των 1.370 κιλών. Η λειτουργία του αυτόματου κιβωτίου διπλού συμπλέκτη 7 σχέσεων είναι επίσης πολύ καλή και σε συνδυασμό με τα προγράματα οδήγησης, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του εκάστοτε στυλ οδήγησης.

Περιορισμένες επιλογές

Το ιαπωνικό hatchback, διαθέτει για την ώρα αποκλειστικά δύο επιλογές κινητήρων (έναν βενζίνης και έναν diesel). Αν και σε επίπεδο προδιαγραφών φαντάζουν αμφότερες ξεπερασμένες, στην πραγματικότητα ενσωματώνουν αρκετή τεχνολογία και ανήκουν στην οικογένεια Skyactiv, για την οποία η Mazda δηλώνει υπερήφανη. Στα χαρτιά, ο diesel διαθέτει ιδιαίτερα χαμηλή κατανάλωση και αντίστοιχα χαμηλές εκπομπές ρύπων. Για τα 1.8 λίτρα ίσως να είναι έτσι. Σε σύγκριση με τους κινητήρες diesel που καλείται να ανταγωνιστεί όμως, το αποτέλεσμα δεν τον κολακεύει. Αποδίδει επίσης 116 ίππους και σε αντίθεση με ότι περιμένεις από έναν κινητήρα πετρελαίου, η απόκριση στο πάτημα του γκαζιού είναι καλύτερη όσο ανεβαίνουν οι στροφές. Επίσης η κατανάλωσή του, είναι στα επίπεδα ενός συμβατικού diesel. Χαμηλή, αλλά σίγουρα όχι χαμηλότερη π.χ. από της Mercedes.

Οδηγικά, το Mazda 3 θα σε βάλει στο παιχνίδι πιο πολύ απ’ ότι η συγκεκριμένη A-Class. Έχει τιμόνι με καλή αίσθηση και πληροφόρηση (αν και λίγο πιο ελαφρύ απ’ ότι θα ήθελες), κορυφαίο χειροκίνητο κιβώτιο 6 σχέσεων και εξαιρετική ποιότητα κύλισης. Πράγματι, η δουλειά που έχει γίνει σε επίπεδο ηχομόνωσης τόσο από τον θόρυβο του αέρα όσο και από τον δρόμο, είναι κορυφαία. Ναι, το Mazda 3 είναι ένα ευχάριστο αυτοκίνητο να οδηγείς, όμως σε αυτή την περίπτωση, θέλεις και το κάτι παραπάνω από τον κινητήρα. Δεν το έχεις. Και το χειρότερο; Δεν μπορείς και να το αποκτήσεις, γιατί απλά δεν υπάρχει. Το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να πας στον δίλιτρο ατμοσφαιρικό βενζίνης με 122 ίππους. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή. Με την A-Class, γνωρίζεις πως η Α180d, είναι το πιο προσιτό διαβατήριο για την είσοδο στο club των premium. Αν θέλεις περισσότερα και το πορτοφόλι σου αντέχει, τότε ισχύει το sky is the limit.

Μιας και η αναφορά στο οικονομικό, τα δύο μοντέλα του συγκριτικού κοστίζουν παραπλήσια χρήματα. Ναι, στη νέα της εποχή, η Mazda είναι μια ακριβή μάρκα. Σίγουρα έχει στοιχεία που καθιστούν ελκυστικά τα μοντέλα της. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως το Mazda 3 είναι από τα ομορφότερα μοντέλα της κατηγορίας. Είναι κατασκευασμένο με καλά υλικά και με προσοχή στη λεπτομέρεια. Επίσης, είναι πλήρως εξοπλισμένο και ευχάριστο στην καθημερινή συμβίωση μαζί του. Δεν είναι όμως πιο ευχάριστο από ένα Focus, το οποίο μάλιστα κοστίζει και αρκετά λιγότερο.

Ναι, η αλήθεια είναι πως ούτε η συγκεκριμένη Mercedes είναι πιο ευχάριστη στην οδήγηση από ένα Focus, όμως εκτός του ειδικού βάρους του σήματος, δεν μπορείς να παραβλέψεις το γεγονός πως αγοράζεις και ένα αυτοκίνητο που εκτός από μοντέρνο, δείχνει και ξεκάθαρα πιο hi tech από τα δύο προαναφερθέντα. Τουλάχιστον από τη θέση του οδηγού.