«Εάλω»… η νήσος των Σπετσών!
Και μάλιστα αμαχητί. Κατελήφθη. Κυριεύθηκε. Υπέκυψε. Υποχώρησε. Σε πιο συναισθηματικά ελληνικά, έπεσε. Ανυπεράσπιστη από τους μαχητές της, πρωτίστως τους χειμερινούς κατοίκους, που από χρόνια βλέπουν πια τον τουρισμό ως την κύρια πηγή εισοδήματος, αφήνοντας στο βαθύτατο παρελθόν των Σπετσών τις καλλιέργειες και τις μυρωδιές της φύσης που, όπως υποστηρίζουν αρκετοί σύγχρονοι ιστορικοί το όνομα του ιστορικού νησιού έχασε την αρχαιοπρέπεια του Πιτυόνησος ή Πιτυούσα, που ήταν η αρχική ονομασία του λόγω του θαλερού πευκοδάσους που το κάλυπτε, από το πιο «διεθνές», που, κατ’ άλλους προήλθε από το «Ιζόλα ντι Σπέτσια» -αρωματοφόρος νήσος - όπως την αποκαλούσαν οι περιφερόμενοι στις θάλασσές της Φράγκοι και κατ’ άλλους από το «Πέτσα», τον αρβανίτικο γλωσσικό αναγραμματισμό του αρχαίου ονόματος «Πιτυούσα»..