ΥΤΟ που είναι απαράδεκτο έως και γραφικό είναι να επιμένουν κάποιοι ότι είναι η «ψυχή» ενός κόμματος και τελικά να πολιτεύονται με κάποιο άλλο. Αυτή είναι η δεύτερη περίπτωση.

ΣΕ αυτή την κατηγορία πολιτικών ανήκει και ο Ευάγγελος Αντώναρος. Εδώ και πολλά χρόνια υποδυόταν τον βέρο νεοδημοκράτη, που κατείχε τη μόνη αλήθεια για την κεντροδεξιά παράταξη. Κατήγγελλε σε καθημερινή βάση τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνηση με κάθε αφορμή. Και το θέμα δεν είναι μόνο ότι έκανε αντιπολίτευση, αλλά πως χρησιμοποιούσε συνήθως σκληρούς χαρακτηρισμούς, που αρκετές φορές ξεπερνούσαν τα όρια.

ΠΑΡ’ όλα αυτά, το σκηνικό που είχε φτιάξει δεν το άλλαζε. Ποιο ήταν αυτό το σκηνικό; Οτι όχι μόνο προερχόταν, αλλά πως λειτουργούσε ως «εκπρόσωπος» των… καραμανλικών στη Νέα Δημοκρατία. Και πως έδειχνε το δρόμο στον οποίο έπρεπε να κινηθεί η παράταξη.

ΤΩΡΑ όλα αυτά τελείωσαν. Κατεβαίνει υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που είναι απόλυτα φυσιολογικό. Ετσι κι αλλιώς όσα έλεγε εδώ και χρόνια ταίριαζαν απόλυτα με τη γραμμή του Αλέξη Τσίπρα. Προφανώς με τη νέα ιδιότητά του θα συνεχίσει να επιτίθεται με μένος στην κυβέρνηση. Τουλάχιστον, όμως, δεν θα μπορεί να κοροϊδεύει κάποιους ότι είναι… νεοδημοκράτης.

ΕΙΝΑΙ καλό, λοιπόν, να πέφτουν οι μάσκες. Γιατί η περίπτωση Αντώναρου δεν είναι η μοναδική. Αρκετά ξεπερασμένα ή ακόμη και ξεπεσμένα νυν και πρώην στελέχη της Ν.Δ. επιτίθενται στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι περισσότεροι από αυτούς επικαλούνται τον… καραμανλισμό. Και μιλούν πιο σκληρά από ό,τι και οι συριζαίοι.

ΘΑ ήταν πιο ηθικό να ακολουθήσουν τη διαδρομή του Αντώναρου. Εχουμε Δημοκρατία και ελευθερία έκφρασης. Να παραιτηθούν από τη Ν.Δ. Να σταματήσουν να το παίζουν κεντροδεξιοί και… καραμανλικοί. Και να πάνε σε όποιο κόμμα θέλουν, στον ΣΥΡΙΖΑ ή όπου αλλού.

ΕΤΣΙ κι αλλιώς οι ψηφοφόροι της κεντροδεξιάς παράταξης τους είχαν… ξεγράψει εδώ και χρόνια.