Orient. Μια χώρα που αντίθετα με την Κίνα, τη Ρωσία, το Μεξικό ή την Κούβα δεν πρόκειται να παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο στη ζωή των Αμερικανών και δημοσιογραφικά ανάλογα αντιμετωπίζεται. Για να το πω ποδοσφαιρικά δημοσιογραφικά στην Ελλάδα παίζουν τα… δεύτερα. Οι «ΝΥΤ» έμπρακτα αναγνώρισαν το αρχικό τους λάθος. Ο τίτλος «Η σαπίλα στην καρδιά της Ελλάδας είναι τώρα καθαρή για να τη δει ο καθένας» έγινε «Η Ελλάδα του 2.0 είναι μία από τα ίδια». Τώρα πώς γίνεται δύο τόσο διαφορετικοί τίτλοι να φιλοξενούν ίδιο κείμενο μπορεί να εξηγηθεί μόνο από πόσο γενικόλογο ήταν.

Το ύφος του εκπροσώπου Τύπου της κυβέρνησης, Γιάννη Οικονόμου, στο δημοσίευμα των «ΝΥΤ» ήταν άψογο. Η απάντηση με μια φράση στα ελληνικά δεν συνηθίζεται. Ο Γιάννης Οικονόμου είπε το κλασικό αγγλοσαξονικό «οι “ΝΥΤ” και ο κ. Αλεξάντερ Κλαπ δικαιούνται να έχουν την άποψή τους» με λίγο περισσότερα λόγια.

Στα γραφόμενα από ξένα Μέσα για την Ελλάδα ρόλο παίζει και το ποιος γράφει τα κείμενα. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι υπογραφές είναι είτε ελληνικές είτε ξένων δημοσιογράφων που ζουν τον μύθο τους στην Ελλάδα. Των Λόρδων Τζιμ και των Λόρενς της Αραβίας που μπορούν να ζήσουν τον μύθο τους φέρνοντας τη δημοκρατία στη χώρα και προτείνοντας λύσεις bon pour l’Orient. «Καλές για την Ανατολή». Ετσι σφραγίζονταν από τη γαλλική κυβέρνηση τα πτυχία των τουρκικών πανεπιστημίων και γενικά της Ανατολής. Οι πτυχιούχοι των οποίων μπορούσαν να ασκήσουν την επιστήμη τους στις χώρες της Ανατολής αλλά όχι στη Γαλλία. Κάτι που ισχύει στις συμπεριφορές των αλληλέγγυων ξένων στην Ελλάδα.

Μετά το 2010 η Ελλάδα έχει γίνει το… Allou! Fun Park της εναλλακτικής Αριστεράς. Κάθε antifa και αλληλέγγυος προτού αποχαιρετήσει τη νιότη του πιάνοντας δουλειά σε μια τράπεζα ή πολυεθνική μπορεί να έρθει στην Ελλάδα και να ζήσει τον επαναστατικό μύθο καθοδηγώντας βάρκες μεταναστών για ΜΚΟ ή διαδηλώνοντας στα Προπύλαια ή τα Εξάρχεια. Μια διαρκή Γένοβα 2001, του συμβόλου των αγώνων της εναλλακτικής Αριστεράς στις διαδηλώσεις της οποίας τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται σαν χατζήδες για το προσκύνημα της Μέκκας.

Η Γένοβα 2001 σήμερα λέγεται Εξάρχεια 2022. Εάν οι αλληλέγγυοι καταφέρουν να σταματήσουν τα έργα στο μετρό, ο αγώνας που δόθηκε από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη το 2019 θα έχει πάει χαμένος και το Εξαρχιστάν των προηγούμενων δεκαετιών θα έχει επανιδρυθεί.

Εποχική τρομοκρατία

ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΗΣΥΧΑΣΑΜΕ από το «καυτό καλοκαίρι ύστερα από τον βαρύ χειμώνα», αφού προφανώς κανένας δεν θα έμπαινε στον κόπο να διαβάσει άρθρο με τίτλο «συνηθισμένες θερμοκρασίες προβλέπονται φέτος το καλοκαίρι», πάμε στην επόμενη εποχική τρομοκρατία που θα είναι «φέτος κάθε Ευρωπαίος θα ζεσταίνεται με ένα κουτάκι σπίρτα». Οτι ο καθένας μας θα γίνει το κοριτσάκι με τα σπίρτα, όπως στο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν. Κάποιες σκέψεις από κάποιον που πρόλαβε τα σπίτια την εποχή που τα δωμάτια ζεσταίνονταν με μία ηλεκτρική σόμπα με ένα σώμα, που λειτουργούσε μία ώρα για οικονομία, και όλη η οικογένεια έξυνε τα χέρια της εκεί όπου είχαν βγει χιονίστρες.

ΜΗΝ ΤΣΙΜΠΑΤΕ με τους τίτλους στα sites. Στο παρελθόν οι μόνοι «κίτρινοι» τίτλοι ήταν στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας. Από την ώρα που ο αναγνώστης είχε ψηθεί από τους πρώτους τίτλους και την είχε αγοράσει οι μέσα τίτλοι ήταν νορμάλ. Στον ηλεκτρονικό Τύπο κάθε τίτλος ζητάει πελάτη. Μπορεί ο τίτλος να είναι «δρακόντεια μέτρα παίρνει η Γερμανία». Μέσα τα δρακόντεια μέτρα να είναι όριο θέρμανσης στις δημόσιες υπηρεσίες οι 19 βαθμοί και σβήσιμο των φωτεινών πινακίδων μεταξύ 22.00 – 06.00. Και με το ξεφούσκωμα του Covid και το μειωμένο ενδιαφέρον για την Ουκρανία τα ενεργειακά μέτρα θα παίξουν πολύ.

Κρίσεις και σωτήρες

Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ μπορεί να περνάει μια κρίσιμη περίοδο και η ομιλία του Εμανουέλ Μακρόν στο υπουργικό συμβούλιο σε κάτι τέτοιο αναφερόταν. Ο Μακρόν αναφέρθηκε στο τέλος της ανεμελιάς, των βεβαιοτήτων και της αφθονίας ύστερα από μία σειρά λόγων, που κυμαίνονται από την κρίση στην Ουκρανία μέχρι την ξηρασία.

Η μακαρίτισσα η μάνα μου έλεγε: «Από τη μέρα που γεννήθηκα η Ελλάδα περνάει κρίση. Μαράζι το έχω μία φορά κάποιος να πει: “Φέτος η πατρίδα δεν περνάει κρίση”».

Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ του Covid-19 σήμερα δείχνει κοσμοϊστορική. Υστερα από 300 χρόνια, όμως, πού θα κατατάσσουν οι ιστορικοί τον Covid σε σχέση με την ισπανική γρίπη ή με την πανώλη του 14ου αιώνα; Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος μετά το τέλος του είχε ονομαστεί «Ο Μεγάλος Πόλεμος». Μέχρι να γίνει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, που λόγω των απωλειών των αμάχων αποδείχθηκε πιο τραυματικός. Αμφότεροι στις καταστροφές που δημιούργησαν στην Ευρώπη ωχριούν μπροστά στον 30ετή και τον 100ετή πόλεμο. Αν η ανθρωπότητα περνάει μια κρίσιμη περίοδο, θα φανεί στον απόμακρο καθρέφτη που λέγεται ιστορία. Η σταθερά είναι οι χώρες που περνάνε κρίσεις και οι πολιτικοί που πρέπει να τις σώσουν.