ΜΠΟΡΕΙ να φταίει κάτι από όλα αυτά ή και όλα μαζί. Πάντως, η κυβέρνηση ξεκίνησε τη διαδρομή της στη δεύτερη τετραετία με εμφανή ζητήματα στο… ρελαντί.
ΓΙΑΤΙ μπορεί, νομοθετικά, να υλοποιήθηκαν δύο σημαντικά θέματα, η άρση των περιορισμών στην ψήφο των αποδήμων και η ψήφιση ενός σημαντικού μέρους των προεκλογικών δεσμεύσεων που αφορά σε αυξήσεις μισθών και μειώσεις φόρων, αλλά η συνολική εικόνα δείχνει να μοιάζει με την εικόνα που παρουσιάζουν οι ποδοσφαιρικές ομάδες την περίοδο των φιλικών του Ιουλίου. Ασύνδετο σχήμα, γκάφες και αυτογκόλ.
ΜΟΝΟ που οι πολίτες απαιτούν από την κυβέρνηση απόδοση επιπέδου… Champions League. Αυτό απαιτεί και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Και γι’ αυτό τόσο ο Μηταράκης όσο και, πιθανότατα, ο Πατούλης ακολουθούν το «δρόμο» που ακολουθούν κάποιοι παίκτες, οι οποίοι βγαίνουν εκτός ομάδας πριν καν αρχίσει η επίσημη αγωνιστική σεζόν.
H «κομμουνιστική απειλή» στις ΗΠΑ
ΔΕΝ υπάρχει περίοδος χάριτος. Ούτε για τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου ούτε για τους υποψηφίους της κεντροδεξιάς παράταξης στις αυτοδιοικητικές κάλπες.
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως λάθη και αστοχίες θα υπάρξουν. Αλλά είναι άλλο πράγμα τα φάουλ την ώρα του παιχνιδιού και άλλο οι… εξωαγωνιστικές συμπεριφορές. Την ώρα του πύρινου ολέθρου, του θρήνου για τους πιλότους του Canadair και των εκρήξεων στην Αγχίαλο, δεν γίνεται οποιοδήποτε στέλεχος είτε να κάνει διακοπές είτε να ρίχνει ζεϊμπεκιές.
ΚΑΙ αυτό το «δόγμα» πρέπει να τηρηθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της τετραετίας. Το «ξήλωμα» στελεχών είναι η πιο σωστή τακτική. Γιατί, αν δεν γίνει στην ώρα του, τότε σιγά σιγά αρχίζει να ξηλώνεται το πουλόβερ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το γνωρίζει πολύ καλά, γι’ αυτό και δείχνει μηδενική ανοχή. Στέλνει με αυτόν τον τρόπο το μήνυμα σε όλους πως πρέπει να κάνουν τη δουλειά που τους έχει ανατεθεί και τίποτα άλλο.