ΤΩΡΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ τι έχει ο καθένας στον νου του, ως ζητήματα άμεσης διαχείρισης και ορθής επίλυσης. Ορθή; Κρίνοντας με τα προσωπικά μέτρα και σταθμά. Για παράδειγμα, μετεωρίζεται στην επικαιρότητα το ζήτημα της αλλαγής του εκλογικού νόμου. Γράφεται ότι αυτό κυρίως απασχολεί το Μέγαρο Μαξίμου. Γιατί; Επειδή το ΠΑΣΟΚ αν μείνει -έως το τέλος- δεύτερο κόμμα, δύσκολα σχηματίζει κυβέρνηση, εκτός κι αν είναι πρώτο για να πάρει τις έδρες-bonus; Καλό είναι να υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ λελογισμένη αισιοδοξία. Αλλά και το να μη λαμβάνουν υπόψη τους ότι ο πρωθυπουργός έχει διακηρύξει ότι η αλλαγή του εκλογικού νόμου δεν εμπίπτει στα ενδιαφέροντά του, κονιορτοποιεί το όποιο σκεπτικό τους.

ΘΕΛΟΥΝ συζήτηση να γίνεται; Εντάξει, έχει κι αυτή το γούστο της. Το ζήτημα της αύξησης του ποσοστού εισόδου στη Βουλή στο 5% δεν μου φαίνεται προς το συμφέρον της Νέας Δημοκρατίας. Η «μαρίδα» στα δεξιά και στα πολύ δεξιά της δεν την ενοχλεί. Το να μη δίνεται bonus εδρών σε συνασπισμό κομμάτων δεν ευνοεί το ίδιο το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, που είναι και αυτό συνασπισμός κομμάτων… Επομένως, προς τι η αλλαγή του εκλογικού νόμου;

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ θέση κρατά η Ν.Δ. στις δημοσκοπικές έρευνες, από τον Αύγουστο 2016, δηλαδή τον όγδοο μήνα αναλήψεως της ηγεσίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ρεκόρ; Για το βιβλίο Γκίνες και μάλιστα χωρίς υποψήφιο διεκδικητή στον πολιτικό ορίζοντα! Για το βιβλίο Γκίνες και ότι το όποιο δεύτερο κόμμα απέχει σταθερά από τη Ν.Δ., ήδη από τις εκλογές του Ιουλίου 2019, με διψήφιο αριθμό. Ο πρωθυπουργός εμμένει στη θεσμικότητά του, τόσο στη μη αλλαγή του εκλογικού νόμου όσο και στην τήρηση των ημερομηνιών επιλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Αλλά επειδή μετά την εορταστική ραστώνη δεν υπάρχουν συνταρακτικές ειδήσεις, η λίστα με ονόματα υποψηφίων -εκόντες και άκοντες- προέδρων βάσει της «γραμμής» του έντυπου ή του ηλεκτρονικού μέσου, αυξομειώνεται μήπως προκληθεί σχετικό ενδιαφέρον.

ΚΙ ΟΜΩΣ! Εδώ και μήνες υπάρχουν ειδήσεις, που κτυπούν καμπάνες, σχεδόν ίσου μεγέθους με την επονομαζόμενη tsar-Kolokol στο Κρεμλίνο. Κρίμα που οι αρμοδιότεροι ημών δεν ακούν τον ήχο τους: Είτε από τις μεταφορές ανήλικων σε βαθιά μέθη στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων είτε από τη χρήση ναρκωτικών: «Ηπιαμε μια θάλασσα», «είχε μεγάλη φάση η σκονίτσα», βλέπω στο Ινσταγκραμ από δεκαεξάχρονα. Αλλά υπάρχει και άλλη είδηση για την καμπάνα tsar-Kolokol: Του χρόνου η Ελλάδα θα έχει τον γηραιότερο πληθυσμό στην Ευρώπη. Αν προστεθεί ότι θα έχει και τον νεότερο πληθυσμό αλκοολικών και χρηστών ναρκωτικών, δεν ξέρω πώς στεκόμαστε απέναντι σε αυτό «το αύριο» που οι πολλοί ονειρευόμαστε καλύτερο του χθες.