Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Και του λες ότι είσαι ο καταλληλότερος. Οτι έχεις ιδέες. Οτι έχεις φαντασία. Οτι έχεις δώσει πολλές εξετάσεις -δεν του λες στα αμφιθέατρα διακηρύσσοντας το κλείσιμο των πανεπιστημίων- ότι μπορεί να μην έχεις εμπειρία αλλά είσαι νέος, έχεις όρεξη. Οτι θα τα καταφέρεις. Εχεις και ωραίο παρουσιαστικό και με τα πολλά σε προσλαμβάνει.

Τον πρώτο χρόνο έχεις αρνητικά αποτελέσματα. Δημιουργείς συνεχώς προστριβές και δεν επιλύεις προβλήματα. Δεν προσπαθείς να μάθεις το αντικείμενό σου αλλά νομίζεις ότι περνάει να πουλάς μαγκιά. Οι εταίροι της επιχείρησης δεν θέλουν να συνεργαστούν μαζί σου. Δεν τους εμπνέεις εμπιστοσύνη. Το δεύτερο χρόνο ακόμη χειρότερα. Αποδεικνύεται ότι όχι μόνο δεν θέλεις να μάθεις, αλλά δεν θέλεις και να δουλέψεις και δεν θέλεις να ακούσεις και κανέναν άλλο που έχει δοκιμαστεί, που έχει εμπειρία. Επομένως, ο επιχειρηματίας σε φωνάζει και σε απολύει.

Πάρτε τώρα αυτή την αφήγηση και προσαρμόστε τη σε αυτά που ζούμε τη διετία 2015-2017. Θα διαπιστώσετε ότι τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Η επιχείρηση-κράτος είναι έτοιμη να κατεβάσει ρολά. Οι «υπάλληλοι»-πολίτες -όσοι δουλεύουν- παίρνουν ψίχουλα γιατί το 70% πάει στις κρατήσεις, στους φόρους, στους αλληλέγγυους, στα ασφαλιστικά, για να πληρώνουν ενοίκιο στο δικό τους σπίτι και τέλος επειδή φορολογούνται γιατί αναπνέουν τον κοπανιστό αέρα που τους προσφέρει η κυβέρνηση των ανίκανων.

Το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στην τελευταία έρευνα της κοινής γνώμης -η πλέον αξιόπιστη πηγή για να βλέπουμε πώς αντιδρά η κοινή γνώμη-, είχε θέσει μία ερώτηση: Αν ο πολίτης πιστεύει ότι με αυτή την κυβέρνηση μπορεί να πάνε καλύτερα τα πράγματα. Η απάντηση ήταν σαφής και δεν άφηνε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης: Το 18% απάντησε ότι ναι ή ίσως. Το 82% απάντησε όχι και μάλλον όχι.

Οταν οκτώ στους δέκα Ελληνες σε αμφισβητούν και πιστεύουν ότι δεν έχεις να τους προσφέρεις τίποτε και ότι πηγαίνεις από το κακό στο χειρότερο, εσύ τι κάνεις; Οταν οκτώ στους δέκα πολίτες έχουν πάψει να σε πιστεύουν, δεν περιμένουν από σένα καλύτερες μέρες, έχουν αποσυνδέσει το δικό τους μέλλον και το μέλλον της χώρας από σένα, από την παρουσία σου στο Μαξίμου, εσύ επιμένεις να μείνεις; Για προσωπικό όφελος; Για όφελος των στενών συνεργατών σου; Και γιατί δεν τολμάς να ζητήσεις από τους πολίτες να ανανεώσουν την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό σου; Φοβάσαι την κάλπη… Τώρα το ξέρουν όλοι. Δεν κρύβεται!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου