Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η εικόνα που ήρθε, σαν αστραπή, στο μυαλό μου ήταν εκείνη των ναζί που κρεμούσαν πινακίδες με τα «εγκλήματα» των Εβραίων στο λαιμό των δύστυχων του Αουσβιτς. Η άλλη εικόνα που έχω είναι από αφήγηση της μητέρας μου, όταν στον Εμφύλιο μπήκαν σε σπίτι της γειτονιάς αντάρτες και έβγαλαν έξω τη γυναίκα που η «εθνική της προδοσία» συνίστατο ότι μιλούσε γερμανικά και υπηρετούσε σε αθηναϊκά σπίτια φροντίζοντας παιδιά.

Η ατυχία της ήταν ότι η γιαγιά της, Αυστριακή, ερωτεύθηκε τον παππού της στη Βιέννη, που σπούδαζε γιατρός. Γύρισαν και έζησαν στην Αθήνα του 1900. Αυτή τής είχε μάθει τα γερμανικά. Την κούρεψαν, της κρέμασαν ταμπέλα στο λαιμό και απαιτούσαν οι γυναίκες της γειτονιάς να περάσουν να τη φτύσουν… «Ευτυχώς δεν τη σκότωσαν», ήταν το επιμύθιο, αλλά από τότε η γυναίκα δεν συνήλθε. Ηταν σε άλλο κόσμο.

Μου είναι αδιανόητο να φανταστώ ότι υπάρχουν στη χώρα μας νέοι άνθρωποι που βασάνισαν ακαδημαϊκό δάσκαλο. Μου είναι αδύνατον να πιστέψω ότι πέρασαν σχοινί στην πινακίδα και την κρέμασαν στο λαιμό του πρύτανη. Σχεδόν έχω την αίσθηση ότι με την ίδια ευκολία θα μπορούσαν να περάσουν μόνο το σχοινί γύρω από το λαιμό του.

Βλέπω στην αποτρόπαιη φωτογραφία- που ΚΑΝΕΙΣ δεν έπρεπε να τη δημοσιεύσει – τα χέρια τους να τον πιέζουν. Ο πρύτανης εκλέγεται με δημοκρατικές εκλογές από όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα. Αλλά οι δημοκρατικές διαδικασίες δεν είναι στα πιστεύω των δειλών με τη μάσκα και τα γάντια…

Σήμερα, θα περίμενα οι πρυτάνεις όλων των πανεπιστημίων της χώρας, για μία μέρα, να κλείσουν τα πανεπιστήμια. Θα ήθελα να δω και τους φοιτητές σε πορεία εκφράζοντας τον αποτροπιασμό τους γι’ αυτό που έγινε. Οι άνανδροι, με τις μαύρες κουκούλες και τις μάσκες και τα γάντια, δεν μπορεί να είναι φοιτητές. Μου είναι επώδυνο να σκεφτώ ότι πέρασαν από πανεπιστημιακή αίθουσα και δεν αισθάνθηκαν σεβασμό για αυτά που τους έχουν προσφέρει οι καθηγητές τους.

Η εικόνα του πρύτανη υπό ομηρεία ξεπερνά τη φαντασία. Δεν έγινε σε ολοκληρωτικό καθεστώς, ούτε από τη μυστική αστυνομία. Εγινε σε κράτος Δικαίου, που ο πολίτης δεν παίρνει το νόμο στα χέρια του, ούτε συγκροτούνται λαϊκά δικαστήρια.

Το κράτος Δικαίου οφείλει να υπερασπιστεί τους πολίτες του απέναντι σε απάνθρωπες και εγκληματικές συμπεριφορές. Της συμμορίας που βανδάλισε το γραφείο του πρύτανη, που τον απείλησε, που τον βασάνισε πρέπει να δούμε το πρόσωπό της. Αυτό το απαίσιο, απάνθρωπο, γεμάτο μίσος, πρόσωπο…

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr