Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης*
Η κυβέρνηση έχει ένα δίκιο με το μέρος της να προσπαθεί να αποφύγει να υπογράψει αυτά που της ζητούν πλέον, όμως δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Αντιθέτως έχει επιμελώς φροντίσει να αποτύχει στην μέχρι τώρα πορεία της προκειμένου να φτάσει την κατάσταση στον όριό της και να λάβει όσο το δυνατόν καλύτερη συμφωνία. Ο λαός λέει: «τό δίς ἐξαμαρτεῖν οὐκ ἀνδρός σοφοῦ». Όμως εδώ και καιρό ξέρουμε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν διακρίνεται για την σοφία της.
Έτσι έχουμε φτάσει να ζούμε εποχές 2015 μόνο λίγο πιο βελτιωμένες αφού με παραδοχή Τσακαλώτου έχουμε ολοκληρώσει το 35% αυτών που μας ζητούν, κάτι που έχει προκαλέσει και τριγμούς εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της τεταμένης σχέσης του προέδρου της Βουλής, Νίκου Βούτση με τον υπουργό Οικονομικών που έγινε και δημόσια στην χθεσινή συζήτηση στην Βουλή.
Όσον αφορά την στρατηγική της κυβέρνησης, οι πηγές λένε πως δεν επιδιώκουν εκλογές κάτι που ούτως ή άλλως εκστομίζουν σε κάθε ευκαιρία. «Η κυβέρνηση θα κριθεί το 2019 όχι νωρίτερα» είπε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας χθες. Γιατί όμως βλέπουμε την διαπραγμάτευση να έχει «βαλτώσει»; Πέραν της προφανούς αποτυχίας της ελληνικής πλευράς να εκπληρώσει τα πεσυμφωνημένα, ένα «απονήρευτο» μυαλό μπορεί να σκεφτεί πως επιδιώκει το έλεος των δανειστών. Πως; Δείχνοντας πως το πρόγραμμα είναι ήδη δύσκολο και κατ επέκτασιν δεν μπορούμε να συζητάμε για πιο βαρέα μέτρα.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Κάτι τέτοιο ξέρουμε πως δεν πρόκειται να συμβεί. Το 2011 μπορεί και να συνέβαινε, πλέον όμως με το αμαρτωλό παρελθόν των ελληνικών αποτυχημένων κυβερνήσεων οι δανειστές θέλουν δεσμεύσουν την χώρα έτσι ώστε να διασφαλίσουν πως δεν πρόκειται να υπάρχει απόκλιση στο μέλλον, όποιος κι αν είναι στην εξουσία. Ναι, είναι λάθος να σου ζητούν πλεόνασμα 3,5% για πέντε χρόνια μετά το 2018 και 3% μετά το 2023, θα έλεγε κανείς πως διαπερνά τον υμένα της νομιμότητας. Όμως η Ελλάδα έχει βεβαρυμένο παρελθόν.
Από εκεί και έπειτα τα της διαπραγμάτευσης τα είπε και ο Αλέξης Τσίπρας στην Βουλή εγκαλώντας και τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκο Μητσοτάκη να απαντήσει εάν αποδέχεται τις εξοντωτικές προτάσεις των δανειστών. Τι έχουμε εδώ; Μία προσπάθεια παγίδευσης του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον φαύλο κύκλο στον οποίο έχει πέσει η κυβέρνηση. Από την μία χαρακτηρίζει ακραίες τις προτάσεις που γίνονται από τους εταίρους, από την άλλη όμως δεν προκρίνει ο ίδιος μία ρεαλιστική λύση πλην της σύγκρουσης. Αν λάβουμε κιόλας υπόψιν την ποσοστιαία ομολογία Τσακαλώτου τότε βλέπουμε πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει κανένα απολύτως διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια του.
Σπρώχνει την χώρα σε εκλογές αφήνοντας φήμες να οργιάζουν πως θέλει να αποφύγει άλλον έναν επώδυνο συμβιβασμό υπό το βάρος των δημοσκοπήσεων την ώρα που ο ίδιος ανέχεται την ρητορική του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε περί Grexit να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας. Μπορεί ο ίδιος να… ξόρκισε αυτήν την εξέλιξη ωστόσο όταν την προηγούμενη ημέρα το Μέγαρο Μαξίμου τηρούσε σιγήν ιχθύος για τις δηλώσεις του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του, Νίκου Ξυδάκη, όλοι μιλούσαμε ξαφνικά για δραχμή.
Εντάξει, η άποψη πως το ριάλιτι με τον Νίκο Ξυδάκη θα επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις είναι ίσως λίγο υπερβολικό, το γεγονός όμως πως ο -σε επίπεδο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης- ισχυρότερος κυβερνητικός μετά τον Αλέξη Τσίπρα λέει πως πρέπει να φέρουμε στην Βουλή το θέμα της επιστροφής στην δραχμή μόνο και μόνο για να είμαστε προμηθείς, αποκαλύπτει πως εντός της κυβέρνησης το θέμα του εθνικού νομίσματος δεν έκλεισε ποτέ.
Όσο όμως κι αν ο κ. Ξυδάκης πιστεύει πως «μεγαλουργήσαμε», όσο κι αν ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει πως η περήφανη διαπραγμάτευση του 2015 μπορεί να έχει το 2017 διαφορετικό αποτέλεσμα, η αλήθεια είναι μία: Τό δίς… δραχμεῖν οὐκ ἀνδρός σοφοῦ.
ΥΓ. Δυστυχώς θα είναι -αν είναι- δις και όχι δισ.
*Ο Γιώργος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής του EleftherosTypos.gr
Ακολούθησέ τον στο Facebook και στο Twitter