Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΚΙ ΟΜΩΣ, με την είσοδο του 2022 άρχισαν να φαίνονται οι καρποί της συνετής και αποτελεσματικής πολιτικής που ακολούθησε η κυβέρνηση στη διάρκεια του 2021. Πέραν του ισχυρότερου κοινωνικού κράτους που έχει ζήσει τις τελευταίες δεκαετίες η χώρα και μεταφράστηκε στα 44 δισ. στήριξης εν μέσω πανδημίας και ύφεσης, φαίνεται ήδη το νέο κοινωνικό μέρισμα. Το οποίο διανέμεται σε όλους: Στις πιο ευπαθείς κοινωνικές τάξεις, στους εργαζομένους, στους νέους, στην επιχειρηματικότητα, στις κοινωνικές υποδομές. Η πρώτη δόση της αύξησης του βασικού μισθού, η μείωση της προκαταβολής φόρου, η μείωση του τέλους κινητής τηλεφωνίας, το «πρώτο ένσημο» για τη στήριξη όλων των νέων στην πρώτη τους δουλειά, η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων. Το καθένα ξεχωριστά και όλα μαζί συνθέτουν μια ευνοϊκότερη οικονομική πραγματικότητα για τη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας. Ενα «κοινωνικο-οικονομικό άθροισμα» με θετικό πρόσημο. Το οποίο έρχεται πάνω στο κύμα της ενεργειακής κρίσης και της ακρίβειας.

ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ, σε ό,τι αφορά τη στήριξη του εισοδήματος, πέραν των δύο αυξήσεων του βασικού μισθού, ισχύουν πια και τα εξής: Η προκαταβολή φόρου  -αυτή, που μεταξύ άλλων, τσάκισε τη μεσαία τάξη από την εκδικητική και φορο-ληστρική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ- διαμορφώνεται από το 100% που ήταν για τα νομικά πρόσωπα στο 80%, και στο 55% για τα φυσικά πρόσωπα, και μάλιστα σε μόνιμη βάση. Αυτό σημαίνει, π.χ., ότι ο κάθε ελεύθερος επαγγελματίας απαλλάσσεται από το 45% της προκαταβολής φόρου. Ενισχύεται, δηλαδή, το διαθέσιμο εισόδημά του. Επίσης, συνεχίζεται και για το πρώτο εξάμηνο του έτους ο μειωμένος ΦΠΑ στις μεταφορές, στον καφέ και στα μη αλκοολούχα ποτά, στα εισιτήρια των σινεμά, στις υπηρεσίες τουρισμού και στα γυμναστήρια. Ποιους αφορούν κυρίως αυτά τα μέτρα; Ασφαλώς όχι την Εκάλη και τον Λαιμό της Βουλιαγμένης. Οπως και η σημαντική μείωση των τελών κινητής τηλεφωνίας αφορά πρωτίστως τα ευάλωτα κοινωνικά στρώματα και τη μεσαία τάξη. Ολους όσοι, δηλαδή, είναι εξίσου εξαρτημένοι από το κινητό, το οποίο έχει γίνει είδος πρώτης ανάγκης και όχι είδος πολυτελείας ή γκατζετάκι για βαριά πορτοφόλια.

ΑΥΤΑ, μαζί και με τις ενισχύσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου, έχουν κι άλλον σύμμαχο: Τη στήριξη της εργασίας και των επενδύσεων, οι οποίες αναπόδραστα φέρνουν νέες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Η μείωση του φόρου εισοδήματος από το 24% στο 22% για τα νομικά πρόσωπα σημαίνει απελευθέρωση κεφαλαίων για νέες επενδύσεις, άρα και νέες θέσεις εργασίας. Στην ίδια κατεύθυνση λειτουργεί και η συνέχιση και για το 2022 της αναστολής καταβολής Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης στον ιδιωτικό τομέα, όπως και η μείωση κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες των ασφαλιστικών εισφορών για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα.

ΜΕΡΑ με τη μέρα, μήνα με το μήνα όλες αυτές οι αλλαγές που «πνίγονται» από την -αναγκαστικά ως ένα βαθμό- μονοθεματική ενασχόληση με την πανδημία θα γίνονται αντιληπτές στην τσέπη και στην καθημερινότητα του πολίτη. Πρωτογενώς και αδιαμεσολάβητα. Οι «ερμηνείες» της Κουμουνδούρου θα γίνονται όλο και πιο αναξιόπιστες. Και θα πλησιάζουν κι άλλο τα όρια της πολιτικής φαιδρότητας εκείνων οι οποίοι μη έχοντας τι να πουν ή τι ρεαλιστικό να αντιπροτείνουν, θα θυμίζουν τους εργάτες στη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης που ζητούσαν να… «σπάσουν τις μηχανές» για να μη χάσουν τις δουλειές τους…

ΑΙΧΜΗ

«Ω, ΤΙ ΚΟΣΜΟΣ ΜΠΑΜΠΑ!»

Ηταν χωρίς την παραμικρή αμφιβολία η πιο δύσκολη, η πιο μουντή Πρωτοχρονιά, κι ας ξημέρωσε με μια λαμπρή λιακάδα. Ολούθε σου ερχόταν το μαντάτο. Και στην οικογένεια τάδε διαγνώστηκε κρούσμα. Και ο… κόλλησε. Και η… έχει «Ομικρον». Τα «νέα» ήταν πιο πολλά και από τις ευχές… Κι όταν σήκωνες το βλέμμα σου από την Ελλάδα, για να δεις τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο, η εικόνα δεν άλλαζε. Παντού ρεκόρ κρουσμάτων με ασύλληπτους αριθμούς κρουσμάτων. Παντού φόβος ή και τρόμος για τη νέα αιφνίδια και μαζική επέλαση του κακού. Παντού ο κόσμος με τα μάτια γουρλωμένα από το φόβο του αξημέρωτου αύριο. Στους Αμπελοκήπους, στη Λαμία, στην Κομοτηνή, στην Καλαμάτα. Αλλά και στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, στο Αμστερνταμ, στη Σόφια και στην Ουάσιγκτον. Το ίδιο σφίξιμο παντού. Αλλά και οι ίδιες σκέψεις από τους πολλούς… Πώς και γιατί ένας ξεροκέφαλος, ανεμβολίαστος και παρτάκιας παππούς απέκτησε τόσο μεγάλη εξουσία σε εκατομμύρια άλλες ζωές; Πώς κατάφερε να διαφεντεύει την κοινωνική και οικονομική ζωή μιας χώρας; Πού είχαμε κρυμμένους τόσους «λεβεντοκόπανους», όπως είπε ο γιατρός κ. Καπραβέλος, που βρήκαν τη διάθεση για τρελό ξεφάντωμα χωρίς αύριο σε νόμιμα και παράνομα πάρτι; Εντάξει υπήρξαν και οι αρνητές, οι ψεκασμένοι και οι «Θεματοφύλακες». Μειοψηφία, αλλά υπαρκτοί. Οπως και η επιρροή τους. Ομως τη μεγάλη ζημιά την έκαναν το σκοταδιστικό κομμάτι της Εκκλησίας και όσοι άμεσα ή έμμεσα -όντες εκπρόσωποι θεσμικών παραγόντων, όπως η αξιωματική αντιπολίτευση- προέτρεπαν ανοιχτά ή έκλειναν το «Πολακίσιο» μάτι σε όσους αρνήθηκαν και αρνούνται ακόμα και τώρα να εμβολιαστούν. Οσοι, με δυο λόγια, αμφισβητώντας την αξία των εμβολίων, άνοιξαν την Κερκόπορτα για να μπει ο κανίβαλος ιός στην κοινωνία. Δεν είναι τυχαίο ότι και οι δύο «βοηθοί του Covid» αντέδρασαν ουσιαστικά με τον ίδιο τρόπο: Οι μεν σιώπησαν και κρύφτηκαν υποκριτικά, π.χ., μέσα στη θλίψη της κηδείας, π.χ., του Αιτωλίας. Οι δε, μόνοι σε όλο τον κόσμο, έκαναν την πανδημία πολιτική και αντιπολίτευση, δίνοντας άλλη, εξωπραγματική διάσταση στην έννοια της τυμβωρυχίας και της εγκληματικής ανευθυνότητας. «Ω, τι κόσμος μπαμπά!».

Ο κακός χαμός στην Π.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ – 1

Παραμονή Πρωτοχρονιάς συνεδρίασε η Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η ατμόσφαιρα δεν ήταν καθόλου εορταστική. Το θέμα της συνεδρίασης ήταν οι θέσεις του κόμματος εν όψει του Συνεδρίου – το οποίο τελικά δεν θα πραγματοποιηθεί. Αλλά όσα έγιναν στη συνεδρίαση έχουν ενδιαφέρον. Ο,τι πιο δημιουργικό και θετικό για ένα κόμμα που έχει ζητήσει εκλογές -εν μέσω πανδημίας βέβαια…- και προσδοκά την επιστροφή του στην εξουσία. Κι όμως, όπως λένε οι πληροφορίες τα μέλη της Π.Ε. έγιναν «από δυο χωριά χωριάτες». Κυρίως με τις έντονες ενστάσεις στα όρια της σύγκρουσης, η πασοκογενής «Γέφυρα» με τη στήριξη της ΔΗΜΑΡ, της ΡΕΝΕ και της Κίνησης Μελών, ότι το σχέδιο θέσεων που παρουσιάστηκε δεν δείχνει «καμία διάθεση διεύρυνσης», αλλά αντιθέτως είναι προϊόν ενός στυγνού εσωκομματικού συμβιβασμού με την «Ομπρέλα», που «κρατάει το κόμμα περιχαρακωμένο». Η συζήτηση ήταν πολύ έντονη, χωρίς να λείψουν οι φωνές και οι χαρακτηρισμοί. «Εγινε ένας μικρός χαμός, που χάθηκε λόγω των ημερών», όπως έλεγε μέλος του οργάνου…

Ο κακός χαμός στην Π.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ – 2

…Ο Α. Τσίπρας στην προσπάθειά του να «μαζέψει» την κατάσταση επιφυλάχθηκε και είπε ότι θα συζητηθεί ξανά το θέμα. Ωστόσο, όπως φαίνεται, δεν έκαμψε τις αμφιβολίες, αφού στην τελική ψηφοφορία καταγράφηκαν 7-8 λευκά. Κι αυτό γιατί όλοι ξέρουν ότι αν ο Α. Τσίπρας προσπαθήσει να ικανοποιήσει τους «διευρυνσίες», θα δυσαρεστήσει αυτομάτως τους «σκληρούς» («Ομπρέλα»). Οπότε η λύση ήταν να αναβληθεί το Συνέδριο. Σύμφωνα με την εκτίμηση έμπειρου κομματικού στελέχους, με πάρα πολλά χιλιόμετρα στο κοντέρ του, «ο Αλέξης επέλεξε να πάει σε αναβολή του Συνεδρίου από τη σύγκρουση με τη μια ή την άλλη πλευρά». Κι αυτό έχει την εξήγησή του: Ταιριάζει πολύ στην πολιτική ιδιοσυγκρασία του Α. Τσίπρα, ο οποίος ζητάει εκλογές χωρίς να έχει να προτείνει πρόγραμμα, αλλά ελπίζει στη θεωρία του «ώριμου φρούτου»…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου