Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Με την ανάληψη της εξουσίας, συνέχισε το σύστημα Νικοπαππά με προσωπικές επιθέσεις στο Διαδίκτυο από τα συριζοτρόλ, με εντεταλμένα «αποκαλυπτικά» ρεπορτάζ στα κυβερνητικά ΜΜΕ και με προσωπικούς λίβελους στα λαθρόβια ντοκουμέντα να στοχοποιεί τους ανυπότακτους και ενοχλητικούς δημοσιογράφους.

Η αλήθεια είναι ότι πολίτες και πολιτικοί ανέχθηκαν τη στοχοποίηση των μη προσκυνούντων -χαρακτηρίζονταν ως πληρωμένοι κονδυλοφόροι, εντολοδόχοι από κέντρα και παράκεντρα και καθοδηγούμενοι- πάντα υπό την επικίνδυνη παράμετρο του δόγματος «ου μπλέξεις».

Ωστόσο, το αδηφάγον Μαξίμου με το ρεσάλτο που επιχείρησε στα κανάλια αποκάλυψε τις ολοκληρωτικές προθέσεις του. Επρεπε να φιμώσει τους δημοσιογράφους που ασκούσαν κριτική όχι μόνο στην κυβέρνηση, αλλά και προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα για την ικανότητα που επέδειξε να βυθίσει την Ελλάδα στο επικίνδυνο έλος της τέλειας καταστροφής.

Τότε ανέβλεψαν πολιτικοί, πνευματικοί άνθρωποι, ένιοι αλλοιθωρίζοντες συνάδελφοι και κοινωνικοί παράγοντες. Δόθηκε μία πραγματική μάχη υπέρ της ελευθεροτυπίας, προϊσταμένου -των εντίμων- του δικαστικού σώματος και κερδήθηκε πανηγυρικά.

Ωστόσο, αρχές Δεκέμβρη, το απτόητο Μαξίμου αποκάλυψε τον επόμενο στόχο του: Ο Τύπος διά του Συγκροτήματος Λαμπράκη. Η επίσκεψη Μουλόπουλου- «χρόνια πολλά» έδωσε το σήμα κινδύνου. Λειτούργησε όπως το φιλί στην κοιμωμένη βασιλοπούλα! Γελούν και οι πέτρες ότι ο πρόεδρος της «ΑΥΓΗΣ» οικειοθελώς, εθελουσίως και αυτοθυσιαζόμενος θα σώσει το Συγκρότημα… προσδένοντάς το στο άρμα της «ΑΥΓΗΣ».

Ετσι, δημιουργήθηκε ο ισχυρός συνασπισμός δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων και πολιτών έναντι της αριστερής κυβέρνησης, που εννοεί σταλινικά την ελευθερία της έκφρασης. Οι συριζαίοι έμειναν γυμνοί και απομονωμένοι.

Ο «χρόνια πολλά» που έγραφε στις 21 Φεβρουαρίου 2014 ότι «ο ΔΟΛ… παραμένει το απόλυτο μιντιακό απορρυπαντικό. Αυτό που ξεπλένει πιο άσπρα και από το άσπρο και πιο μαύρα από το μαύρο τους διάφορους πολιτικούς πάσης αποχρώσεως, άσε που λόγω συναδελφικής αλληλεγγύης δεν θέλουμε να στερήσουμε το ψωμί στους «άσπονδους συναδέλφους μας», υπολόγισε χωρίς τον ξενοδόχο, ήτοι τoυς άσπονδους… δημοσιογράφους! Περί συναδέλφων του, ουδείς λόγος!

Ομως, «οι άσπονδοι» είναι αυτοί που συγκροτούν και σήμερα το «κέντρο της διαπλοκής», που την Τετάρτη ο κύριος πρωθυπουργός αποκάλεσε… έγκυρους. Οποίος ανέλπιστος θρίαμβος!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου